Τελευταία ανανέωση 17 Φεβρουαρίου, 2022 ώρα 01:47 πμ
Ένα φανταστικό πιάτο.
Εδώ η συνταγή για το χταπόδι μπουρδέτο όπως το φτιάχνουν από πολύ παλιά οι νοικοκυρές στην Κέρκυρα.
Χταπόδι μπουρδέτο
Τα Υλικά που θα χρειαστούμε
Ένα μεσαίο ή μεγάλο χταπόδι κοπανισμένο και έτοιμο.
1 ποτήρι λευκό ξύδι
1 ποτήρι λάδι(250-300 γραμμάρια)
1/2 κουταλάκι του γλυκού καυτερό κόκκινο πιπέρι
1/2 κουταλάκι του γλυκού γλυκό κόκκινο πιπέρι
1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο στα 4
4 μεγάλες πατάτες
Εκτέλεση της συνταγής
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα 3-4 ποτήρια νερό και μισό ποτήρι άσπρο ξύδι και ζεσταίνουμε.
Ζεματίζουμε μέσα ένα, εννοείται φρέσκο, μεσαίο ή μεγάλο χταπόδι για λίγο και το βγάζουμε για να το κόψουμε.
Κόβουμε το χταπόδι σε κομμάτια όπως τα θέλουμε και τα βάζουμε σε μια άλλη κατσαρόλα σκέτα για να τα σωτάρουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να βγάλουν τα υγρά τους.
Αφού φύγουν τα υγρά ρίχνουμε μέσα ένα ποτήρι λάδι, μισό κουταλάκι καυτερό κόκκινο πιπέρι, μισό κουταλάκι γλυκό κόκκινο πιπέρι, ένα μεγάλο κρεμμύδι κομμένο στα τέσσερα και νερό μέχρι να σκεπαστεί τελείως.
Το αφήνουμε να βράσει μέχρι να στίψει και τότε ρίχνουμε μέσα 4 χοντροκομμένες ή κομμένες σε φέτες πατάτες, ανάλογα όπως μας αρέσει, προσθέτουμε ακόμη λίγο νερό.
Το φαγητό είναι έτοιμο για σερβίρισμα όταν στίψει και έχει μείνει σχεδόν με το λάδι.
Μερικοί το προτιμούν όχι τελείως στιμμένο, ενώ άλλοι και ειδικά όταν πρόκεται να το φάνε σαν μεζέ το αφήνουν να μείνει με σκέτο το λάδι, έτσι είναι πιο πικάντικο.
Προσοχή, δεν βάζουμε σε κανένα στάδιο του μαγειρέματος καθόλου αλάτι! Έχει υπεραρκετό το ίδιο το χταπόδι.
Είναι φοβερό και σαν φαγητό αλλά και σαν μεζές.
Σημείωση: Το χταπόδι μπουρδέτο έχει πετύχει αν έχει ένα ωραίο σκούρο κόκκινο χρώμα, όχι μαύρο, και πολύ λίγο ζουμί ώστε να κυριαρχεί το λάδι που έχει γίνει ελαφρώς κοκκινωπό και όχι θολό, το χταπόδι να μην έχει διαλυθεί αλλά τα πλοκάμια να είναι ανέπαφα.
Το μυστικό βρίσκεται πριν το μαγείρεμα, το χταπόδι πρέπει να είναι πολύ καλά χτυπημένο, εμείς το χτυπάμε σε κάποιο βράχο δίπλα στη θάλασσα μόλις το πιάσουμε, και μετά το ζουλάμε για περίπου μισή ώρα, έτσι γίνεται τρυφερό, διαφορετικά δεν βράζει.
Μπουρδέτο γίνεται και με κατεψυγμένο χταπόδι, είναι το ίδιο πράγμα αν το χταπόδι είναι ντόπιο και το έχουμε καταψύξει εμείς.
Η περιοχή Ερημίτης είναι στη βορειοανατολική άκρη του νησιού της Κέρκυρας, πολύ κοντά στις Αλβανικές ακτές.
Θέα από ψηλά του Ερημίτη της Κέρκυρας
Ξεκινά από την περιοχή του Αγίου Στεφάνου στα Βορειοανατολικά και φτάνει μέχρι τα σύνορα της Κασσιόπης στη βόρεια ακτή.
Ένας παρθένος παράδεισος με οργιώδη βλάστηση, γεμάτος από μικρούς χαριτωμένους όρμους που χωρίζονται από μικρά ακρωτήρια που δίνουν μια μοναδική ομορφιά στο τοπίο.
Κάθε όρμος εδώ είναι και μια μικρή βοτσαλωτή παραλία μοναδικής ομορφιάς, μερικές απομονωμένες πρoσβάσιμες μόνο από τη θάλασσα και άλλες με πρόσβαση μέσω μονοπατιών ανάμεσα στα πυκνά δέντρα.
Ξεκινώντας από την Κασσιόπη και πηγαίνοντας προς τα ανατολικά βρίσκουμε τις ακόλουθες παραλίες κοσμήματα: Αυλάκι, Βουβαλομάντρια, Βραχλή, Τσουφακιά, Αριάς, Άκωλη, Βρωμολίμνη, Καμινάκια, Κορφοβούνια, Ασπάλαθρας και Ξυλοκερατιά.
Ας σημειωθεί ότι όλες αυτές οι παραλίες είναι αποκλειστικά με βότσαλα και με εξαιρετικά καθαρά νερά.
Το επικείμενο ξεπούλημα του Ερημίτη
Εκτός από το φυσικό κάλλος, ο Ερημίτης είναι και ένα μοναδικό παρθένο οικοσύστημα, με εκατοντάδες είδη πουλιών και πλούσια πανίδα.
Έχει μείνει μέχρι τώρα ανέγγιχτος από την τουριστική εξέλιξη και έχει γλυτώσει από την φυσική καταστροφή, που όμως προσπαθούν να επιβάλλουν διαχρονικά οι τελευταίες μνημονιακές κυβερνήσεις.
Γιατί, μην ξεγελιέστε, οι μνημονιακοί όροι και οι επιπτώσεις του τόσο στους ανθρώπους όσο και στο περιβάλλον αλλά και στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας δεν τελείωσαν ούτε θα τελειώσουν ποτέ.
Μην τρώτε το κουτόχορτο που σας ταΐζουν καθημερινά τα άθλια ΜΜΕ, τα μνημόνια δεν τελειώνουν, η Ελλάδα ξεπουλιέται, όπως θα ξεπουληθεί και αυτός εδώ ο φυσικός παράδεισος, όπως το θέλουν οι κυβερνώσες καρικατούρες, τα κυβερνητικά ανδρείκελα, οι κλέφτες και οι απατεώνες, οι μιζαδόροι εκπρόσωποι της διεθνούς και ντόπιας ολιγαρχίας.
Ο Ερημίτης κινδυνεύει, οι Κερκυραίοι δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια, δεν πρέπει να αφήσουμε να συντελεστεί αυτό το περιβαλλοντολογικό έγκλημα. Η Υποτιθέμενη ανάπτυξη είναι ένα ψέμα, τα οφέλη της θα αφορούν αποκλειστικά την πολυεθνική NCH Capital και όχι τον Κερκυραϊκό λαό, το δε πανέμορφο νησί μας θα στερηθεί έναν τεράστιο και μοναδικό παρθένο υδροβιότοπο που θα καταστραφεί για πάντα.
Υπάρχουν 4000 ξενοδοχεία στο νησί και χιλιάδες άλλα καταλύματα που υπερκαλύπτουν την (δυστυχώς) μονοκαλλιέργεια του Τουρισμού. Με ποια λογική θα πρέπει να καταστραφεί και ο μοναδικός αυτός πνεύμονας πρασίνου; Γιατί να επιτρέψουμε να τσιμεντοποιηθεί προς όφελος των πολυεθνικών και σε βάρος του περιβάλλοντος;
Δεν τελείωσε τίποτα. Υπάρχει κίνημα διάσωσης του Ερημίτη, οι Κερκυραίοι ξέρουν ότι πρέπει να αγωνιστούν για τη ματαίωση των σχεδίων της κυβέρνησης, και θα το κάνουν.
ΣΩΣΤΕ ΤΟΝ ΕΡΗΜΙΤΗ
Παραλία Αυλάκι
Παραλία Αυλάκι στον Ερημίτη Κέρκυρας
Το Αυλάκι είναι η μεγαλύτερη παραλία της περιοχής, απέναντι από την Κασσιόπη και σε οπτική επαφή με αυτήν.
Χωρίζεται σε δύο μέρη, το δυτικό και το ανατολικό Αυλάκι που είναι το μικρότερο.
Πίσω από την ανατολική πλευρά της δυτικής παραλίας υπάρχει μια μικρή λίμνη που μερικές φορές ξεραίνεται.
Υπάρχουν μερικά σπίτια και διαμερίσματα στο δυτικό τμήμα της παραλίας, το πιο πολυσύχναστο από όλα, καθώς εδώ υπάρχει δρόμος και η παραλία είναι εύκολα προσβάσιμη.
Παραλία Βουβαλομάντρια
Στο βόρειο άκρο του Ερημίτη, μια πολύ μικρή και απομονωμένη παραλία, προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα.
Παραλία Βραχλή
Μια πανέμορφη παραλία που βλέπει ανατολικά, η μόνη χωρίς λίμνη πίσω της.
Παραλία Τζουφακιά
Μικρή παραλία δίπλα και νότια της Βραχλής, εντελώς απομονωμένη.
Παραλία Αρίας
Παραλία Αρίας στον Ερημίτη Κέρκυρας
Μια ακόμη ομορφιά, απομονωμένη παραλία με βότσαλα λίγο νότια της Τζουφακιάς.
Παραλία Άκωλη
Παραλία Άκωλη στον Ερημίτη Κέρκυρας
Μία από τις λίγες παραλίες της περιοχής που είναι προσβάσιμη με τα πόδια μέσα από ένα μικρό μονοπάτι.
Το όνομα οφείλεται στη λίμνη πίσω από την παραλία που πιστεύεται ότι είναι πολύ βαθιά.
Αν και η λίμνη στην πραγματικότητα δεν είναι βαθιά, το όνομα σημαίνει κυριολεκτικά «απύθμενο», α-κώλη, από το στερητικό α και τη λέξη κώλος, τόσο βαθειά που δεν έχει κώλο.
Λέξη που χρησιμοποιείται για λίμνες με πολύ βαθιά νερά.
Παραλία Βρωμολίμνη
Βρωμολίμνη στον Ερημίτη της Κέρκυρας
Μια άλλη παραλία με μια λίμνη πίσω της, τη “Βρωμόλιμνη” από την όντως λίγο βρώμικη σε σχέση με τη θάλασσα μικρή λιμνούλα.
Παραλίες Καμινάκια, Κορφοβούνια, Ασπάλαθρας και Ξυλοκερατιά
Μεταξύ της Βρωμόλιμνης και του μικρού λιμανιού του Αγίου Στεφάνου βρίσκουμε στη σειρά τις παραλίες Καμινάκια, Κορφοβούνια, Ασπάλαθρας και Ξυλοκερατιά, μικρά παρθένα διαμάντια.
Όλες μικρές και απομονωμένες μεταξύ τους παραλίες, που μπορούν όμως να προσεγγιστούν και από μικρά και λίγο δύσβατα λόγω της βλάστησης μονοπάτια.
Πρόκειται για την ιστορία της γνωστής από την Αγγλική τηλεοπτική σειρά, εκκεντρικής και λίγο τρελής οικογένειας που έζησε στην Κέρκυρα από το 1936 έως το 1939
Επίσης αναφερόμαστε με λίγες πληροφορίες και στην τηλεοπτική σειρά.
Η Ινδία κατά το πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα ήταν Αγγλική αποικία μέλος της Βρετανικής κοινοπολιτείας, έτσι ήταν φυσικό να υπάρχουν εκεί πολλοί Εγγλέζοι στρατιωτικοί και κυβερνητικοί υπάλληλοι.
Ο laurence Durrel ήταν μηχανικός του στρατού, εκεί γνώρισε την Louisa Florence Dixie, παντρεύτηκαν και έκαναν 4 παιδιά, τον πρωτότοκο Laurence, τον Leslie, την Margaret γνωστή ως Margo και τον μικρότερο Gerald ή Jerry.
Ο laurence Durrel πέθανε νέος σε ηλικία 44 ετών το 1928 μετά από εγκεφαλική αιμορραγία. Μετά τον απροσδόκητο χαμό του πατέρα η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο Bournemouth στη Μάγχη, όπου η μητέρα Λουίζα προσπάθησε να οργανώσει τη ζωή τους με την μικρή σύνταξη που πήρε.
Εκεί ο τότε τετράχρονος Τζέρυ στάλθηκε στο σχολείο για τα βασική του εκπαίδευση, ήταν όμως κάτι δύσκολο για τον ατίθασο χαρακτήρα του μικρού που του άρεσε η ελευθερία και η ενασχόληση με τα ζώα και τη φύση.
Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για το μικρό Jerry που δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στο ασφυκτικό γι αυτόν περιβάλλον ενός Αγγλικού σχολείου, όπως και ο ίδιος ομολογεί αρκετά χρόνια μετά στην αυτοβιογραφία του.
Το 1935 παντρεύεται ο μεγάλος γιoς της οικογένειας ο Lawrence και μαζί με τη σύζυγο του Nancy φεύγουν και έρχονται στην Κέρκυρα, μένουν σε ένα σπίτι στο Κοντόκαλι, βόρεια της πόλης, στη Βίλλα Ανεμογιάννη.
Η Λουίζα Ντάρελ μετά από 6 δύσκολα χρόνια αποφασίζει να κάνει την υπέρβαση, πουλάει ένα σπίτι που είχαν, μαζεύει τα τρία της παιδιά(Leslie, Margaret και Gerald) και το 1935 έρχονται στην Κέρκυρα.
Η Κέρκυρα του μεσοπολέμου ήταν ένα φτωχό νησί, χωρίς ηλεκτρισμό αλλά με πολύ φτηνό κόστος ζωής σε σχέση με την Αγγλία, εδώ θα μπορούσαν να ζήσουν λίγο πιο πρωτόγονα αλλά πιο ελεύθερα και σε άμεση σχέση με τη φύση και τα ζώα που λάτρευε ο μικρός Gerry.
Louisa florence Durell με τους γιους της Gerard και Laurence
Στην Κέρκυρα ανέκαθεν έμεναν και μένουν αρκετοί Εγγλέζοι, η Λουίζα γνώρισε έναν από αυτούς, ο οποίος ανέλαβε να τη βοηθήσει να βρεθεί ένα κατάλληλο σπίτι για την οικογένεια.
Αλλά η Κέρκυρα του 1935 ήταν λίγο πιο πρωτόγονη από όσο την περίμενε η Κυρία Ντάρελ, και αυτό αποδεικνύεται από το παρακάτω αστείο γεγονός.
Ο Άγγλος μεσίτης ετοίμασε ένα κατάλογο από περίπου 10 σπίτια και ξεκίνησαν μαζί με την Κυρία Ντάρελ να τα ελέγξουν μέχρι αυτή να βρει το κατάλληλο.
Σε όλα όμως τα σπίτια που επισκέφτηκαν η Κυρία Ντάρελ κουνούσε αρνητικά το κεφάλι, δεν μπορούσε να βρει κάτι να την ικανοποιεί.
Αφού έφτασαν και στο τελευταίο και αφού και πάλι η Κυρία Ντάρελ δεν έμεινε ικανοποιημένη, ο μεσίτης κάθεται αποκαμωμένος στα σκαλιά και σκουπίζοντας το ιδρώτα με το μαντήλι του ρωτάει την Κα Ντάρελ.
-Μα επιτέλους Κυρία Ντάρελ, πέστε μου επιτέλους τι σπίτι ακριβώς ζητάτε και γιατί δεν σας άρεσε κανένα από όσα είδαμε;
-Μα κανένα απ` αυτά δεν είχε κανονικό μπάνιο, απάντησε εκείνη, αυτό είναι το πρόβλημα.
-Και τι να το κάνετε το μπάνιο απάντησε έκπληκτος ο μεσίτης, αφού έχετε δίπλα σας τη θάλασσα!
Έτσι ήταν η Κέρκυρα εκείνη την εποχή, μπάνια δεν υπήρχαν και τουαλέτες είχαν μόνο τα αρχοντικά, ενώ στα φτωχικά σπίτια του λαού δεν υπήρχε ούτε αυτή, ο κόσμος έτρεχε στα χωράφια και στη θάλασσα για τις φυσικές του ανάγκες, τα δε λιγοστά τότε σκουπίδια θάβονταν στα χωράφια και τις αυλές και γίνονταν λίπασμα.
Μετά από προσπάθειες και με τη βοήθεια του ταξιτζή Σπύρου Χαλικιόπουλου (Αμερικάνου, το παρατσούκλι του), βρέθηκε τελικά μια καλύβα που ανήκε σε μια οικογένεια ψαράδων στο Καλάμι, ένα μικρό κόλπο στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, αρκετά μακρυά από την πόλη της Κέρκυρας.
Η Καλύβα επισκευάστηκε και έγινε σπίτι, ένα σπίτι γνωστό μέχρι σήμερα με το όνομα: το λευκό σπίτι, βρίσκεται κοντά στο νότιο κομμάτι του κόλπου με θέα όλο το Καλάμι.
Το σπίτι μετατράπηκε από τον μικρό Jerry σε ζωολογικό κήπο, εκεί είχε μαζέψει χελώνες, νερόφιδα, γλάρους, κουκουβάγιες, σαύρες, σκύλους, γάτους, και γενικά οποιοδήποτε ζώο κυκλοφορούσε στο νησί, αλλά και έντομα μέσα σε κουτιά, ένα σπίτι σε χαώδη κατάσταση όπου πουλιά πετούσαν από δωμάτιο σε δωμάτιο, διάφορα ερπετά σέρνονταν κλπ.
Κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων που έζησαν στο νησί, οι Durrells έγιναν φίλοι με τους ντόπιους και άφησαν το σημάδι τους στις αναμνήσεις των παλαιότερων που τους γνώρισαν και εξακολουθούν να ζουν σήμερα.
Αγάπησαν το νησί και αγαπήθηκαν από τους ντόπιους, και έγραψαν βιβλία για την Κέρκυρα που τη θεωρούσαν σαν τον παράδεισο τους.
Πολλά από όσα γνωρίζουμε σήμερα σχετικά με την διαμονή των Durrells στην Κέρκυρα βασίζονται στις αφηγήσεις όσων παλιών κατοίκων ζουν ακόμη αλλά κυρίως στα βιβλία που άφησαν τα μέλη της οικογένειας.
Πολύ σημαντικές είναι οι καταγραφές του Gerald σχετικά με την πανίδα της Κέρκυρας, κατέγραψε σχεδόν όλα τα είδη ζώων, πουλιών και εντόμων που υπάρχουν στο νησί στο βιβλίο του: “Η Οικογένεια μου και άλλα ζώα”.
Τις εξερευνήσεις στο νησί και τις παρατηρήσεις του τις έκανε με τη βοήθεια ενός φίλου της οικογένειας, του γιατρού, φυσιοδίφη και φιλόσοφου Θεόδωρου Στεφανίδη.
Ο Στεφανίδης ήταν ο μέντορας του, ήταν αυτός που καλλιέργησε το έμφυτο ταλέντο και την αγάπη του Jerry για τα ζώα και τον βοήθησε να εξελιχθεί αργότερα σε ένα μεγάλο φυσιοδίφη και αναμορφωτή των ζωολογικών κήπων.
Όλη η οικογένεια έγραφε, στα γραπτά τους υπάρχουν όλα τα περιστατικά και οι προσωπικές εμπειρίες που είχαν κατά τη διαμονή τους στο νησί που αποτέλεσαν και τις πηγές έμπνευσης της τηλεοπτικής σειράς.
Κύρια πηγή για τα περιστατικά της σειράς ήταν η αυτοβιογραφία του Gerald Durrell γνωστή ως “Η Τριλογία της Κέρκυρας” που αποτελείται από 3 βιβλία: “Η Οικογένεια μου και άλλα ζώα”, “Πουλιά, Ζώα και συγγενείς” και το τελευταίο “Ο Κήπος των Θεών”, επίσης πηγή ήταν και το βιβλίο της Margaret: “Whatever Happened to Margo? ”
Lawrence Durrell
Σημαντικό επίσης και το “Prospero’s Cell” που έγραψε ο μεγαλύτερος αδελφός Lawrence.
Gerald Durrell
Αυτή η εκκεντρική οικογένεια αγάπησε την Κέρκυρα και έγραψε γι αυτήν, η δε Μαργαρίτα αργότερα αποκάλυψε ότι πάντα θεωρούσε την Κέρκυρα σαν το πραγματικό της σπίτι.
Εξ`άλλου μια θεότρελη οικογένεια μόνο στην Κέρκυρα με τους θεοπάλαβους κατοίκους θα μπορούσε να βρει τον παράδεισο της.
Υπάρχουν βέβαια και πολλές άγνωστες πτυχές της ιστορίας των Ντάρελ στο νησί, δεν είναι για παράδειγμα ευρέως γνωστό ότι η οικογένεια έμεινε και σε άλλα μέρη του νησιού και όχι μόνο στο Κοντόκαλι.
Για την ακρίβεια έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα και σε ένα σπίτι στο Πέραμα και στην τοποθεσία Αγία Κυριακή από όπου είχαν πολύ εύκολη πρόσβαση προς την λιμνοθάλασσα Χαλικιόπουλου που τότε ήταν ένας πλούσιος υδροβιότοπος αφού δεν είχε γίνει ακόμη εκεί το αεροδρόμιο.
Έρχεται όμως ο πόλεμος που πάντα ανατρέπει σχέδια και προγραμματισμούς.
Με την έκρηξη του 2ου Παγκοσμίου πολέμου τα περισσότερα μέλη της οικογένειας για λόγους ασφάλειας κυρίως, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την Κέρκυρα και να επιστρέψουν πάλι στο Bournemouth της Αγγλίας.
Εκτός από τον μεγάλο αδελφό Lawrence που παραμένει στην Κέρκυρα μαζί με τη σύζυγο του Nancy μέχρι την κατάληψη της Ελλάδας από τις δυνάμεις του άξονα, τότε που καταφέρνουν να καταφύγουν στην Αίγυπτο.
Αλλά και η Margo παραμένει στο νησί φιλοξενούμενη σε σπίτι φίλων, στην Κέρκυρα γνωρίζει έναν πιλότο της RAF τον Jack Breeze που τότε στάθμευε στο νησί, λίγο πριν την κατάληψη της Ελλάδας από τις δυνάμεις του άξονα, αυτός την έπεισε να τον ακολουθήσει στη Νότιο Αφρική.
Η Επιστροφή του Jerry στην Κέρκυρα
Τα χρόνια πέρασαν και η τουριστική ανάπτυξη γιγαντώθηκε, η Κέρκυρα έγινε ο πρώτος πόλος έλξης στην Ελλάδα για μαζικό τουρισμό αλλά αυτό είχε και τις επιπτώσεις του τόσο στο φυσικό περιβάλλον αλλά και στο χαρακτήρα των κατοίκων.
Το 1980 ο Τζέραλντ Ντάρελ επιστρέφει στην Κέρκυρα και δε μπορεί να πιστέψει στα μάτια του.
Αισθάνεται ενοχές γιατί νομίζει ότι αυτός με τα βιβλία του είναι ο υπεύθυνος για την καταστροφή της φύσης στο νησί με τους χιλιάδες τουρίστες και την άναρχη τουριστική ανάπτυξη, και θυμωμένος λέει για την Κέρκυρα:
«Η Κέρκυρα είναι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο, που πάσχει από μια οξεία και ίσως σε τελικό στάδιο λέπρα, που κοινώς αποκαλείται τουρισμός»
Η Ζωή της οικογένειας μετά την Κέρκυρα
Louisa Florence Durrell, γεννημένη σαν Louisa Florence Dixie (1886-1964), Η μητέρα, μετά την περιπέτεια της Κέρκυρας, εγκαταστάθηκε στο Bournemouth μέχρι το τέλος της ζωής της το 1964, έζησε στην ίδια πόλη με την κόρη της Μαργαρίτα.
Lawrence Durrell (1912-1990), Ο μεγαλύτερος αδελφός ήταν έξυπνος με έναν ανήσυχο χαρακτήρα, ήταν σπουδαίος λογοτέχνης, έγινε διπλωμάτης και σπουδαίος συγγραφέας, τα βιβλία του γνώρισαν τεράστια επιτυχία, ταξίδευε σε όλο τον κόσμο και έμεινε σε πολλά μέρη, επίσης παντρεύτηκε 4 φορές και πέθανε στο Sommières της Γαλλίας το 1990.
Ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι δεν ξαναπάτησε το πόδι του στην Κέρκυρα.
Ο Leslie Durrell (1918-1983), ο δεύτερος μεγαλύτερος αδελφός και το λιγότερο γνωστό μέλος της οικογένειας, είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τα όπλα, το κυνήγι και την ιστιοπλοΐα, αλλά και τη ζωγραφική, έκανε αρκετές επιχειρηματικές προσπάθειες, μία από αυτές ήταν να οργανώσει ένα αγρόκτημα στην Κένυα, αλλά όλες οι απόπειρες ήταν αποτυχημένες, είχε έναν γιο με την Κερκυραία Μαρία Κοντού που τον ακολούθησε στην Αγγλία.
Margaret Durrell (1920-2007), Γνωστή ως Margo, έφυγε με τον πιλότο της RAF Jack Breeze στην Νότιο Αφρική, τον παντρεύτηκε το 1940 και έμειναν στη Νότιο Αφρική μέχρι το τέλος του πολέμου και έκαναν μαζί δύο παιδιά, στη συνέχεια μετακόμισαν στο Bournemouth και σύντομα χώρισαν.
Μετά το διαζύγιο πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της στο Bournemouth μέχρι το θάνατό της το 2007, ήταν επίσης συγγραφέας και το 1950 έγραψε το βιβλίο “Τι συνέβη στη Margo;” με αναμνήσεις από την εμπειρία της στην Κέρκυρα, το βιβλίο δημοσιεύθηκε 40 χρόνια μετά τη συγγραφή του, μόλις το 1995.
Η Μάργκο ή Μαργαρίτα ήταν πολύ αγαπητή, ευγενική, και ενδιαφέρονταν πολύ για τη μόδα και το σχεδιασμό της.
Ήταν όμως και πολύ ανεξάρτητη και δυναμική, μετά το χωρισμό με τον πιλότο μεγάλωσε μόνη της τα δύο της παιδιά.
Ο Gerald Durrell (1925-1995), Ο νεότερος αδελφός έγινε πολύ επιτυχημένος, ήταν ένας δημοφιλής φυσιοδίφης, οικονομολόγος, τηλεοπτικός παρουσιαστής και συγγραφέας, με το έργο του επαναπροσδιόρισε τον ρόλο και το πρότυπο του σύγχρονου ζωολογικού κήπου.
Επίσης διέθετε πολύ χιούμορ, όταν κάποτε τον ρώτησαν ποιο ζώο του αρέσει περισσότερο απάντησε: “εννοείτε, εκτός από τη γυναίκα μου;”
Λάτρευε τα ζώα που από μικρός του άρεσε να τα μελετάει και να τα προστατεύει, στο τέλος ίδρυσε το Κέντρο Προστασίας Άγριας Ζωής στο Τζέρσεϊ, που το διευθύνει μέχρι σήμερα η τελευταία του σύζυγος, η Lee McGeorge Durrell.
Η Κα Lee Durrell έχει επισκεφτεί πολλές φορές την Κέρκυρα και μάλιστα έχει τοποθετηθεί με δηλώσεις και παρεμβάσεις της και σε διεθνείς οργανισμούς, εναντίον της εκποίησης του Ερημίτη από το ΤΑΥΠΕΔ που θα έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή αυτού του πολύτιμου οικοσυστήματος, αυτό το κάνει όπως λέει σαν φόρο τιμής στη μνήμη του αείμνηστου Gerry.
Το λευκό σπίτι σήμερα
Οι Durrells κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νησί έμεναν σε τρία διαφορετικά σπίτια, σήμερα αυτά τα σπίτια είναι ιδιωτικά, αλλά το λευκό σπίτι που υπάρχει στο Καλάμι είναι ανοικτό για τους επισκέπτες, αφού είναι διαμερίσματα και νοικιάζεται ενώ κάτω από αυτό υπάρχει ένα εστιατόριο που ονομάζεται επίσης λευκό σπίτι.
The Durrells είναι μια πολύ πετυχημένη τηλεοπτική σειρά που γράφτηκε από τον Simon Nye και βασίστηκε στην Τριλογία της Κέρκυρας, ένα βιβλίο με αυτοβιογραφικά στοιχεία που έγραψε ο Gerald Durrell.
Στο βιβλίο περιγράφονται οι αναμνήσεις του Gerald από τα 4 σχεδόν χρόνια που έζησε η οικογένεια στο νησί της Κέρκυρας, λίγο πριν ξεσπάσει ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.
Τα εξωτερικά γυρίσματα της σειράς έγιναν στην Κέρκυρα και οι άλλες σκηνές σε δύο στούντιο του Λονδίνου, τα Ealing Studios και τα Twickenham Studios.
Παίχτηκε στην Βρετανική τηλεόραση από το 2016 μέχρι και το 2019, σε 4 ενότητες των 6 επεισοδίων η κάθε μία, μόνο η τρίτη ενότητα που αφορούσε το 2018 είχε 8 επεισόδια.
Καστ και Σκηνοθεσία
Τη σειρά σκηνοθέτησαν 4 διαφορετικοί Βρετανοί σκηνοθέτες.
Τα επεισόδια 1, 2, 3 της πρώτης ενότητας – τα 1, 2, 3 της δεύτερης και τα 4, 5, 6 της τέταρτης σκηνοθέτησε ο Steve Barron
Τα επεισόδια 4, 5, 6 της πρώτης ενότητας – 1, 2, 3, 4 της τρίτης και τα 1, 2, 3 της τέταρτης σκηνοθέτησε ο Roger Goldby
Τα επεισόδια 4, 5, 6 της δεύτερης ενότητας σκηνοθέτησε ο Edward Hall
Και τέλος τα επεισόδια 5, 6, 7 και 8 της τρίτης ενότητας σκηνοθέτησε ο Niall MacCormick
Στη σειρά συμμετείχαν πάνω από είκοσι ηθοποιοί, μερικοί σε μικρούς ρόλους και άλλοι σε ρόλους guest star.
Οι κύριοι όμως χαρακτήρες της σειράς ήταν 8 που έπαιξαν σε όλα τα επεισόδια και τους υποδύθηκαν οι:
Keeley Hawes στο ρόλο της Louisa Durrell, μητέρας της οικογένειας.
Milo Parker υποδύθηκε τον Gerry Durrell, τον μετέπειτα σπουδαίο φυσιοδίφη.
Josh O’Connor στο ρόλο του Larry Durrell, του συγγραφέα, και ίσως και πράκτορα.
Daisy Waterstone στο ρόλο της Margo Durrell
Callum Woodhouse υποδύθηκε τον Leslie Durrell, τον λιγότερο γνωστό από τα αδέλφια.
Αλέξης Γεωργούλης υποδύθηκε τον Σπύρο Χαλικιόπουλο, τον ταξιτζή, διερμηνέα και οδηγό της οικογένειας.
Άννα Σάββα στο ρόλο της υπηρέτριας
Και ο Γιώργος Καραμίχος στο ρόλο του Θεόδωρου Στεφανίδη, ενός πολυπράγμονα ποιητή, γιατρού, και φυσιοδίφη, φίλου και μέντορα του μικρού Gerry.
Σχετικά με το “χωριό” στα Δανίλια όπου γυρίστηκε η τηλεοπτική σειρά των Durrells
Το “χωριό” δίπλα στο χωριό Δανίλια, κοντά στο Κοντόκαλι και σε μικρή απόσταση από το σημερινό νοσοκομείο της Κέρκυρας, δεν αποτελεί αναβίωση κάποιου παλιού χωριού, όπως νομίζουν λάθος μερικοί στην Αγγλία.
Ήταν μια επιτυχημένη τουριστική προσπάθεια δύο επιχειρηματιών, των αδελφών Μπούα, οι οποίοι αποφάσισαν αρχές της δεκαετίας του 1980 να δημιουργήσουν κάτι που να μοιάζει με ένα παλιό χωριό της Κερκυραϊκής υπαίθρου και να το χρησιμοποιήσουν σαν τουριστικό αξιοθέατο για τις τουριστικές τους επιχειρήσεις κατά την δεκαετία του ’80.
Και, πράγματι, στη δεκαετία του ’80, όλοι οι τουριστικοί πράκτορες διοργάνωναν καθημερινές εκδρομές σε αυτό το μεσαιωνικό Βενετσιάνικο “χωριό” με χιλιάδες τουρίστες να επισκέπτονται τον χώρο.
Μεταξύ των άλλων αξιοθέατων υπήρχε ένα ανοιχτό εξωτερικό εστιατόριο με ζωντανή μουσική, πολλά «καταστήματα» που πωλούσαν αναμνηστικά στους επισκέπτες, μερικά μουσεία με αντικείμενα λαϊκής τέχνης, εργαστήρια παλιών παραδοσιακών επαγγελμάτων που έχουν χαθεί, και ένα μεγάλο κτίριο που στέγαζε το χειμερινό εστιατόριο.
Κρεμασμένοι στους τοίχους αυτού του κτιρίου υπήρχαν οι Θυρεοί, τα οικόσημα πολλών παλιών αριστοκρατικών οικογενειών της Κέρκυρας … Φυσικά, κάθε έξυπνος άνθρωπος θα μπορούσε να καταλάβει ότι ένα τέτοιο χωριό δεν υπήρξε ποτέ στην Κέρκυρα.
Σε αυτό το χωριό βλέπουμε ότι ο κεντρικός δρόμος είναι πιστό αντίγραφο τμήματος της οδού Νικηφόρου Θεοτόκη στην πόλη της Κέρκυρας, υπάρχουν αντίγραφα πολλών χαρακτηριστικών καταστημάτων ή σκηνικών που σκοπό είχαν να δώσουν το παλιό Βενετσιάνικο χρώμα και ατμόσφαιρα.
Έτσι, το χωριό είναι αντίγραφο ενός υποτιθέμενου χωριού όπως αυτό θα ήταν το 1930, δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα και είναι μια τουριστική επιχείρηση.
Σήμερα ανήκει στην Grecotel Hotels & Resorts, μια επιχείρηση με ξενοδοχειακές μονάδες και χρησιμοποιείται για διάφορες εκδηλώσεις και κυρίως για γαμήλιες τελετές των πελατών της Grecotel Hotels & Resorts.
Επίσης χρησιμοποιήθηκε πολύ πρόσφατα για τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς The Durrells in Corfu.
Αυτή η μέχρι τώρα άγνωστη στην Ελλάδα σειρά περιλαμβάνει τρεις περιόδους(όσα και τα χρόνια της παραμονής της οικογένειας στο νησί) και η κάθε τηλεοπτική περίοδος περιλαμβάνει από 6 έως 8 επεισόδια.
Στη σειρά συμμετείχε και ο Αλέξης Γεωργούλης, αλλά και ο Γιώργος Καραμίχος, ο πρώτος στο ρόλο ενός ταξιτζή που ξεναγούσε την Κα Ντάρελ στο νησί και ο δεύτερος στο ρόλο του γιατρού Θεόδωρου Στεφανίδη.
Η Τηλεοπτική σειρά κρίθηκε πολύ πετυχημένη στην Αγγλία με τρελές τηλεθεάσεις και θα συνεχιστεί για ακόμη ένα χρόνο, το 2019 που θα είναι όμως και ο τελευταίος, τα γυρίσματα και για τα επόμενα επεισόδια έγιναν στην Κέρκυρα το φθινόπωρο του 2018! τόσο στο “χωριό” στα Δανίλια, στο άσπρο σπίτι στο Καλάμι, στο αρχοντικό του Γερακάρη στο νησί του Γκερέκου, αλλά και όπου αλλού χρειάστηκε στο νησί.
Η Σειρά θα γίνει γνωστή και στην Ελλάδα αφού πρόσφατα άρχισε να προβάλλεται από την OTE TV
Τελευταία ανανέωση 17 Φεβρουαρίου, 2022 ώρα 01:20 πμ
Όλοι γνωρίζουν το γραφικό Ποντικονήσι στην είσοδο του κόλπου του Χαλικιόπουλου, μπροστά από το διάδρομο του αεροδρομίου.
Μαζί με τη γειτονική Βλαχέραινα είναι το πιο χαρακτηριστικό τοπίο της Κέρκυρας.
Σε αυτό το μικροσκοπικό βραχώδες νησάκι και στην κορυφή του βρίσκεται η βυζαντινή εκκλησία του Παντοκράτορα, είναι του 11ου αιώνα και περιβάλλεται από πυκνή βλάστηση.
Είναι το πρώτο χαρακτηριστικό τοπίο που βλέπει κάθε νέος επισκέπτης όταν πλησιάζει στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας, και βρίσκεται στο γεωγραφικό κέντρο του νησιού, πολύ κοντά στην πόλη, ανάμεσα στη χερσόνησο του Κανονιού, το Πέραμα και τις Μπενίτσες.
Είναι εύκολο να το επισκεφτείτε αφού από την παραλία κάτω από το Κανόνι υπάρχουν αρκετές μικρές βάρκες που μπορούν να σας πάνε, αλλά λόγω του γεγονότος ότι η εκκλησία του Παντοκράτορα είναι μοναστήρι, οι επισκέψεις τυπικά επιτρέπονται μόνο στις 6 Αυγούστου.
Ποντικονήσι – Από που προέρχεται το όνομα
Το όνομα πιθανότατα προήλθε από το μέγεθος και ιδιαίτερα το σχήμα του νησιού όπως φαίνεται από ψηλά, αν και κατά την άποψη μας το νησί, ακόμη και με μεγάλη δόση φαντασίας, δεν μοιάζει καθόλου με ποντίκι, αλλά μάλλον με σχεδία.
Άλλη μία εκδοχή για την προέλευση της ονομασίας είναι η παρουσία στην μονή αρκετών Ποντίων μοναχών κατά τον 10 αιώνα μ.χ, αν όμως ίσχυε κάτι τέτοιο πιο λογικό θα ήταν να έπαιρνε το όνομα Ποντονήσι και όχι Ποντικονήσι.
Υπάρχει φυσικά και η μυθολογική προσέγγιση για τον τρόπο δημιουργίας του νησιού.
Ο Όμηρος λέει στην Οδύσσεια ότι οι Φαίακες αφού βοήθησαν τον Οδυσσέα να επιστρέψει στην Ιθάκη, μεταφέροντας τον εκεί με ένα από τα καράβια τους, όπως επέστρεφαν, οι θεοί πολύ δυσαρεστημένοι από αυτό, μεταμόρφωσαν το πλοίο σε πέτρα όταν αυτό έμπαινε στο λιμάνι πριν μπορέσουν οι ναυτικοί να αποβιβαστούν.
Αυτό το απολιθωμένο σκάφος σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία είναι λοιπόν το Ποντικονήσι.
Το λιμάνι τόσο στα νεολιθικά όσο και στα αρχαία χρόνια βρίσκονταν μέσα στη λίμνη Χαλικιόπουλου, στη θέση του σημερινού αεροδρομίου.
Άλλο όμως η μυθολογία και άλλο η πραγματικότητα.
Αυτό το μικρό νησί, μαζί με την Βλαχέραινα, ένα άλλο νησάκι που συνδέεται με την Κέρκυρα μέσω μιας μικρής γέφυρας, είναι εξαιρετικά γραφικό και μαζί με το περιβάλλον τους είναι το πιο γνωστό τοπίο που εδώ και πολλές δεκαετίες αποτελεί την οπτική ταυτότητα της Κέρκυρας παγκοσμίως.
Στη νησίδα Βλαχέρνα υπάρχει μια εκκλησία με ψηλό καμπαναριό, αφιερωμένη στην Παναγία, ονομάζεται Παναγία των Βλαχερνών και χτίστηκε τον 17ο αιώνα.
Η Βλαχέρνα έχει περίπου το μισό μέγεθος από το Ποντικονήσι, αλλά φαίνεται περίπου το ίδιο, επειδή βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο Κανόνι από το οποίο γίνονται και οι περισσότερες φωτογραφίσεις.
Η Κερκυραϊκή διάλεκτος είναι το γλωσσικό ιδίωμα της Κέρκυρας, με Ιταλικές Ελληνοποιημένες λέξεις που ακολουθεί την Ελληνική γραμματική και συντακτικό.
Είναι σε όλους γνωστή η πολυτάραχη ιστορική διαδρομή της Κέρκυρας που είχε σαν αποτέλεσμα να επηρεάσει καταλυτικά τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα των κατοίκων του νησιού.
Δεν μπορούσε λοιπόν να αποτελέσει εξαίρεση και η γλώσσα η οποία επηρεάστηκε και διαμορφώθηκε με τους αιώνες σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε Κερκυραϊκή διάλεκτο.
Κερκυραϊκή διάλεκτος
Μέχρι και περίπου το 1500 μ.χ ο πληθυσμός του νησιού ήταν μικτός, οι Έλληνες απόγονοι των αρχαίων Κορινθίων που κατοικούσαν κυρίως στα χωριά και αποτελούσαν περίπου το 60% του πληθυσμού και από την άλλη οι Ενετοί ευγενείς που κατοικούσαν κυρίως στην πόλη της Κέρκυρας.
Λόγω των συνθηκών αυτών μέχρι τότε στο νησί μιλούσαν μια μικτή γλώσσα που την αποκαλούσαν Veneto και ήταν μια μίξη Ελληνικών και Ιταλικών όπως τα μίλαγαν οι Ενετοί, ελαφρώς διαφορετικών από τα Ιταλικά της νότιας Ιταλίας.
Αργότερα και λίγο μετά το 1500 μ.χ άρχισε ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης με Έλληνες πρόσφυγες κυρίως από την Πελοππόνησο, την Κρήτη και την Κύπρο που ακόμη μιλούσαν τα αρχαία Ελληνικά.
Η Μετακίνηση έγινε την εποχή που αυτές οι περιοχές έπεσαν στα χέρια των Οθωμανών και η Κέρκυρα βρισκόταν κάτω από την κυριαρχία των Ενετών.
Το χαρακτηριστικό άρθρο τση, αντί για το της, ακούγεται μόνο στην Κέρκυρα και την Κρήτη, είναι αποτέλεσμα της τότε μετακίνησης των Κρητικών στην Κέρκυρα.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αλλάξει δραματικά η σύσταση του πληθυσμού υπέρ του Ελληνικού στοιχείου και να συρρικνωθεί το Λατινικό που περιορίστηκε σε ορισμένα κομμάτια της πόλης, επίσης λόγω αυτού του γεγονότος επικράτησε μόνιμα πλέον και η ορθόδοξη χριστιανική πίστη δίνοντας οριστικό τέλος στις προσπάθειες μετατροπής προς τον καθολικισμό που είχαν επιχειρήσει κατά καιρούς αρκετοί κατακτητές και κυρίως οι Ανδηγαυοί όταν είχαν το νησί υπό την κυριαρχία τους γύρω στα 1300μ.χ
Οι Καθολικοί βέβαια υπήρχαν και υπάρχουν σε σημαντικό αριθμό στην Κέρκυρα και αποτελούν το δεύτερο σε πληθυσμό δόγμα, η Κερκυραϊκή γλωσσική διάλεκτος όμως εξελίχθηκε ακολουθώντας την Ελληνική γραμματική και συντακτικό, ενσωματώνοντας συγχρόνως πάρα πολλές είναι η αλήθεια Ιταλικές λέξεις, αφού βεβαίως πρώτα τις Ελληνοποίησε προσθέτοντας Ελληνικές καταλήξεις!
Με αυτή τη διαδικασία δημιουργήθηκε η Κερκυραϊκή διάλεκτος, η Ελληνική γλώσσα με Ιταλικές Ελληνοποιημένες λέξεις που ακολουθεί την Ελληνική γραμματική και το συντακτικό.
Να μη ξεχάσουμε βέβαια να σημειώσουμε και το ιδιαίτερο ηχόχρωμα που υπάρχει στην προφορά της Κερκυραϊκής διαλέκτου, πολύ πιο τραγουδιστή που είναι αποτέλεσμα του συγχρωτισμού της με τα Ιταλικά.
Μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα η χρήση Ιταλογενών λέξεων ήταν τόσο μεγάλη σε σημείο που να μπορούν οι ντόπιοι να συνενοούνται μεταξύ τους χωρίς να γίνονται κατανοητοί από τους υπόλοιπους Έλληνες.
Αυτό άλλαξε με τα χρόνια.
Τώρα πλέον οι τότε χρησιμοποιούμενες Ιταλικές λέξεις, με τον θάνατο των παλαιότερων έχουν σχεδόν ξεχαστεί, δεν χρησιμοποιούνται σχεδόν καθόλου και απλά αποτελούν μουσειακό κομμάτι της γλωσσικής εξέλιξης στο νησί.
Πριν ξεχαστούν όμως πολλές κατάφεραν να περάσουν και στην υπόλοιπη Ελλάδα και να ενσωματωθούν στη γλώσσα μας, φαίνεται αυτό όταν δούμε τις λέξεις και είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει σε όλες τις ζωντανές γλώσσες του κόσμου, όπως τα Αγγλικά έχουν το 30% των λέξεων τους με Ελληνικές ρίζες, έτσι και στη σημερινή Ελληνική γλώσσα υπάρχουν Ιταλικές, Σλαβικές και Τουρκικές λέξεις.
Βεβαίως το Κερκυραϊκό γλωσσικό ιδίωμα είναι κομμάτι της ιστορικής μας κουλτούρας και σημάδι της Κερκυραϊκής ταυτότητας και θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες να μην ξεχαστεί, είτε καταγράφοντας και διατηρώντας αυτές τις λέξεις σε κάποιο Κερκυραϊκό λεξικό ή σε βιβλία που θα τα λέγαμε μουσεία γλώσσας, είτε χρησιμοποιώντας τες σε διάφορες εκδηλώσεις που συμβαίνουν στο νησί.
Και συμβαίνει αυτό στα γνωστά Πετεγολέτσα που είναι αυτοσχέδιες θεατρικές παραστάσεις δρόμου και παίζονται κυρίως κατά τις Απόκριες, τα Πετεγολέτσα γράφονται με κείμενα γεμάτα και μάλιστα καθ`υπερβολή από αυτές τις λέξεις.
Αυτές οι παραστάσεις βοηθούν στην διατήρηση της παράδοσης, οι κάτοικοι της Κέρκυρας βέβαια στην καθημερινότητα τους δεν τις χρησιμοποιούν πλέον αν και τις γνωρίζουν πολύ καλά και όταν οι περισσότερες από αυτές ακούγονται μοιάζουν πολύ αστείες και προκαλούν γέλιο, τις επικαλούμαστε όταν θέλουμε να διακωμωδίσουμε κάτι.
Αν κάποτε λοιπόν βρεθείτε στην Κέρκυρα και τύχει να παρακολουθήσετε είτε τα πετεγολέτσα είτε κάποια άλλη τοπική θεατρική παράσταση μην σας περάσει καν από το μυαλό ότι έτσι μιλάνε στην Κέρκυρα.
Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να δώσουμε έναν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κατάλογο από αυτές τις λέξεις και εκφράσεις μαζί με τη σημασία τους.
Θέλουμε να καταγράψουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοι μας τόσο για ιστορικούς λόγους αλλά και από σεβασμό στην παράδοση, επίσης δεν μπορούμε να κρύψουμε ότι διασκεδάζουμε ακούγοντας τες, είναι πραγματικά όμορφες και πρωτότυπες λέξεις, είναι απομεινάρια μιας μεσαιωνικής Ελληνοϊταλικής γλωσσικής σαλάτας.
Όπως προαναφέραμε πολλές από αυτές τις λέξεις έχουν εισχωρήσει και χρησιμοποιούνται και στην υπόλοιπη Ελλάδα, θα το διαπιστώσετε και σεις όταν τις διαβάσετε.
Σημείωση:
Έχουμε παρατηρήσει ότι αρκετοί ψάχνουν τη λέξη Κλαπάνι, και το περίεργο είναι ότι εμφανίζεται πρώτη πρώτη αυτή εδώ η σελίδα. Αυτή η λέξη όμως δεν αναφέρεται πουθενά στο κείμενο, ούτε είναι Κερκυραϊκή αλλά ούτε και έχουμε ιδέα τι σημαίνει.
Αλλά αφού το θέλετε λοιπόν, Κλαπάνι Κλαπάνι! Αν κάποιος γνωρίζει τι σημαίνει μπορεί να σχολιάσει στα σχόλια.
Κερκυραϊκές λέξεις με αλφαβητική σειρά
Λόγω του μεγάλου όγκου των λέξεων, πάνω από 10.000, δεν είναι δυνατόν παρά να αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο μερικές χαρακτηριστικές αφήνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία απ`έξω.
Οι περισσότερες λέξεις έχουν Ιταλική ή Λατινική ρίζα αλλά υπάρχει και περίπου ένα 30% με Αρχαιοελληνική, εδώ στην Κέρκυρα είχαμε πάντα το συνήθειο να τα αλλάζουμε όλα.
Πρώτες στη σειρά οι λέξεις και δίπλα βρίσκεται ή ας την πούμε μετάφραση.
Αμορόζος ή μορόζος = αγαπητικός, γκόμενος
Αμπαντονάδος = αλήτης
Αμπιτύχη = αν τυχόν συμβεί
Άμπλα ουταριτά = απόλυτη εξουσία
Αμπονόρα = νωρίς
Αμόντε = πάμε
Ανάντελος = δύστροπος
Ανάνταφλος = απρόσεκτος άγαρμπος
Αναγκεμένος = άρρωστος
Αναπαψώλια, εδώ χρειάζεται ειδική εξήγηση, πρόκειται για κρεμαστά από το ταβάνι ή το σκέπαστρο του κρεβατιού βραχιόλια στα οποία έβαζαν οι γυναίκες τα πόδια τους ώστε να μη κουράζονται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, δίνονταν και σαν προίκα στη νύφη μέχρι τον 19ο αιώνα, αμ τι νομίζατε;
Αναράϊδα = Νεράϊδα
Αναρίτσια = ανατριχίλα
Αναφούφου = στον αέρα
Ανεμοκάψου = εξαφανίσου
Ανεσίσταγος = Ανήσυχος ή το άτακτο παιδί
Απάσβεστα = ο σοβάς από ασβέστη
Απίδι = Αχλάδι
Απιθώνω = ακουμπάω
Απελάντε = η έφεση σε δικαστήριο
Απερτούρα = ευκαιρία
Απιόμπο = έτοιμος
Αποδέλοιπα = τα υπόλοιπα
Αποθώσου = κάθησε
Αποκοντριασμένος = αποβλακωμένος
Απολιώρα = πριν λίγη ώρα
Αποσίμπελο = παρά τρίχα, σχεδόν
Αρέκια = πρόχειρα τοποθετημένα
Αρέστο = το κρατητήριο
Αραβάντουλα = η λαγουδέρα
Αριβάρω = έρχομαι φτάνω
Ασύσταγος = ανοικοκύρευτος
Ατζάρδο = τόλμημα
Αφιδεύομαι = εμπιστεύομαι
Αφούφου = καταστροφή
Αχαρολόϊστη = άμυαλη, κακόμοιρη
Απελώ = πετάω
Αψώνω ή Αψιώνω = φουντώνω
Δεσπέτο ή Ντεσπέτο = πείσμα
Δεσπουτάτος ή Ντεσπουτάτος = ηγεμόνας
Δεστεμέλι = ζώνη
Δεστινάρω ή Ντεστινάρω = κατευθύνω
Διάγκιλος = διάολος
Διάνα = λευκή
Διάργυρος = ο υδράργυρος
Διάσκατζε = δε βαριέσε
Διάσκατζος = ο διάολος
Διάσωνας = μεγάλο μολυσμένο σπυρί
Δοτόρος ή Ντοτόρος = Γιατρός
Λέξεις από Έψιλον
Έμπο = καταιγίδα
Έντεσα = σκάλωσα κάπου
Έτο = νάτο
Εδούρησε = άντεξε, δεν εδούρησε το άχαρο, δεν έμεινε γερό το κακόμοιρο
Εθαραπάηκα = ευχαριστήθηκα
Ελόου μου = εγώ ο ίδιος
Εμπετσάρω = παρενοχλώ
Ερμοκουνάρητο = αλητόπαιδο
Εριάστηκα = ξεπάγιασα
Ερούμπωσα = γέμισα από λαιμαργία το στόμα μου
Εσπόρσο = πληρωμή
Εφετιβαμέντε = πραγματικά
Έβαλε πόστα = με έβρισε, με έβαλε στόχο
Μάμαλος = πλαδαρός
Μάντολες = αμύγδαλα με ζάχαρη
Μαντζάρω = τρώω
Μούστακας = ακρίδα
Μήλιγκας = το μηνίγγι
Μαζενί = εργαλείο για άλεσμα του καφέ
Μακαροντσίνι = κοφτό μακαρονάκι
Μαλαθράκι = πάθηση δέρματος και πνεύματος, έχει μαλαθράκι στο κεφάλι (μαλακία)
Μαντεκούτο = αποπληξία
Μαργωμένος = μουδιασμένος
Μαρκαντικό = μπακάλικο
Μαστέλο = σκάφη για πλύσιμο ρούχων
Ματσόλα = ξύλινο σφυρί
Μελιγγίτης = μηνιγγίτιδα
Μη σιφτάκεις = να μη καταφέρεις να φτάσεις
Μιατζιμιάς = μονομιάς
Μινάρω = αυνανίζομαι
Μιντζιβίρης = τσιγγούνης μίζερος
Μοροφίντο = μεσότοιχος
Μορσέτο = ξύλινη μέγγενη
Μορόζος = γκόμενος
Μοσκιέρα = κρεμαστό κλουβί για ψωμί κυρίως
Μοστερίτσα ή βοστερίτσα = μικρή σαύρα
Μουζέτο = μάσκα αποκριάς
Μουρδούλης = ακατάστατος βρώμιαρης
Μουζαριόλα = φίμωτρο σκύλου
Μπατέλο = μικρή βάρκα
Μπάρος = βράχος με βλάστηση στη θάλασσα
Μπίγα = γερανός
Μπαγορδάντες = καλοφαγάς
Μπαλιγάρω = καταφέρνω κάποιον, τον φέρνω στα νερά μου
Μπαλτσαμάδος = βαλσαμωμένος
Μπανιομαρία = τρόπος βρασίματος αυγών
Μπαρουφάντες = φασαριόζος ή ο αερολόγος
Μπαρούφα = καυγάς
Μπαστακουνάδος = όρθιος
Μπαρτσολέτα = αστείο
Μπατάρω = αναποδογυρίζω
Μπατέλο = βάρκα
Μπατσελάδος = τρελός
Μπερτουέλα = μεντεσές
Μπικερίνι = ποτηράκι
Μπιρμπιτσιόλα = παιδικό ομαδικό παιγνίδι
Μπιτσικλέτα = μοτοσυκλέτα
Μποκολέτα = σκουλαρίκι
Μποναγράτσια = κουρτινόξυλο
Μποσκέτο = κήπος
Μποτσόνι = γυάλινη κανάτα
Μπουκαλέτο = κανάτα
Μπουκαλίνα = μπουκάλι
Μπουκουβάλα = ψωμί βουτηγμένο σε λάδι
Μπουλετί = φακελάκι με μήνυμα ή λαχνός
Μπούμπουλας = μεγάλο μαύρο έντομο
Μπούρσα = τσέπη ή και τα λεφτά
Μπρίσκουλα = παιγνίδι της τράπουλας
Μπροκάδο = έξτρα αμοιβή για την καλή δουλειά.
Μπόντζος ή και Μπότζος = μικρό μπαλκόνι
Μόμολος = ο γελοίος, η ο πίθηκος
Μόστερας = μεγάλη πράσινη σαύρα
Πούντα μαλίνια = πνευμονία
Λέξεις από Νι
Νέσπολα = μούσμουλο
Νεκριασμένο = νεκρό
Νεροκονίδα = χιονίστρα
Νερομπλούτσι = άνοστο αδύνατο φαγητό
Νετάρω = τελειώνω, ξεμπερδεύω
Νευρίδα = νευρόπονος
Νιβέλο = αλφάδι
Νιοκατσέντε = όλα εν τάξει
Νιοράντες = επιδειξίας ή και ο τσαμπουκάς
Νοδάρος = συμβολαιογράφος
Νούμπουλο = κερκυραϊκό αλλαντικό
Ντένω = σκαλώνω
Νταβάς = πήλινο τσουκάλι
Ντεμέλα = μαξιλαροθήκη
Ντζία ή Τζία = θεία
Ντριμώνω = κρύβω στα μουλωχτά
Ντρίτα λίνια = ευθεία γραμμή
Ντόλτσε = ποικιλία πορτοκαλιών
Ντόντολος = ό όρχις(ένας, τον άλλονε τον έφαγε ο γάτος)
Νόβερος = αυτός που είναι νούμερο
Νόνα = η γιαγιά
Νόντσολος = ο νεωκόρος
Ντεφετάδος = ο αρρωστιάρης, με πρόβλημα υγείας
Λέξεις από Ξι
Ξίσκεπος = ξεσκέπαστος
Ξεκέντι = στο τέλος
Ξεμπουρίζω = διώχνω
Ξεπύρησε = ξεχύλισε ή ξεμάτωσε η μύτη (κυρίως)
Ξινίτας = ξινό κρασί
Ξομπλιάζω = κουτσομπολεύω, κακολογώ
Λέξεις από Όμικρον
Όβολα = χρήματα
Όντσολος = καντηλανάφτης
Όρσε = ορίστε, αλλά και η Κερκυραϊκή μούτζα
Οκουπάδος = απασχολημένος
Ομπία = κόλλημα, έμμονη ιδέα
Ομπλιγάδος = υποχρεωμένος
Ονόρε = η τιμή
Οπστάντε = καλώς ήρθες
Ορίτσικας = η ρίζα της ουράς
Ορδίνο = διάταγμα
Λέξεις από Πι
Πάρλα = φλυαρία
Πέκα = ιδιοτροπία
Πέλισα = πέταξα κάτι άχρηστο
Πέτσικο = σκεβρωμένο
Πίλα = μεγάλο μεταλικό βαρέλι λαδιού
Πίντα = τενεκεδένιο κύπελο με χερούλι
Πίρολα = φόλα
Παγκούλι = μικρό σκαμνί
Παλαιούθε = από παλιά
Πανγκουί = πληρωμή στο χέρι
Πανιόλο = το πάτωμα του καταστρώματος σε μικρό πλοίο
Παπαλίνα = ψιλή σαρδέλα
Παραβέντο = ότι προφυλάσσει από αέρα
Παραμόνας = σημείο ενέδρας κυνηγού
Παρτσινέβελος = το αφεντικό
Παρόντζολο = κορόϊδο
Πασαπρόντο = σουρωτήρι μακαρονιών
Πατατόνα = η γλυκοπατάτα
Παυλόσυκα = τα φραγκόσυκα
Πεκάδος = ιδιότροπος
Πενσάτος = σκεφτικός
Πιπερόνι = πιπεριά
Περγουλιά = κληματαριά
Περουάρω = αναπαύομαι
Περτσιπιτάδος = πεισμωμένος
Πεσκάδα = η ψαριά
Τελευταία ανανέωση 17 Φεβρουαρίου, 2022 ώρα 01:48 πμ
Μπουρδέτο με σκορπιούς
Το Μπουρδέτο είναι άλλο ένα Κερκυραϊκό πιάτο με ψάρια που προέρχεται κι αυτό από τη Βενετία.
Είναι ένα φαγητό που έκαναν οι ψαράδες, άνθρωποι της θάλασσας που δεν είχαν την πολυτέλεια των υλικών και έφτιαχναν το φαγητό τους με ότι τους βρίσκονταν.
Και το κόκκινο πιπέρι, όπως και τα λεμόνια, υπήρχαν πολύ πιο εύκολα από την ντομάτα.
Έτσι μαγείρευαν τα πετρόψαρα τους με το λάδι και μπόλικο πιπέρι για να του δώσουν χρώμα. Γι αυτό και το Μπουρδέτο είναι καυτερό φαγητό γιατί χρειάζεται αρκετό πιπέρι για να πάρει χρώμα.
Αυτή είναι η αυθεντική ψαράδικη συνταγή, οι τυχόν ντομάτες και οι στολισμοί προστέθηκαν τώρα από τους Σεφ που μαγειρεύουν για τους τρυφερούς ουρανίσκους των νοικοκυραίων της αστικής τάξης. Αυτό δε λέγεται μπουρδέτο.
Το φαγητό γίνεται με ψάρια του βυθού, κυρίως σκορπιούς με κάνα δύο πέρκες μαζί για καλύτερη γεύση, αλλά και με σαλαχοειδή ή και με χταπόδι.
Μπουρδέτο
Εμείς είμαστε λάτρεις του μπουρδέτου με σαλάχι(παστανάκα) ή με χταπόδι αλλά εδώ θα σας παρουσιάσουμε την αυθεντική συνταγή που γίνεται με σκορπιούς και είναι το ίδιο νόστιμη και πιο ελαφριά.
Η Συνταγή είναι για 4 άτομα και είναι ακριβώς όπως τη φτιάχνει ο Μπέλος στο εστιατόριο του την κληματαριά στις Μπενίτσες της Κέρκυρας.
Υλικά
10 με 12 σκορπιοί καθαρισμένοι από τα λέπια και τα εντόσθια μόνο, ολόκληροι με τα κεφάλια τους.
2-3 πέρκες μικρές για ποικιλία στη γεύση, κι αυτές καθαρισμένες και ολόκληρες.
1 μεγάλο Κρεμμύδι ψιλοκομμένο με μαχαίρι
Ένα μεγάλο κουτάλι γλυκό κόκκινο πιπέρι
μια πρέζα, ή όσο αντέχετε καυτερό κόκκινο πιπέρι
Ελαιόλαδο
100 περίπου γραμμάρια φρέσκο χυμό λεμονιού, από στιμμένα εκείνη τη στιγμή λεμόνια! το πιο σημαντικό υλικό για το μπουρδέτο είναι το φρέσκο λεμόνι, χωρίς αυτό δεν γίνεται!
Και ξαναλέμε! ποτέ ντομάτα στο μπουρδέτο, ούτε φρέσκια ούτε κονσέρβα, το κόκκινο χρώμα προέρχεται αποκλειστικά από το πιπέρι.
Εκτέλεση
Βάζουμε στην κατσαρόλα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι με λίγο λάδι και το σωτάρουμε να κοκκινήσει.
Προσθέτουμε μια μεγάλη κουταλιά κόκκινο γλυκό πιπέρι και μια τσόντα καυτερό κόκκινο.
Τα τσιγαρίζουμε απλώνοντας το λάδι σε όλη την κατσαρόλα.
Βάζουμε ένα μεγάλο ποτήρι νερό
Όταν βράσει και κοντεύει να στίψει ρίχνουμε μέσα ακόμη δύο ποτήρια νερό και τα ψάρια, ολόκληρα.
Φροντίζουμε τα ψάρια να είναι τελείως σκεπασμένα με το νερό
Αφήνουμε να βράζει σε δυνατή φωτιά μέχρι να στίψει.
Ρίχνουμε μέσα το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε κουνώντας δεξιά αριστερά την κατσαρόλα ώστε να πάει παντού το λεμόνι.
Χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει για ακόμη ένα ή δύο λεπτά μέχρι να δέσει και το βγάζουμε από τη φωτιά αφού είναι ήδη έτοιμο.
Σημειώσεις για το φαγητό
Πρώτο και σημαντικό, το Μπουρδέτο δεν είναι ψαρόσουπα όπως το θεωρούν στην υπόλοιπη Ελλάδα και όπως λαθεμένα αναφέρεται σε άλλες ιστοσελίδες.
Γι αυτό και δεν τρώγεται με το κουτάλι όπως οι σούπες, έχει πηχτό κόκκινο ζωμό στον οποίο “φαίνεται” πιο πολύ το λάδι, είναι ελαφρώς ή και πολύ καυτερό για να βουτάς μέσα ψωμί και να τραβάει έτσι πολύ κόκκινο κρασί.
Αν δεν αντέχετε το πολύ καυτερό φαγητό βάλτε περισσότερο γλυκό κόκκινο πιπέρι και λιγότερο καυτερό.
Επαναλαμβάνουμε επιμένοντας σε αυτό, Δεν υπάρχει καθόλου ντομάτα, γιατί η παραδοσιακή συνταγή των Μπενιτσών που είναι η αυθεντική και την οποία ακολουθούμε δεν χρησιμοποιεί ντομάτα παρά μόνο κόκκινα πιπέρια.
Όλα τα μπιχλιμπίδια που βλέπετε σε μερικές φωτογραφίες, όπως τα χορταρικά με τα οποία το “στολίζουν” οι διάφοροι σεφ είναι λάθος, δεν βάζουμε τίποτα πέρα από τα υλικά που αναφέραμε.
Το ζουμί του μπουρδέτου από σκορπίνες μετά από το βούτημα(παπάρα) αρκετών μπουκιών ψωμιού αδυνατίζει λίγο και χάνει το κόκκινο χρώμα του προς το πιο σκούρο, εκεί δε βουτάμε άλλο.
Αν θέλετε δυνατό μπουρδέτο που να βουτήσετε μέχρι και την τελευταία σταγόνα τότε κάντε το με παστανάκα ή γαλέο(σκυλόψαρο) και άφθονο κόκκινο γλυκό και καυτερό πιπέρι να βγάζει φωτιές.
Στο μπουρδέτο με χταπόδι βάζουμε και πατάτες και δεν προσθέτουμε καθόλου αλάτι, επίσης βάζουμε λίγο περισσότερο λάδι και χρησιμοποιούμε μεγάλο χταπόδι διαφορετικά δεν θα γίνει καλό.
Και τέλος, επειδή γεννηθήκαμε δίπλα στη θάλασσα και τα μάθαμε από πρώτο χέρι, λέγεται Μπουρδέτο και μόνο και όχι μπουργέτο ή μπουριέτο ή ότι κατέβει στο κεφάλι του κάθε άσχετου.
