Σήμερα οι Μπενίτσες βρίσκονται σε μιά μεταβατική περίοδο, προσπαθούν να προσελκύσουν επισκέπτες καλύτερης ποιότητας αναβαθμίζοντας τις υποδομές και διατηρώντας το παραδοσιακό χρώμα που ποτέ δεν έχασαν.
Ο τομέας του τουρισμού παραμένει ακόμη η κύρια πηγή εισοδήματος για τους ντόπιους κατοίκους, θα πρέπει όμως να γίνουν πολλές προσπάθειες στους τομείς των υποδομών για να μπορεί ο τόπος να προσελκύει ικανό αριθμό επισκεπτών.
Χρειάζεται με κάθε τρόπο να προσπαθήσουμε για την αποπεράτωση και κυρίως την εκμετάλλευση του λιμανιού, επίσης άλλα σημαντικά έργα όπως η τεχνητή παραλία και η πλακόστρωση των εσωτερικών δρόμων είναι απαραίτητα, δυστυχώς όμως η οικονομική κρίση που ζούμε και που μοιάζει να μην έχει τέλος, έχει κάνει όλα αυτά τα σχέδια άπιαστα όνειρα.
Παρά την κακή οικονομική συγκυρία όμως, όσοι από τους κατοίκους έχουν τις ικανότητες και ιδέες έχουν και την υποχρέωση να προσπαθούν συνεχώς με οργανωμένο σχέδιο και προτάσεις για να πετύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα.
Στην κρίση δεν σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, προσπαθούμε για το μέλλον μας γιατί μπορεί μεν αύριο Ευρώπη να μην υπάρχει, θα εξακολουθεί όμως σίγουρα να υπάρχει Ελλάδα, Κέρκυρα και Μπενίτσες, είναι ό τόπος μας και θα τον διατηρήσουμε δικό μας και ζωντανό.
Βρέθηκε μια παλιά φωτογραφία του 1940 τραβηγμένη από το ίδιο σχεδόν σημείο με μια σημερινή, έτσι θεωρήσαμε χρήσιμο να τις βάλουμε μαζί ώστε να δούμε από πρώτο χέρι τις τεράστιες αλλαγές που φέρνει ο χρόνος.
Βλέπουμε τις διαφορές, η τωρινή φωτογραφία είναι παρμένη από ένα σημείο περίπου 50 μέτρα πιο μπροστά και λίγο πιό αριστερά από αυτήν του 1940 γι αυτό και οι μικροδιαφορές.
Τα βουνά έχουν παραμείνει ίδια αλλά η ακτογραμμή έχει υποστεί βιασμό, κατά τα άλλα η φωτό του 1940 δείχνει ένα πολύ πιο όμορφο τοπίο…. επί πλέον τότε δεν υπήρχαν και αυτές οι απαίσιες γραμμές της ΔΕΗ.
Θα μπορούσαν και εδώ να ήταν υπόγειες αλλά εδώ είναι Ελλάδα.
οι Μπενίτσες το 1940οι Μπενίτσες το 2010οι Μπενίτσες το 1940 και σήμερα
Το Καταφύγιο τουριστικών σκαφών, Μαρίνα, των Μπενιτσών άρχισε να κατασκευάζεται το 2002 σαν προέκταση του υπάρχοντος παλιού λιμανιού.
Το έργο έχει επίσημα ολοκληρωθεί, λόγω καθυστερήσεων και παραλείψεων όμως δεν έχει αποδώσει αυτά για τα οποία κατασκευάστηκε. Επίσης υπάρχουν ελλείψεις στον εξοπλισμό κυρίως λόγω φυσικής φθοράς και οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν εμποδίσει την επίσημη παραλαβή και εκμετάλλευση του από τον Δήμο της Κέρκυρας.
Σύντομα όμως πιστεύουμε ότι τα προβλήματα θα ξεπεραστούν, το καταφύγιο τουριστικών σκαφών από το τέλος του έτους 2014 θα ανήκει και επίσημα στο Δήμο Κέρκυρας και θα λειτουργήσει κανονικά.
Ιστορικά στοιχεία
Γύρω στα 1960 και λόγω του ότι οι Μπενίτσες ζούσαν σχεδόν αποκλειστκά από την αλιεία αλλά και την καλλιέργεια εσπεριδοειδών, ήταν επιτακτική ανάγκη να υπάρχει κάποια προστασία για τα ψαράδικα καΐκια και έτσι οι κάτοικοι αποφάσισαν να κατασκευάσουν με τις δικές τους δυνάμεις ένα μικρό λιμάνι.
Έτσι άρχισε το 1960 η κατασκευή του παλιού μώλου με τα πενιχρά μέσα της τότε εποχής και αποκλειστικά με την προσωπική εθελοντική εργασία των κατοίκων, στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε στιγμές από τις εργασίες με τα μέσα που διέθεταν τότε.
Έτσι το σημερινό Καταφύγιο τουριστικών σκαφών, το λιμάνι στις Μπενίτσες δηλαδή, δεν έγινε καταστρέφοντας μέρος της παραλίας όπως έχουν την εντύπωση μερικοί αλλά επιχωματώνοντας την περιοχή του παλιού λιμανιού και επεκτείνοντας το προς τα έξω.
Η αλήθεια είναι ότι στις Μπενίτσες και ειδικά στην περιοχή του λιμανιού έχουν γίνει αρκετές παρεμβάσεις με αποτέλεσμα την απώλεια μέρους της γραφικότητας του τοπίου.
Στη επόμενη φωτογραφία βλέπουμε το πως ήταν η Μπενίτσα το 1965, τότε που η θάλασσα έφτανε μέχρι τις πόρτες των σπιτιών και μπορούμε να συγκρίνουμε με την εικόνα του σήμερα.
παλιο λιμάνι Μπενιτσών το 1965
Βέβαια η αναπόφευκτη εξέλιξη είχε δημιουργήσει ανάγκες που δεν μπορούσαν να ικανοποιηθούν χωρίς αυτές τις επιχωματώσεις.
Ένα μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι ο δρόμος που περνούσε μπροστά από τα σπίτια ήταν μικρός και πολύ επικίνδυνος για τους κατοίκους ακόμη και για τα δεδομένα του 1960.
Είχαν συμβεί ατυχήματα, με αποκορύφωμα το 1965 τη σύγκρουση ενός υπεραστικού λεωφορείου πάνω στο κτίριο της τότε κοινότητας με αρκετούς βαριά τραυματισμένους.
Έτσι τα έργα αυτά βοήθησαν στη μεταφορά του πιο έξω ώστε να εξυπηρετηθεί καλύτερα και η ολοένα αυξανόμενη κίνηση.
Η πρώτη επιχωμάτωση άρχισε το 1972 και κάλυψε τον κολπίσκο μέσα στο παλιό λιμάνι μέχρι εκεί που είναι τώρα η εθνική οδός. Η δεύτερη έγινε με την κατασκευή του καταφυγίου και άρχισε το 2002 καλύπτοντας σχεδόν ολόκληρη την περιοχή που περιέκλειε μέσα του ο παλιός μώλος, βλέπουμε στις φωτογραφίες το σχέδιο του καταφυγίου και τις περοχές που κάλυψαν οι επιχωματώσεις, με κόκκινο αυτή του 1972 και με μπλέ η τελευταία του 2002, φαίνεται στο σχέδιο και η θέση του παλιού μώλου με το πράσινο χρώμα.
Μάρτιος 2021 – Μίσθωση του τουριστικού λιμανιού Μπενιτσών
Τον Μάρτιο του 2021, η κυβέρνηση προχώρησε στην παραχώρηση του καταφυγίου τουριστικών σκαφών σε ιδιωτική εταιρεία που θα έχει την αποκλειστική διαχείρηση του λιμανιού για τα επόμενα 15 χρόνια με προοπτική ανανέωσης για ακόμη 5+5 χρόνια.
Η διαχείρηση ανατέθηκε στην εταιρία Maritime Projects έναντι του ποσού των 250.000€ ετησίως συν περίπου 2% τοπικό φόρο επί του κύκλου εργασιών.
Η Δήμαρχος είπε ότι θα υπάρξουν πολλά οφέλη από τη χρηματοδοτική μίσθωση, τόσο από άποψη εισοδήματος για τον Δήμο όσο και από την ενίσχυση του τουριστικού προϊόντος της Κέρκυρας.
Γνωρίζουμε ότι όντως θα υπάρξουν οικονομικά οφέλη για τον Δήμο της κεντρικής Κέρκυρας, αλλά όχι και για την τοπική κοινωνία των Μπενιτσών.
Η συμφωνία προβλέπει ότι από τα 250.000€ θα δίνεται στην τοπική κοινότητα το εκπληκτικό ποσό των 5.000€ ετησίως, δηλαδή όσο περίπου κερδίζει ένα δίκλινο δωμάτιο τον χρόνο. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε περισσότερο, μόνο να γελάσουμε!
Η κ. Υδραίου είπε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες μισθώσεις που θα αφορούν και άλλα τουριστικά λιμάνια όπως αυτό του Αλίπα της Παλαιοκαστρίτσας.
Ο Αναπληρωτής Δήμαρχος Τουρισμού Πάνος Βαρούχας είπε ότι υπήρχαν συζητήσεις με το τοπικό συμβούλιο πριν από τη μίσθωση, έτσι ώστε η σύμβαση να είναι επωφελής για τις τοπικές επιχειρήσεις και γι ‘αυτό στη σύμβαση υπάρχει όρος η εταιρεία να μη μπορεί να λειτουργήσει καφετέριες ή εστιατόρια – παρά μόνο ένα μπαρ αναψυχής.
Ο αναπληρωτής δήμαρχος πρόσθεσε ότι ζήτησε από το τοπικό συμβούλιο τις συστάσεις του για τα απαραίτητα έργα, ώστε μέρος των τοπικών φόρων που λαμβάνονται να μπορούν να διατεθούν για εργασίες υποδομής στην περιοχή. Το ερώτημα είναι τι θα πρωτοφτιαχτεί με αυτά τα 5 χιλιάρικα το χρόνο, ποιος ξέρει; ίσως να είναι αρκετά για τον ηλεκτροφωτισμό της περιοχής!
Τι θα συμβεί με τα υπάρχοντα σκάφη;
Το τουριστικό λιμάνι στις Μπενίτσες μπορεί να φιλοξενήσει 96 σκάφη και συμφωνήθηκε οι 10 θέσεις να διατεθούν δωρεάν σε ντόπιους επαγγελματίες ψαράδες.
Όσον αφορά τους ερασιτέχνες ψαράδες, προβλέπεται στη σύμβαση ότι θα τους επιτρέπεται να χρησιμοποιούν την ράμπα για την πρόσβαση των σκαφών τους στη θάλασσα με πολύ μικρό κόστος.
Τα τουριστικά σκάφη που βρίσκονται ήδη αγκυροβολημένα στο λιμάνι χωρίς χρέωση πρέπει τώρα να επικοινωνήσουν με την εταιρεία για να προχωρήσουν σε διακανονισμό των τελών ενλιμενισμού.
Τι θα γίνει με τον χώρο που χρησιμοποιούνταν σαν πάρκινγκ;
Μετά την μίσθωση ο χώρος αυτός έκλεισε.
Υπάρχουν φήμες ότι θα ανοίξει όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες επισκευών και θα είναι επί πληρωμή, αλλά αυτό δεν αποτελεί επίσημη δέσμευση του μισθωτή, ούτε αναφέρεται ρητά στη σύμβαση.
Με άλλα λόγια, δεν ξέρουμε αν θα ξαναγίνει χώρος στάθμευσης ή αν θα χρησιμοποιηθεί από τον εκμισθωτή για άλλους σκοπούς.
Να σημειώσουμε εδώ ότι ο άνετος χώρος στάθμευσης ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα της περιοχής και ένας ακόμη πόλος έλξης για τον μεγάλο αριθμό επισκεπτών που συνέβαλε στην οικονομική ευρωστία του τόπου.
Ευτυχώς, τελικά ο χώρος πάρκινγκ χρησιμοποιείται ξανά από την άνοιξη του 2022, αυτή τη φορά έναντι κάποιου μικρού κόστους.
Έναρξη λειτουργίας τον Ιούλιο 2021
Σύμφωνα με τη σύμβαση, ο εκμισθωτής θα παρέχει τις απαραίτητες μελέτες και άδειες για το λιμάνι με δικά του έξοδα.
Μετά την απονομή της άδειας λειτουργίας και τις πρώτες επισκευές, εκτιμάται ότι το λιμάνι υπό τη νέα διαχείριση θα αρχίσει να λειτουργεί στα τέλη Ιουνίου ή στις αρχές Ιουλίου.
Νεότερες πληροφορίες αναφέρουν ότι, τα εγκαίνια θα γίνουν στις 5 Ιουλίου και με την παρουσία κάποιου αρμόδιου υπουργού.
Εγκαινιάστηκε σήμερα 1-4-2015 το γήπεδο του ΑΠΣ Μπενίτσες
APS-stadium-fictional
Του ανταποκριτή μας Σταύρου Τζιβάνα.
Ναι, είναι αλήθεια.
Επιτέλους το όνειρο εκατομμυρίων φιλάθλων του ΑΠΣ Μπενίτσες έγινε πραγματικότητα.
Μετά από μυστικές εργασίες όπου γίνονταν κατά τη διάρκεια της νύχτας το νέο στάδιο της ομάδας μας είναι έτοιμο.
Η εταιρεία εξαφανίσεων των ΕΛ με τη μεσολάβηση του Λιακόπουλου και τη σύμφωνη γνώμη του Άδωνι, είχε αναλάβει να κρύβει το έργο κατά τη διάρκεια της ημέρας ώστε να μην καταλάβει κανείς τίποτα.
Η τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε ήταν το H.A.A.R.P , δηλαδή αυτή που είχε ανακαλύψει ο Έλληνας υπερεπιστήμονας Γκιόλβας και που μόνο αυτός ήξερε τι σημαίνει, θεός σχωρέστον!
Για την απαλλοτρίωση των απαραίτητων εκτάσεων που φτάνουν μέχρι και του Κουρή έβαλε το χέρι του και ο Άη Δημήτρης.(Όχι ο ίδιος αλλά ο παπάς που συνομίλησε με τον Άγιο και πήρε την έγκριση και βοήθεια του!)
Επίσης και ο άλλος Δημήτρης ο Παληκύρας βοήθησε ώστε από την πλευρά του δήμου να παραχωρηθεί η έκταση του πάρκινγκ που υπήρχε εκεί, ο δήμος έτσι γλύτωσε και τα 7.000 ευρώ που έδινε για νοίκι το χρόνο.
Ο πρόεδρος της ομάδας είχε μεγάλη κάψα να κάνει τη μεγάλη έκπληξη και να παρουσιάσει το γήπεδο έτοιμο από τη μια μέρα στην άλλη, είχε καβαλήσει το καλάμι, εξ ού και Καψοκαβάδης, από την κάψα και το καλάμι(Καψοκαλάμης–>Καψοκαβάδης.. το ίδιο είναι!!!)
Σε ευχαριστούμε πρόεδρε, εμείς σου υποσχόμαστε να το γεμίζουμε σε κάθε αγώνα.
Και αν αυτό είναι μερικές φορές λίγο δύσκολο να γίνει, θα φροντίσουμε να το γεμίζουμε με ..Σαρδέλες, είναι καλύτερες από τους γαύρους!!!
Οι Μπενίτσες είναι ένα παλιό, παραδοσιακό, ψαράδικο χωριό που βρίσκεται 12 χιλιόμετρα νότια της πόλης της Κέρκυρας.
Το παλιό χωριό έχει παραδοσιακό χρώμα και φυσικά είναι πνιγμένο στο πράσινο, περπατώντας κανείς στους παλιούς δρόμους του έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται σε βουνό, σε κάποιο ορεινό χωριό της Ελλάδας.
Με τη διαφορά ότι εδώ η θάλασσα βρίσκεται δίπλα, ο παραλιακός δρόμος είναι γεμάτος από ξενοδοχεία, εστιατόρια καφετέριες και άλλα μαγαζιά που προσφέρουν όλα όσα θα ζητήσει και ο πιο απαιτητικός επισκέπτης.
Στις Μπενίτσες υπάρχουν από τη μία τα ακουμπισμένα στο χωριό καταπράσινα βουνά και από την άλλη η γαλαζοπράσινη θάλασσα του Ιονίου.
Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας μαζί με την πατροπαράδοτη φιλοξενία των κατοίκων και την εξοικείωσή τους με διάφορες πολιτισμικές κουλτούρες θα σας κάνουν να λατρέψετε τον τόπο.
3 χιλιόμετρα από τις Μπενίτσες και στο δρόμο προς το Γαστούρι βρίσκεται το Αχίλλειο, είναι το Διόροφο παλάτι που έχτισε το 1890 η τότε αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ που έμεινε γνωστή ως Σίσσυ, με σκοπό να γίνει η καλοκαιρινή της βίλλα στην πολυαγαπημένη της Κέρκυρα.
Η Αρχιτεκτονική του κτιρίου είναι συνδυασμός Δωρικού και Ιωνικού ρυθμού που μαρτυρά την αγάπη της για την κλασσική Ελλάδα, με πολλά αγάλματα αρχαίων θεών, φιλοσόφων και προσωπικοτήτων της κλασσικής εποχής, αλλά πάνω απ’όλα δεσπόζουν τα αγάλματα του μυθικού Αχιλλέα απ’όπου το κτίριο πήρε και το ονομά του.
Μετά το θάνατο της Ελισάβετ το ανάκτορο αγοράστηκε από τον Κάϊζερ Γουλιέλμο της Πρωσσίας και χρησιμοποιήθηκε ως καλοκαιρινή κατοικία, ενώ για μία περίοδο κατά τον Α παγκόσμιο πόλεμο είχε γίνει και στρατιωτικό νοσοκομείο.
Σήμερα και μετά από μια μικρή περίοδο κατά τη δεκαετία του 80 που λειτούργησε και σαν Καζίνο έχει γίνει οριστικά Μουσείο και προορισμός πολυάριθμων επισκεπτών, γίνετε και σεις ένας από αυτούς.
Ανανέωση 20-10-2019: Δυστυχώς, Μετά το θάνατο του ιδιοκτήτη, το μουσείο παραμένει κλειστό και το μέλλον του είναι αβέβαιο.
Στις Μπενίτσες υπάρχει Μουσείο θαλάσσης με μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη συλλογή οστράκων και άλλων θαλασσίων ειδών, βρίσκεται πάνω στην εθνική οδό στην είσοδο του χωριού.
Το μουσείο αποτελεί ένα κόσμημα για τις Μπενίτσες, όχι μόνο γιατί είναι από τα ελάχιστα του είδους στον Ελλαδικό χώρο αλλά και γιατί η πλουσιότατη συλλογή του αποτελείται από πολύ σπάνια και όμορφα θαλάσσια είδη, μερικά από τα οποία διεκδικούν και βραβεία Γκίνες λόγω της σπανιότητας αλλά και της ομορφιάς τους.
Το μουσείο ανήκει στο δύτη και συλλέκτη Κο Ναπολέοντα Σαγιά ο οποίος σαν μετανάστης στην Αυστραλία από το 1970 και για 20 ολόκληρα χρόνια ταξίδευε με την ομάδα του στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό, κάνοντας καταδύσεις και συλλέγοντας όστρακα.
Το όνειρο του έγινε πραγματικότητα όταν αφού επέστρεψε στην πατρίδα έφτιαξε και εμπλούτισε το μουσείο με τα σπάνια ευρήματα που συνέλεγε όλα αυτά τα χρόνια, η συλλογή του είναι τεράστια, μερικά από τα πιο σπουδαία εκθέματα είναι: το κοχύλι Κυπραία φουλτόνι, το κοχύλι Melo Amphora, το HALIOTIS IRIS από τη Ζηλανδία από τα ομορφότερα στον κόσμο, το TRIDACNA GIGAS το μεγαλύτερο στον κόσμο, άλλα δηλητηριώδη κοχύλια, σπάνιοι αστερίες, μικρά και μεγάλα ταριχευμένα ψάρια, σπάνιοι καρχαρίες, πιράνχας από τον Αμαζόνιο, πολλά οστρακόδερμα και άλλα..
Περισσότερα από τα μισά σπάνια είδη που φιλοξενεί το Μουσείο έχουν συλλεγεί από τον ιδιοκτήτη του, είναι όστρακα και κοχύλια από την Αυστραλία, τις Φιλιππίνες, τα νησιά Σαμόα, τα νησιά Φίτζι, το Κοραλλιογενές Φράγμα της Αυστραλίας και άλλα μέρη.
Το κοχύλι “Κυπραία Φουλτόνι” (Cypraea Fultoni) της οικογένειας Cypraeidae που είναι ένα από τα σπανιότερα στον κόσμο αγοράστηκε από τον Κο Σαγιά στη Μοζαμβίκη από ψαράδες, όταν αυτό βρέθηκε στην κοιλιά ενός ψαριού.
Για το κοχύλι “Melo amphora” της οικογένειας “Volutidae”, ο Κος Σαγιάς έχει κάνει αίτηση για καταχώρηση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, επειδή ακριβώς αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο που υπάρχει στον κόσμο, είχε βρεθεί στο νησί Ρόζμαρι του αρχιπελάγους Ντάμπιερ βόρεια της Αυστραλίας.
Στο μουσείο υπάρχει επίσης και ένας γαλάζιος καρχαρίας που αποκτήθηκε στην Αθήνα από ένα ψαρά.
Το μουσείο θαλάσσης στις Μπενίτσες έχει τιμηθεί για την προσφορά του και με διεθνές βραβείο του Ιταλικού ινστιτούτου θαλασσίων ερευνών I.R.E.D.A.
Εκτός από τους τουρίστες τακτικοί επισκέπτες του μουσείου είναι και σχολεία από όλη την Κέρκυρα αλλά και την υπόλοιπη Ελλάδα.
Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήστε στο 26610 72227 η επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Μουσείου θαλάσσης.
Πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στο κτήμα της οικογένειας Καψοκαβάδη έφεραν στο φως ερείπια βίλας με τα απομεινάρια θερμών λουτρών που ανάγονται στη Ρωμαϊκή περίοδο.
Τα λουτρά είναι σχετικά καλά διατηρημένα σε σημείο που να φαίνονται καθαρά και τα διακοσμητικά ψηφιδωτά του δαπέδου τους. Αν και βρίσκονται σχεδόν κρυμμένα πίσω απο σειρά σπιτιών η επίσκεψη τους δεν είναι δύσκολη, απέχουν μόνο 50 μέτρα από τον κεντρικό δρόμο και υπάρχει ένα στενό δρομάκι που οδηγεί κατευθείαν σε αυτά.
Το υπέροχο καταφύγιο τουριστικών σκαφών, Η γνωστή Μαρίνα στις Μπενίτσες, ένα έργο που εκτός των άλλων περιλαμβάνει ένα μεγάλο χώρο στάθμευσης και πολλές άλλες υποδομές.
Επισκεφτείτε τις Αμμουδιές της Δυτικής ακτής της Κέρκυρας
Εάν σκοπεύετε να νοικιάσετε αυτοκίνητο η αν έχετε το δικό σας είναι πολύ καλή ιδέα να ανακαλύψετε τις αμμώδεις και τεράστιες παραλίες της δυτικής και νότιας ακτής, περισσότερα ….στη σελίδα για τις παραλίες της Κέρκυρας.
Μίνι κρουαζιέρες στην Ηπειρωτική Ελλάδα και τους Παξούς
Από το λιμάνι των Μπενιτσών ξεκινάνε καθημερινά μικρά και μεγαλύτερα καραβάκια για μονοήμερες μίνι κρουαζιέρες στην απέναντι Ηπειρωτική ακτή, στην Πάργα και τα Σύβοτα (Μούρτος) αλλά και προς τη νότια Κέρκυρα τον Κάβο η τους Παξούς.
Ειδικά ο Μούρτος(τα αρχαία Σύβοτα) είναι μιά περιοχή αξεπέραστης ομορφιάς, με πολυάριθμα μικρά διάσπαρτα νησάκια μπροστά από τις ακτές που είναι γεμάτες με περίεργες μεγάλες σπηλιές με εκατοντάδες αγριοπερίστερα.
Τα καϊκια μπαίνουν ολόκληρα μέσα στις σπηλιές όπου το βάθος του νερού μπορεί να ξεπερνάει και τα 20 μέτρα αλλά ο βυθός φαίνεται πεντακάθαρα ενώ μετά σίγουρα θα κάνετε στάση για κολύμπι ανάμεσα από τα νησάκια, φανταστείτε να κολυμπάτε ανάμεσα από 3-4 και πέντε νησάκια…
Μπορείτε να κλείσετε για τα ταξίδια αυτά και μέσω του ξενοδοχείου σας αλλά και μόνοι σας αν πάτε το πρωϊ γύρω στις 9 στο λιμάνι θα βρείτε αυτό που θέλετε.
Επίσης στην είσοδο του λιμανιού κατά τις απογευματινές ώρες υπάρχουν εκδοτήρια εισιτηρίων για κρουαζιέρες τόσο στα νότια του νησιού, Παξούς και απέναντι στις Ηπειρωτικές ακτές όσο και για τα βόρεια και την Αλβανία.
Οι Γιορτές και τα Πανηγύρια
15 Ιουλίου μέχρι 15 Αυγούστου ειδικά γίνονται οι περισσότερες εκδηλώσεις και πανηγύρια, αν είσαστε εδώ αυτή την περίοδο θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε μερικές από τις κερκυραϊκές παραδόσεις και έθιμα που όχι μόνο κρατάνε στο πέρασμα των χρόνων αλλά γίνονται και πιο δυνατά, πιο έντονα.
Μερικά από αυτά είναι: το πανηγύρι του Αη Γιάννη του Λαμπατάρη με τις φωτιές τις 22 Ιουνίου στις Μπενίτσες, στις 6 Αυγούστου η γιορτή του Σωτήρος όπου οι εκδηλώσεις γίνονται στο περίφημο Ποντικονήσι, στις 15 Αυγούστου το πανηγύρι της Παναγίας γίνεται στο γειτονικό χωριό του Σταυρού, 23 Αυγούστου άλλο ένα πανηγύρι στο άλλο γειτονικό χωριό των Αγίων Δέκα, η Γιορτή της Σαρδέλας στις 10 Αυγούστου στις Μπενίτσες και τέλος στις 16 και 17 Ιουλίου το μεγάλο πανηγύρι της Αγίας Μαρίνας στις Μπενίτσες.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μπενιτσών είναι αυτός που οργανώνει και έχει την επίβλεψη και ευθύνη της εκδήλωσης, εκτός των άλλων παίρνει μέρος το χορευτικό συγκρότημα των Μπενιτσών που παρουσιάζει Κερκυραικούς χορούς φορώντας παραδοσιακές Κερκυραϊκές ενδυμασίες, ο Σύλλογος Γυναικών της Μπενίτσας προσφέρει παραδοσιακά φαγητά, γλυκά και τοπικά προιόντα, υπάρχει παραδοσιακή ορχήστρα που παίζει μέχρι τις πρώτες πρωϊνές ώρες ενώ υπάρχουν επίσης και δεκάδες μικροπωλητών κάθε είδους.
Και επειδή δεν νοείται πανηγύρι χωρίς φαγοπότι τα κάθε είδους εδέσματα και κυρίως τα αρνιά στη σούβλα βρίσκονται σε μεγάλη αφθονία.
Γνωρίστε τα εστιατόρια και την Ελληνική Κερκυραϊκή κουζίνα
Στις Μπενίτσες θα βρείτε δεκάδες εστιατόρια με μεγάλη ποικιλία, υπάρχουν εστιατόρια με παραδοσιακή Ελληνική και κυρίως Κερκυραϊκή κουζίνα, ψησταριές, εστιατόρια με Κινέζικη κουζίνα, Ψαροταβέρνες με φρέσκο ψάρι, Πιτσαρίες και πολλα άλλα.
Θα βρείτε επίσης για κάτι πιο πρόχειρο, φαστφουτάδικα, κρεπερίες, snack bars…
Η επί 400 και πλέον χρόνια Ενετοκρατία άφησε τα θετικά σημάδια της στην Κερκυραϊκή κουζίνα που είναι ένα μείγμα Ελληνικής και Ιταλικής κουζίνας με μεγάλη έμφαση στα ψάρια και γενικά τα θαλασσινά.
Στις Μπενίτσες είναι ευκαιρία για σας να δοκιμάσετε μερικά από τα πιο ονομαστά φαγητά της παράδοσής μας.
από τα σπουδαιότερα Κερκυραϊκά φαγητά είναι:
– Σοφρίτο, είναι Λεπτές λωρίδες από μοσχάρι ελαφρά σωταρισμένο στο τηγάνι, με άσπρη σάλτσα σκόρδο, μαϊντανό, άσπρο πιπέρι, άσπρο κρασί, αλάτι και ξύδι. Σερβίρεται με ρύζι ή πουρέ.
– Παστιτσάδα, είναι το πιό γνωστό Κερκυραϊκό φαγητό, μαγειρεμένο μοσχάρι με σκόρδο, μαϊντανό, αλάτι και πιπέρι. Για τη σάλτσα ντομάτας χρησιμοποιείται λάδι, κρεμμύδι, κανέλα, σκελίδες σκόρδου, αλάτι, πιπέρι και μοσχοκάρυδο, συνοδεύεται πάντα με χοντρά μακαρόνια.
Η παστιτσάδα στα χωριά φτιάχνεται με κόκκορα, Παστιτσάδα μπορεί επίσης να γίνει και με ψαρικά αλλά και με άλλα θαλασσινά όπως σουπιές.
Η παστιτσάδα με κόκκορα είναι με διαφορά η καλύτερη, όχι όμως με οποιοδήποτε πουλερικό αλλά κόκκορα άγριο αλανιάρη που το κρέας του έχει σκούρο χρώμα και δε βγαίνει εύκολα από το κόκκαλο όπως σε αυτά τα άρρωστα ασπρουλιάρκα κοτόπουλα…
– Μπιάνκο, Ψάρι με πατάτες βρασμένο σε σάλτσα από ψιλοκομμένο σκόρδο, μαϊντανό, χυμό λεμονιού και μαύρο πιπέρι, σερβίρεται με πατάτες.
– Μπουρδέτο, Βρασμένα ψάρια σκορπιοί συνήθως αλλά μπορεί να υπάρχουν μαζί και άλλα ψάρια του βυθού, όπως πέρκες, πετρόψαρα κλπ μαγειρεμένα με κόκκινο πιπέρι, κρεμμύδια ψιλοκομμένα και λεμόνι που μπαίνει στο τέλος, στο παραδοσιακό Μπουρδέτο ΔΕΝ πάει σάλτσα ντομάτας όπως λανθασμένα βάζουν πολλοί, απαγορεύεται! το φαγητό παίρνει το κόκκινο χρώμα του αποκλειστικά από το πιπέρι.
Πολύ ωραίο Μπουρδέτο γίνεται και με χταπόδι, μόνο που εδώ τα κρεμμύδια πάνε πιο χοντροκομμένα και προσθέτουμε και πατάτες που βράζουν μαζί.
– Τσιγαρέλι : Διάφορα άγρια χόρτα μαγειρεμένα με κρεμμύδι, σκόρδο, και μπόλικο κόκκινο καυτερό πιπέρι, ούτε εδώ πάει η ντομάτα.
Να σας θυμήσουμε ότι φεύγοντας δεν πρέπει να ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας τα παραδοσιακά προϊόντα. – Μαντολάτο, παραδοσιακό γλυκό από ασπράδι αυγού, ζάχαρη και αμύγδαλα κατάλοιπο της Ενετοκρατίας.
– Κούμ Κουάτ που είναι ένα φανταστικό λικέρ φτιαγμένο από ένα πολύ μικρό είδος πορτοκαλιού που έχει εισαχθεί στην Κέρκυρα από την Κίνα την περίοδο της Αγγλικής κυριαρχίας και παρέμεινε, θα τα βρείτε στα περισσότερα σούπερ μάρκετ αλλά κυρίως στα μαγαζιά παραδοσιακών ειδών η ζαχαροπλαστεία.
Μερικά εστιατόρια που αξίζει να δοκιμάσετε είναι το ΚΑΠΕΤΑΝ ΧΤΑΠΟΔΗΣ με θαλασσινά, μπροστά στο λιμάνι, η ψαροταβέρνα και ψησταριά ΠΑΞΙΝΟΣ, η Ελληνική και κινέζικη κουζίνα του FLOWER GARDEN, και τα δύο στο κέντρο του παλιού χωριού, η πιτσαρία ΚΑΒΟΥΡΑΣ με ιταλικού τύπου πίτσα φτιαγμένη σε παραδοσιακό φούρνο με ξύλα, το εστιατόριο-ψησταριά ΣΤΡΑΤΟΣ στον κεντρικό δρόμο, μερικά μέτρα πιο νότια από το λιμάνι και το εστιατόριο CHICKEN GEORGE που βρίσκεται 500 μέτρα από το κέντρο προς τα νότια και αυτό στην παραλία.
Φυσικά υπάρχουν και δεκάδες άλλα εστιατόρια εξίσου καλά, απλά αυτά που αναφέραμε είναι μερικές δικές μας προτάσεις.
Αλλά για τα εστιατόρια δείτε εδώ και για την Κερκυραϊκή κουζίνα περισσότερα εδώ.
Παραλία στο λιμάνι
Για Καφέ, Παγωτό η Ποτό
Καφετέριες όπου μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ, το παγωτό η το ποτό σας.
Υπάρχουν δεκάδες τέτοιες στις Μπενίτσες και ειδικά αυτές στο κέντρο του χωριού είναι τόπος συνάντησης και των ντόπιων κατοίκων.
Ξαπλώστε στις παραλίες
Αν τέλος βαριέστε να κάνετε κάτι από όλα αυτά μπορείτε άνετα να την αράξετε σε κάποια από τις πεντακάθαρες βραβευμένες με μπλέ σημαία παραλίες, εκεί θα βρείτε ξαπλώστρες και ομπρέλες, υπάρχουν θαλάσσια σπορ όπως θαλάσσιο σκι, Αλεξίπτωτα, ποδήλατα θαλάσσης και μηχανοκίνητα.
Υπάρχουν σκάφη που ενοικιάζονται για ιστιοπλοΐα και υπάρχει και η δυνατότητα για καταδύσεις, σκάφη για ιστιοπλοΐα θα βρείτε στο λιμάνι των Μπενιτσών, μπορείτε να ζητήσετε περισσότερες πληροφορίες η και να ενοικιάσετε κάποιο μέσω του ξενοδοχείου σας.
Παραλίες στις Μπενίτσες
Παραλία κατάλληλη για κολύμπι στις Μπενίτσες είναι ολόκληρη η ακτογραμμή.
Υπάρχει παραλία ακριβώς έξω από το λιμάνι που συνεχίζεται μέχρι την περιοχή Λουτρουβιά και καταλήγει στην Κουτσομαρούλα, αυτή είναι και η πιο πολυσύχναστη και διαθέτει ανέσεις και θαλάσσια σπορ.
Η Κουτσομαρούλα είναι ένας ειδυλλιακός κολπίσκος γεμάτος απο μικρά ξενοδοχεία, δωμάτια για ενοικίαση, εστιατόρια, μπάρς και κάθε είδους καταστήματα, εκεί βρισκόταν κάποτε και ένα από τα παλαιότερα παραθαλάσσια ξενοδοχεία του νησιού το «Αύρα»
Ιδανική παραλία για κολύμπι, τα δέντρα κοντεύουν να μπουν στη θάλασσα και αποτελούν φυσική σκιά για όσους θέλουν να αποφύγουν τη συνεχή έκθεση στον ήλιο.
Υπάρχει παραλία στην περιοχή Λημέρι λίγο πιο νότια και συνεχίζουν μικροί μοναχικοί ορμίσκοι μέχρι και την περιοχή Τσάκι.
Πλησιάζοντας το χωριό από την πόλη της Κέρκυρας, θα συναντήσουμε μια μεγάλη πέτρα με πολύ λεπτή βάση μέσα στην θάλασσα που στέκει εκεί για αιώνες, τη Λαόπετρα που βρίσκεται εκεί όπου υπάρχει η πρώτη στη σειρά παραλία των Μπενιτσών με πολύ ρηχά και καθαρά νερά.
Είναι η χαρακτηριστική πέτρα της περιοχής που έχει πρωταγωνιστήσει σε αρκετές φωτογραφίες και πίνακες ζωγραφικής.
Παραλία στα Χοντράκια
Εδώ παραλία στις Μπενίτσες στην περιοχή Χοντράκια νωρίς το πρωϊ…..
Το χωριό είναι κυριολεκτικά ακουμπισμένο στα καταπράσινα από ελαιόδεντρα και κυπαρίσια βουνά όπου υπάρχουν και αρκετές απομονωμένες εκκλησίες όπως η Αγία Παρασκευή, η Αγία Τριάδα πάνω σε ένα μοναδικής ομορφιάς ύψωμα 300 μέτρων από όπου η θέα από ψηλά τόσο της Μπενίτσας όσο και της πόλης της Κέρκυρας είναι φανταστική.
Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για πεζοπορία και ποδηλασία στα αναρίθμητα μονοπάτια που οδηγούν στο ορεινό χωριό του Σταυρού από όπου η θέα μεγάλου μέρους του νησιού είναι φανταστική.
Η Ευαγγελίστρια, χτισμένη δίπλα στα ερείπια μιας παλιάς εκκλησίας που λέγεται ότι χτίστηκε από κάποιον πειρατή όταν αυτός γλύτωσε από τρικυμία.
Από το χωριό ξεκινάνε πολυάριθμα μονοπάτια προς τις πλαγιές του βουνού που μπορεί κανείς να τα διασχίσει πεζός αλλά και με ποδήλατο.
Τα μονοπάτια αυτά είναι χαμένα κυριολεκτικά μέσα στην οργιώδη βλάστηση και οδηγούν στα ορεινά χωριά του Σταυρού και των Αγίων Δέκα αλλά και στις πηγές του υδραγωγείου, ενώ συναντούν στο δρόμο πολυάριθμες μικρές εκκλησίες διάσπαρτες στις πλαγιές του βουνού, μερικές χαρακτηριστικές είναι η Αγία παρασκευή, η Αγία τριάδα, ο Αη Νικόλας ο Βρυσηλιώτης, ο Ταξιάρχης, η Ευαγγελίστρια και άλλες.
Η θέα από τα ορεινά χωριά του Σταυρού και των Αγίων Δέκα είναι φανταστική.
Εκτός από τα σημεία που μπορεί κάποιος να επισκεφτεί υπάρχει πάνω απ’ όλα η ανυπέρβλητη ομορφιά του τοπίου των Μπενιτσών με τα καταπράσινα βουνά γύρω απο την παραθαλάσσια κοιλάδα που είναι πολύ δύσκολο να τη συναντήσουμε αλλού.
Η βλάστηση είναι οργιώδης, δεν υπάρχει σπιθαμή γυμνού εδάφους ακόμη και στις κορυφές των γύρω βουνών σε υψόμετρο 600 και 500 μέτρων αντίστοιχα, είναι αυτό που δίνει στην περιοχή τη μοναδική της όψη, που κάνει το κλίμα πιο ήπιο και τον αέρα διαφορετικό, γεμάτο οξυγόνο.
Οι ντόπιοι κάτοικοι το έχουν συνηθίσει αυτό και δεν τους κάνει εντύπωση, αλλά για τους επισκέπτες αυτό είναι κάτι πρωτόγνωρο.
Στις φωτογραφίες βλέπετε μια εκπληκτική θέα της πόλης της Κέρκυρας από την κορυφή του βουνού πάνω από το χωριό του Σταυρού.
Η φωτογραφία αυτή που δείχνει τις Μπενίτσες σχεδόν από την Κουτσομαρούλα μέχρι και τη Λαόπετρα, φαίνεται να τραβήχτηκε από τη βάση τού τότε παλιού μώλου στο λιμάνι.
Μπενίτσες του 1981-πηγή
Έτσι χάρη στον Κο Alan Walker από την Αγγλία που την έβγαλε και τη διατήρησε σε χαρτί μέσα στο κάδρο που βλέπετε δίπλα μπορούμε να διατηρήσουμε για πάντα την ανάμνηση ενός χωριού λίγο διαφορετικού και οπωσδήποτε πιο γραφικού και όμορφου.
Η φωτογραφία είχε δοθεί από τον Κο Alan Walker στο εστιατόριο Argo pool restaurant από εκεί την πήρε ο Τάκης Κοντός του Πολιτιστικού Συλλόγου τον Μάη του 2013, ο Τάκης μας την έφερε χτές για να τη φτιάξουμε και σήμερα είναι ήδη έτοιμη να τη δουν όλοι.
(Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι τελικά η φωτογραφία έκανε αρκετό δρόμο ευτυχώς με καλή κατάληξη)
Στην κορνίζα υπήρχαν 6 φωτογραφίες κολλημένες στη σειρά με διάφανη ταινία, κατάφεραν να αντέξουν στο χρόνο και μπορέσαμε να τις ενώσουμε ψηφιακά με πολύ καλό, αν εξαιρέσουμε τα λίγο ξεθωριασμένα χρώματα, νομίζω αποτέλεσμα.
Ευχαριστούμε τον Πολιτιστικό σύλλογο που μας την εμπιστεύτηκε, το υδατογράφημα μπήκε μόνο για λόγους προστασίας, όπως πάντα άλλωστε.
Η φωτογραφία υπάρχει και σε υψηλότερη ανάλυση χωρίς υδατογράφημα και είναι στη διάθεση του καθενός.
Μπενίτσες σε παλιά φωτογραφία του 1981
Παρακάτω είναι μια παρόμοια φωτογραφία του Μάη του 2012, από άλλη όμως γωνία, από εκεί που βρισκόνταν παλιά η κορυφή του παλιού μώλου και το χωριό φαίνεται πιο μακρυά…
Μπορεί όμως κανείς να βγάλει ορισμένα συμπεράσματα, εμείς απλά παρουσιάζουμε.
Αυτή η είναι μια σελίδα αφιερωμένη στον Α.Π.Σ Μπενίτσες, τον αθλητικό ποδοσφαιρικό σύλλογο των Μπενιτσών.
Η Ίδρυση της ποδοσφαιρικής ομάδας
Ηταν αρχή της δεκαετίας του 70 όταν στις Μπενίτσες είχε σχεδόν ολοκληρωθεί η πρώτη επίχωση τμήματος του παλιού λιμανιού με απώτερο στόχο την μεταφορά της παλιάς εθνικής οδού στη σημερινή της θέση.
Ο τεράστιος χώρος που για πρώτη φορά είχαν στη διαθεσή τους οι νέοι και τα πολλά παιδιά της εποχής μεταβλήθηκε γρήγορα σε ποδοσφαιρική αλάνα, εκεί σε ένα χώρο περίπου 60 επί 40 μέτρων τοποθετήθηκαν τέσσερα ξύλα από οικοδομή σαν πρόχειρα δοκάρια και τα παιδιά έπαιζαν μπάλα όλη μέρα.
Έπεσε και η ιδέα από κάποιους, γιατί δεν φτιάχνουνε μια ποδοσφαιρική ομάδα;
Αυτό ήταν, δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη, κάποιοι το συζήτησαν και αποφάσισαν να ιδρύσουν αθλητικό σωματείο με κύρια αθλητική δραστηριότητα το ποδόσφαιρο.
Η πρώτη γενική συνέλευση των ιδρυτικών μελών έγινε τις 30 Ιανουαρίου του 1971 στην οποία και διαμορφώθηκε το πρώτο καταστατικό το οποίο μεταξύ των άλλων έλεγε: Ιδρύεται φίλαθλο σωματείο με την επωνυμία: ” ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΠΕΝΙΤΣΑΙ “, το καταστατικό αυτό εγκρίθηκε και από την Γενική συνέλευση της 30ης Νοεμβρίου του 1971
Επίσης ορίστηκε ο σύλλογος να γιορταζει την 12η Δεκεμβρίου !!!!
Η θεώρηση του καταστατικού απο το πρωτοδικείο Κέρκυρας έγινε την 10/5/1972 !
Τα 25 ιδρυτικά μέλη του συλλόγου ήταν :
ΚΟΝΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΚΑΨΟΚΑΒΑΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΚΟΝΤΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ †
ΣΠΙΝΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ †
ΣΠΙΝΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ †
ΣΠΙΝΟΥΛΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ †
ΜΕΓΑΛΟΓΕΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ †
ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ †
ΠΑΓΚΡΑΚΙΩΤΗΣ ΠΕΤΡΟΣ ΤΟΥ ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΥ
ΠΟΥΛΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ †
ΖΩΧΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΖΩΧΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ †
ΖΩΧΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ †
ΑΣΠΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ †
ΜΩΡΑΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ †
ΜΑΝΕΣΣΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ †
ΛΙΤΣΑΡΔΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ †
ΑΤΣΑΛΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
ΑΝΔΡΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ †
ΣΠΙΝΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΗ
ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ †
ΣΠΙΝΟΥΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΗ
ΠΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ †
ΚΟΚ. ΓΑΝΒΡΙΕΛ †
ΡΑΛΦ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ †
Συγκεντρώνουμε και θα προσθέσουμε σύντομα ιστορικές λεπτομέρειες για την πορεία της ομάδας από τότε μέχρι και σήμερα, σε ποιές κατηγορίες έχει λάβει μέρος, ποιοί διετέλεσαν κατά καιρούς πρόεδροι της ομάδας, προπονητές, ποιές διακρίσεις και πρωταθλήματα έχει κερδίσει, πότε έπεσε σε αδράνεια και πως μετά από αρκετά χρόνια επανήλθε στην ενεργό δράση το 2012 κερδίζοντας μάλιστα από την πρώτη αγωνιστική χρονιά 2012-13 και την ανοδό της στη Α τοπική κατηγορία.
Η Διοίκηση βρίσκεται πάντα σε άμεση επαφή με τον κόσμο που αγαπάει την ομάδα, και διατηρεί και ιστοσελίδες σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης (facebook κλπ) με τις οποίες ενημερώνει και όσους είναι μακρυά από τον τόπο τους για την πορεία και τις προσπάθειες του σωματείου.
H Ιστορία της Μπενίτσας ξεκινάει από την αρχαιότητα, τότε πρωτοκατοικήθηκε και σε αυτό συνετέλεσε κυρίως η παρουσία των πηγών και οι άφθονοι υδάτινοι πόροι με τους οποίους ευνόησε αυτό τον τόπο η φύση.
Είναι γνωστό οτι το 80% των νερών της Κερκυραϊκής γης βρίσκονται εδώ, πηγάζουν από τα ασβεστολιθικά πετρώματα των ορεινών όγκων των Αγίων Δέκα και του Σταυρού που περιβάλλουν την κοιλάδα.
Τα ερείπια των Ρωμαϊκών λουτρών αλλά και άλλες ανακαλύψεις αποδεικνύουν ότι όχι μόνον ήταν κατοικήσιμος τόπος αλλά και περιοχή με ιδιαίτερη σημασία για όλο το νησί.
Οι Άγγλοι στο διάστημα που κυριαρχούσαν στο νησί έχτισαν εδώ το υδραγωγείο τους, αλλά και οι Ρωμαίοι δεκάδες αιώνες πριν σίγουρα θα είχαν φτιάξει κάτι ανάλογο, άλλωστε ήταν γνωστή η επιμονή τους στα έργα υποδομής όπως υδραγωγεία, δρόμοι κλπ
Το 1269 μ.χ έγινε απο τον Κάρολο Ανδεγαυό, Γάλλο βασιλιά της Σικελίας, η κατάληψη όλης της Κέρκυρας και ακολούθησε η λεγόμενη περίοδος των Ανδεγαυών, ήταν τότε που το νησί χωρίστηκε σε τέσσερα διοικητικά διαμερίσματα-περιοχές, τις Γύρου, Όρους, Μέσης και Λευκίμης, ονομασίες που ακούγονται ακόμα και σήμερα.
Στις μάχες που έγιναν τότε εκτός των άλλων είχαν λάβει μέρος και πλοία από τη Γένοβα, ένα απ’ αυτά βούλιαξε ανοιχτά του φρουρίου και όλοι οι ναύτες που διασώθηκαν κατέφυγαν στη στεριά, οι συνθήκες της εποχής τότε δεν τους επέτρεπαν την επιστροφή στην πατρίδα και έτσι παρέμειναν εγκλωβισμένοι και διασκορπίστηκαν στο νησί.
Στα χωριά που κατέφυγαν, κυρίως Μπενίτσες, Γαστούρι αλλά και σε πολλά άλλα, οι ντόπιοι τους αποκαλούσαν ναύτες του Σπίνουλα αφού αυτό ήταν το όνομα του καπετάνιου τους.
Με τον καιρό το όνομα τους έγινε σκέτο Σπίνουλας, αυτό ταιριάζει και με το γεγονός ότι παρά τη μεγάλη συχνότητα του ονόματος σε πολλά σημεία του νησιού στην ουσία δεν έχουν ουσιαστική συγγένεια μεταξύ τους.
Αυτή είναι μια ιστορία σχετική με την καταγωγή των Σπινουλαίων, αληθινή η όχι δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο, το σίγουρο είναι ότι είναι μια όμορφη ενδιαφέρουσα άποψη και δεν έχει διαψευσθεί!
Το 1537 οι Τούρκοι σε μια από τις αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες κατάληψης της πόλης της Κέρκυρας φεύγοντας πήραν μαζί τους 20000 άνδρες που τους πούλησαν σαν σκλάβους στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου.
Αυτό αποτέλεσε μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση στα όρια της γενοκτονίας και κόντεψε να προκαλέσει τον αφανισμό ολόκληρου του νησιού αφού ξεκληρίστηκε σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός και ερήμωσε η ύπαιθρος, δεν υπήρχαν πλέον χέρια να καλλιεργήσουν κυρίως τις ελιές που ήταν και το βασικό προϊόν του νησιού.
Οι Ενετοί, βλέποντας τον κίνδυνο έδωσαν προνόμια και γη σε όσους ήθελαν από την τουρκοκρατούμενη τότε Ελλάδα να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Κέρκυρα.
Έτσι δημιουργήθηκε ένα κύμα μετανάστευσης κυρίως από την Ήπειρο, τη Στερεά Ελλάδα, την Πελοπόννησο, ακόμη και από την Κρήτη.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της Μπενίτσας προέρχονται από αυτούς που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ τότε, ονόματα δισύλλαβα όπως Ζωχιός, Μπέλλος, Μπόϊκος, Κοντός, Ναστούλης και άλλοι προέρχονται από την Ήπειρο και ειδικά το Σούλι, οι Μωραΐτες και αρκετοί άλλοι που το όνομα τους καταλήγει σε ..όπουλος από την Πελοπόννησο, επίσης υπάρχουν και μερικοί κάτοικοι με καταγωγή από την Κρήτη και αλλού…οι Ηπειρώτες στην μακρινή καταγωγή αποτελούν το 70% του σημερινού πληθυσμού των Μπενιτσών.
Προέλευση της Ονομασίας
Υπάρχουν αρκετές υποθέσεις για την προέλευση της ονομασίας, οι περισσότερες μοιάζουν σαν παραμύθια που τα αφηγούνται οι παλιότεροι, μία από αυτές αναφέρει οτι το όνομα ανήκε σε κάποιο πειρατή που βγήκε γιά να θαυμάσει η για να αρπάξει από το μέρος, δεν έχει και τόση σημασία..ενώ άλλοι λένε οτι Μπενίτσες λεγόταν το καράβι του πειρατή!
Αυτή τη θεωρία απλά την αναφέρουμε για την ιστορία αφού μοιάζει περισσότερο με θρύλο που δεν έχει μάλλον καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Την πραγματική προέλευση του ονόματος μας τη δείχνουν καθαρά επίσημα κρατικά έγγραφα από την περίοδο ακόμη της κυριαρχίας των Ανδηγαυών και πριν την Ενετοκρατία, όταν από τον 13ο ακόμη αιώνα η περιοχή αναφέρεται σαν Πηνίτισσαι, λέξη που προέρχεται από την Αρχαιοελληνική λέξη Πηνιώ που σημαίνει τόπος πού έχει ποτάμια και γενικά σχέση με το νερό.
Πράγματι η Μπενίτσα πάντα ήταν πλούσια σε νερά και διαρέεται απο δυο μικρα ποτάμια αγκαλιασμένα μεταξύ τους που παλιά έβγαιναν στη θάλασσα εκεί που είναι τώρα η βάση του Λιμανιού.
Αργότερα η τοποθεσία Πηνίτισσαι παραφράστηκε με τα χρόνια σε Πηνίτσαι και τελικά στο σημερινό Μπενίτσες, απλά δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς το Πηνίτσαι έγινε Μπενίτσες.
Στις όχθες αυτών των ποταμιών λοιπόν και ειδικά αυτού που περνούσε ανάμεσα από τα σπίτια του παλιού χωριού, εγκαταστάθηκαν οι κάτοικοι κατά τον μεσαίωνα και αυτό το ποτάμι και οι πηγές του τους βοήθησαν να επιβιώσουν.
Χτίστηκαν Μύλοι κοντά στις πηγές, περίπου 22 στον αριθμό και το ποτάμι χρησιμοποιήθηκε σαν κινητήριος δύναμη αλλά και δρόμος για τις βάρκες που ανέβαιναν μέχρι πάνω μεταφέροντας πότε αλεύρι αλλά περισσότερο ελιές που έφερναν εδώ για άλεσμα από όλη σχεδόν την Κέρκυρα.
Πολύ αργότερα και κατά τις αρχές του 20ου αιώνα οι συνθήκες άλλαξαν, οι μύλοι δεν απέφεραν αρκετά ούτε και ήταν ικανοί να θρέψουν τον αναπτυσσόμενο πληθυσμό, έτσι οι κάτοικοι στράφηκαν προς την αλιεία αλλά και τη γεωργία με έμφαση στην καλλιέργεια εσπεριδοειδών, έτσι το ποτάμι που περνούσε μέσα απο το χωριό ήταν μάλλον εμπόδιο, έτσι έγινε σε κάποιο σημείο εκτροπή της κοίτης και το ποτάμι ακολούθησε άλλο φυσικό δρόμο και εκβάλλει εκεί που σήμερα υπάρχει το ξενοδοχείο Ποταμάκι, το παλιό ποτάμι έγινε δρόμος, αυτός που σήμερα είναι ο κεντρικός δρόμος του παλιού χωριού.
Δεν θα δει κανείς σήμερα τις εκβολές του ποταμού (τράφος κατά τη τοπική διάλεκτο) γιατί έχουν μπαζωθεί και έχουν μικρύνει σε τέτοιο βαθμό που περνάνε απαρατήρητες.
Οι Μπενίτσες ήταν ανέκαθεν γνωστές για τα φρέσκα ψάρια τους, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε και το γεγονός ότι και τα εσπεριδοειδή που έβγαιναν από αυτή τη γη, όπως τα πορτοκάλια (νεράτζια) και ειδικά τα μανταρίνια, είχαν μια μοναδική γεύση και νοστιμιά που δεν υπάρχει πουθενά, ήταν η ίδια η εύφορη γη που τα έκανε έτσι.
Δεν υπήρχε δέντρο και καρπός που να μην ευδοκιμούσε σε αυτή τη γη.
Δυστυχώς με την έλευση του τουρισμού τις δεκαετίες 70 και 80 και την αλλαγή στον τρόπο ζωής των κατοίκων η γη σιγά σιγά εγκαταλείφθηκε και σήμερα πέρα από μερικές πορτοκαλιές και μανταρινιές που χωρίς καμία περιποίηση πεισματικά εξακολουθούν να βγάζουν τους καρπούς τους, δεν υπάρχει τίποτε.
Οι σημερινές Μπενίτσες
Σήμερα οι Μπενίτσες βρίσκονται σε μιά μεταβατική περίοδο, προσπαθούν να προσελκύσουν επισκέπτες καλύτερης ποιότητας αναβαθμίζοντας τις υποδομές και διατηρώντας το παραδοσιακό χρώμα που ποτέ δεν έχασαν.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με τον τουρισμό αλλά πολλοί δεν ξεχνούν και την παράδοση της αλιείας ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες.
Οι νεότεροι βέβαια έχουν τελείως διαφορετικούς επαγγελματικούς προσανατολισμούς, κυρίως προς επιστημονικούς κλάδους ευτυχώς, μιας και βλέπουν ότι ο τουρισμός πλέον προσφέρει πολύ περιορισμένες δυνατότητες, κάτι που δυστυχώς δεν μπορούσαν να προβλέψουν οι νέοι του 70 και 80.
Στις Μπενίτσες θα υπάρχουν πάντα φρέσκα ψάρια έτσι όπως βγαίνουν από τη θάλασσα…
Η θάλασσα στην περιοχή είναι γεμάτη από τα θαλάσσια φυτά που σχηματίζουν τα λεγόμενα λιβάδια της “Ποσειδωνίας”, αυτό μπορεί να μην αρέσει στους κολυμβητές, αλλά το φυτό αυτό είναι υπεύθυνο τόσο για τα πολλά και ιδιαίτερα νόστιμα ψάρια, όσο και για τη μεγάλη καθαρότητα της θάλασσας.
Το PETIT BAZAAR είναι ένα μικρό κατάστημα δώρων και αξεσουάρ στην καρδιά των Μπενιτσών.
Ξεχωρίζει με μια γοητευτική και πολύχρωμη βιτρίνα που τραβάει αμέσως την προσοχή των περαστικών επισκεπτών.
Στο εσωτερικό, θα βρείτε ένα μείγμα από ρούχα θαλάσσης, χειροποίητα κοσμήματα, σουβενίρ και διακοσμητικά σπιτιού.Πολλά είδη είναι τοπικά ή χειροποίητα, δίνοντάς του μια πιο προσωπική και αυθεντική αίσθηση.
Το κατάστημα απευθύνεται κυρίως σε τουρίστες που αναζητούν καλαίσθητα αναμνηστικά και καθημερινά καλοκαιρινά είδη πρώτης ανάγκης.
Είναι επίσης ένα καλό σημείο για δώρα τελευταίας στιγμής ή μικρές λιχουδιές πριν επιστρέψετε στο σπίτι.
Παρά το μικρό του μέγεθος, καταφέρνει να συσκευάσει μια ποικιλία από μοναδικά προϊόντα.Μια ευχάριστη στάση αν κάνετε μια βόλτα στις Μπενίτσες και θέλετε κάτι λίγο διαφορετικό.
Είδη δώρων ♦ μικρά δωράκια….μεγάλες ιδέες…!
Είδη λαϊκής τέχνης ♦ Κερκυραϊκά προϊόντα ♦ Μόδα & εξοπλισμός για τη θάλασσα
Το TOURIST MARKET στις Μπενίτσες είναι ένα κεντρικό σημείο για τους επισκέπτες στην καρδιά του χωριού.
Συγκεντρώνει μικρά τοπικά καταστήματα, περίπτερα και εποχιακούς πωλητές που προσφέρουν κάθε είδους είδη πρώτης ανάγκης για τις γιορτές.
Θα βρείτε τα πάντα, από ρούχα θαλάσσης και φουσκωτά μέχρι σουβενίρ, καρτ ποστάλ και δώρα με θέμα την Κέρκυρα.Πολλά από τα προϊόντα είναι τοπικά κατασκευασμένα ή εμπνευσμένα από την ελληνική κουλτούρα.
Οι τιμές είναι γενικά φιλικές προς τους τουρίστες και είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να αγοράσετε είδη της τελευταίας στιγμής ή μικρά δώρα πριν φύγετε.Η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή και φιλική, με τους πωλητές να έχουν συνηθίσει να συναναστρέφονται με τους ταξιδιώτες.
Είδη λαϊκής τέχνης ♦ Ασημικά ♦ Accessories
Φιλικές χαμηλές τιμές
Μπενίτσες – Κέρκυρα ♦ στον κεντρικό δρόμο απέναντι από το λιμάνι.
Το Mini Market Spinoulas είναι ένα μικρό, οικογενειακό κατάστημα στην καρδιά των Μπενιτσών.
Εξυπηρετεί ντόπιους και τουρίστες εδώ και δεκαετίες. Θα βρείτε φρέσκα φρούτα, σνακ, κρύα ποτά και είδη πρώτης ανάγκης.
Είναι ιδανικό για σύντομες στάσεις κατά τη διάρκεια των διακοπών σας.
Οι ιδιοκτήτες είναι φιλικοί και πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν, μοιράζοντας συχνά συμβουλές για την περιοχή ή τις κρυφές παραλίες κοντά. Ανοιχτό από νωρίς το πρωί έως αργά το βράδυ, είναι ένα από τα πιο αξιόπιστα σημεία του χωριού για ψώνια της τελευταίας στιγμής.
Η Κέρκυρα κατοικήθηκε από τους παλαιολιθικούς χρόνους, τότε δεν ήταν ακόμη νησί, γεωλογικές έρευνες έχουν δείξει ότι από το 17.000 π.χ μέχρι το 4.000 π.χ η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 120 μέτρα, δηλαδή κατά μέσον όρο ένα μέτρο ανά αιώνα, ειδικά προς το τέλος της εποχής των παγετώνων δηλαδή γύρω στα 10.000-8000π.χ. ανέβηκε κατά 40 περίπου μέτρα και έτσι η Κέρκυρα χωρίστηκε απο την απέναντι στεριά.
Υπάρχουν ίχνη οικισμών νεολιθικής εποχής στο σημερινό Σιδάρι αλλά και της παλαιολιθικής εποχής κοντά στο σημερινό χωριό Αγιος Ματθαίος.
Οι πρώτοι κάτοικοι από τον 12ο αιώνα π.χ ήταν οι γνωστοί Φαίακες, με πρώτο γενάρχη τον Φαίακα και γιό του τον Ναυσίθωο που ήταν ο πατέρας του Ομηρικού βασιλιά Αλκίνοου, γνωστός απο την Οδύσσεια ο βασιλιάς Αλκίνοος και η κόρη του Ναυσικά που βοήθησαν τον Οδυσσέα να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Εδώ μπερδεύονται μυθολογία και ιστορία, αν και δεν γνωρίζουμε την ακριβή προέλευση και καταγωγή των Φαιάκων μπορούμε να υποθέσουμε ότι είχαν κάποια σχέση με Μυκηναϊκά φύλλα, αφού οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν βρει στη δυτική πλευρά του νησιού ίχνη Μυκηναϊκής εγκατάστασης.
Επιπλέον σύμφωνα με τον Όμηρο η Κέρκυρα ταυτίζεται με την μυθολογική Σχερία που ήταν, πάντα σύμφωνα με τον Όμηρο, Μυκηναϊκή αποικία.
Από τη μυθολογία επίσης προέρχεται και η απήδαυλος ναυς που αποτελεί μέχρι και σήμερα το σύμβολο της Κέρκυρας και αναφέρεται στη ναυτική δεξιοτεχνία.
Η Κέρκυρα έφερε και άλλες ονομασίες όπως Μάκρη, Κασσωπαία, Άργος, Δρεπάνη ή Άρπη, Κεραυνία, Φαιακία.
Αργότερα άρχισαν να έρχονται και μετανάστες απο την Ιλλυρία, Σικελία, Κρήτη, Μυκήνες και τα νησιά του Αιγαίου.
Οι Αρχαίοι χρόνοι – οι πρώτοι Δωριείς στην Κέρκυρα
Κέρκυρα ιστορία – Έλληνες Δωριείς
Η γραπτή ιστορία της Κέρκυρας ξεκινάει με την πρώτη Ελληνική αποίκηση που γίνεται γύρω στο 775 π.χ. από τους Ερετριείς της Εύβοιας ενώ αμέσως μετά γύρω στα 750 π.χ ακολούθησαν επίσης Δωριείς απο την Κόρινθο που με αρχηγό τον Χερσικράτη δημιούργησαν μια ισχυρή αποικία με ισχυρό στόλο, επεκτάθηκαν στα απέναντι παράλια και δημιούργησαν αποικίες όπως την Επίδαμνο, το σημερινό Δυρράχιο.
Η Αρχαία πόλη της Κέρκυρας ήταν τότε στην περιοχή ανάμεσα στο σημερινό Κανόνι και την περιοχή της Γαρίτσας, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως τα ερείπια της που σήμερα ονομάζονται Παλαιόπολη.
Στη σημερινή λιμνοθάλασσα Χαλικιόπουλου, εκεί που είναι τώρα το αεροδρόμιο, ήταν η βάση του ισχυρότερου μετά τον Αθηναϊκό στόλου της Αρχαίας Ελλάδας, με πάνω απο 300 τριήρεις και άλλα πλοία.
Η συνεχώς αναπτυσσόμενη αποικία γρήγορα απέκτησε δύναμη και αμφισβήτησε ανοιχτά την μητρόπολη της την Κόρινθο, οι δυσαρεστημένοι Κορίνθιοι στέλνουν το στόλο τους για να καταλάβουν την Κέρκυρα και να επανακτήσουν τον έλεγχο της στρατηγικής αυτής περιοχής και ειδικά της Κερκυραϊκής αποικίας της Επιδάμνου.
Έτσι η πρώτη ναυτική σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων έγινε το 680 π.Χ χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα για τους Κορινθίους.
Μετα τη ναυμαχία αυτή τόσο οι Κερκυραίοι όσο και οι Κορίνθιοι έστειλαν πρέσβεις στην Αθήνα προσπαθώντας να πετύχουν τη συμμαχία της, οι Αθηναίοι προτίμησαν τη μεγάλη ναυτική δύναμη της Κέρκυρας και επέλεξαν να συνάψουν αμυντική συμμαχία με τους Κερκυραίους στέλνοντας στο νησί 10 τριήρεις και αργότερα άλλες 30, η συμμαχία αυτή κράτησε και καθ’ όλη τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου.
Οι Κορίνθιοι επανέρχονται το 435π.χ με ισχυρό στόλο 150 πλοίων εναντίον των Κερκυραίων, η ναυμαχία έγινε στο στενό της Κέρκυρας ανοιχτά της Λευκίμης και κοντά στα Σύβοτα της Ηπειρωτικής ακτής, η δεξιά πτέρυγα των Κερκυραίων άρχισε να κάμπτεται και έτσι αναγκάστηκαν να επέμβουν αρχικά οι 10 Αθηναϊκές τριήρεις και λίγο αργότερα άλλες 20, όταν τις είδαν οι Κορίνθιοι προτίμησαν να υποχωρήσουν και αυτό θεωρήθηκε σαν ήττα.
Τα Κερκυραϊκά, όπως τα αναφέρει ο Θουκυδίδης, ήταν από τις αφορμές του τριακονταετούς Πελοποννησιακού πολέμου που τελικά εξασθένησε και διέλυσε την Ελλάδα, η αιτία βέβαια ήταν άλλη, ήταν ο συνεχώς αυξανόμενος φόβος της Σπάρτης προς την επεκτατική ιμπεριαλιστική πολιτική της Αθήνας που είχε κάνει τον πόλεμο αναπόφευκτο. Ρωμαϊκή περίοδος
Ακολούθησαν εσωτερικές διαμάχες μεταξύ Δημοκρατικών και Ολιγαρχικών με αποτέλεσμα την εξασθένηση της δυναμής τους, έτσι βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και καταλαμβάνουν το νησί Ιλλυριοί πειρατές, οι Κερκυραίοι ζήτησαν τη βοήθεια της Ρώμης και σε πολύ σύντομο διάστημα οι Ρωμαίοι αποβιβάζονται στο νησί το 229 π.χ.
Τυπικά η Κέρκυρα είχε αυτονομία και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το λιμάνι της σαν ναυτική τους βάση, την εποχή εκείνη διαμορφώνεται από τους Ολιγαρχικούς η άρχουσα τάξη και όλο το νησί πέφτει σε παρακμή.
Τον πρώτο αιώνα μ.χ διαδίδεται και ο χριστιανισμός απο τους μαθητές του Αποστόλου Παύλου Ιάσονα και Σωσίπατρο.
Το 337μ.χ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε τρία τμήματα, τη βόρεια (Ισπανία, Γαλλία, Αγγλία), την ανατολική (Κωνσταντινούπολη με όλες τις ανατολικές περιοχές της Ασίας) και τη δυτική, που περιελάμβανε την Ελλάδα, την Ιταλία και τις αφρικανικές περιοχές της αυτοκρατορίας.
Η Κέρκυρα τότε ανήκε στην δυτική αυτοκρατορία.
Με την άνοδο του αυτοκράτορα Θεοδόσιου το 339 μ.χ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε ανατολική και δυτική και η Κέρκυρα πάει στην ανατολική, μια κατάσταση που διήρκεσε περίπου τρεις αιώνες.
Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανικής καταγωγής, καθιέρωσε για πρώτη φορά τον χριστιανισμό σαν την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, κατέστρεψε το ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, κατέστρεψε το Σεράπειο που περιείχε το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, κατεδάφισε πολλούς αρχαιοελληνικούς ναούς, απαγόρευσε τις θυσίες στους Ολυμπιακούς αγώνες οι οποίοι αργότερα ατόνησαν και καταργήθηκαν από τους διαδόχους του, και γενικά στο όνομα της νέας θρησκείας πολέμησε κάθε τι που θύμιζε την αρχαία θρησκεία και τους λεγόμενους Εθνικούς.
Όλη αυτή την περίοδο η Κέρκυρα είναι εκτεθειμένη σε συχνές επιδρομές βαρβάρων και πειρατών.
Σε μία από αυτές το 562μ.χ Βησιγότθοι επιδρομείς (τότε οι βάρβαροι κατοικούσαν στην Ευρώπη) καταστρέφουν ολοσχερώς την παλαιόπολη, αυτό ήταν και το τέλος της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας, οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοι την εγκατέλειψαν κυνηγημένοι και κατέφυγαν πιο βόρεια στην φυσική προεξοχή γης όπου αργότερα οχυρώθηκε για να γίνει το παλαιό φρούριο, από εκεί πολύ αργότερα η πόλη επεκτάθηκε στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα.
Από δω και πέρα αρχίζει η Βυζαντινή περίοδος και ο Μεσαίωνας όπου η Κέρκυρα ανήκει πότε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, πότε σε διάφορους ηγεμονίσκους και γνωρίζει πολλές καταστροφές. Μεσαίωνας στην Κέρκυρα
Με την άνοδο του αυτοκράτορα Θεοδόσιου το 339 μ.χ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε ανατολική και δυτική και η Κέρκυρα πάει στην ανατολική, μια κατάσταση που διήρκεσε περίπου τρεις αιώνες.
Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανικής καταγωγής, καθιέρωσε για πρώτη φορά τον χριστιανισμό σαν την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, κατέστρεψε το ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, κατέστρεψε το Σεράπειο που περιείχε το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, κατεδάφισε πολλούς αρχαιοελληνικούς ναούς, απαγόρευσε τις θυσίες στους Ολυμπιακούς αγώνες οι οποίοι αργότερα ατόνησαν και καταργήθηκαν από τους διαδόχους του, και γενικά στο όνομα της νέας θρησκείας πολέμησε κάθε τι που θύμιζε την αρχαία θρησκεία και τους λεγόμενους Εθνικούς.
Όλη αυτή την περίοδο η Κέρκυρα είναι εκτεθειμένη σε συχνές επιδρομές βαρβάρων και πειρατών.
Σε μία από αυτές το 562μ.χ Βησιγότθοι επιδρομείς (τότε οι βάρβαροι κατοικούσαν στην Ευρώπη) καταστρέφουν ολοσχερώς την παλαιόπολη, αυτό ήταν και το τέλος της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας, οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοι την εγκατέλειψαν κυνηγημένοι και κατέφυγαν πιο βόρεια στην φυσική προεξοχή γης όπου αργότερα οχυρώθηκε για να γίνει το παλαιό φρούριο, από εκεί πολύ αργότερα η πόλη επεκτάθηκε στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα.
Αυτή ήταν και η αρχή του Μεσαίωνα για την Κέρκυρα.
Η περίοδος από το 562 μ.χ μέχρι και το 1267 μ.χ, όταν η Κέρκυρα κατελήφθη από τους Ανδεγαυούς, είναι γνωστή σαν Βυζαντινή περίοδος.
Από το 562 μ.χ και τους επόμενους 2-3 αιώνες η Κέρκυρα ήταν ένα αγνώριστο νησί, με πολύ λίγους κατοίκους που προσπαθούσαν να επιβιώσουν σε ένα σχεδόν αφιλόξενο περιβάλλον.
Σαν το δυτικότερο άκρο της αυτοκρατορίας η Κέρκυρα ήταν πολύ ευάλωτη στις συνεχείς επιδρομές πειρατών και στις εκάστοτε ορέξεις των γειτόνων, η πολυπολιτισμική Βυζαντινή αυτοκρατορία προσπαθούσε να την προστατεύει με κάθε τρόπο μεταφέροντας εδώ διάφορους μισθοφόρους συνοριοφύλακες από διάφορες φυλές και λαούς, υπήρχαν Ελληνοσύριοι, Βούλγαροι, Βυζαντινοί στρατιώτες (stradioti) σκορπισμένοι σε φυλάκια που ξεκινούσαν από τα βορειοανατολικά του νησιού και έφταναν μέχρι τα νοτιοδυτικά, οι συνοριοφύλακες αυτοί σιγά σιγά ενοποιήθηκαν με το λιγοστό ντόπιο στοιχείο, υπήρξε εποχή που οι κάτοικοι δεν ξεπερνούσαν τις 15 – 20.000 ψυχές.
Ήταν η εποχή όπου χτίστηκαν τα περισσότερα φρούρια διασκορπισμένα σε ολόκληρο το νησί, όπως η επανασχεδίαση και ενίσχυση του Παλαιού φρουρίου της πόλης, το Αγγελόκαστρο στη βορειοδυτική Κέρκυρα, το φρούριο της Κασσιόπης, το φρούριο στην περιοχή Γαρδίκι στα νοτιοδυτικά και άλλα μικρότερα.
Πολύ αργότερα κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας και μετά την πτώση της Πελοποννήσου, Κρήτης και Κύπρου στα χέρια των Τούρκων, ένα τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα από αυτά τα νησιά συνετέλεσε στην πλήρη επανελληνοποίηση του πληθυσμού, η σχέση της Κέρκυρας με την Κρήτη είναι πολύ στενή, λίγοι γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία των Κερκυραίων σήμερα κατάγονται από την Κρήτη, το χαρακτηριστικό άρθρο τσι ακούγεται μόνο στα Επτάννησα και την Κρήτη…
Οι πληθυσμοί αυτοί με τις αρχαιοελληνικές λέξεις που διατηρούσαν και έφεραν μαζί τους συνετέλεσαν στη διαμόρφωση και εξέλιξη του Κερκυραϊκού γλωσσικού ιδιώματος με το οποίο θα ασχοληθούμε σε άλλη σελίδα.
Το 1204 μ.Χ. η Κέρκυρα καταλήφθηκε από τους Νορμανδούς της 4ης σταυροφορίας και στη συνέχεια ακολούθησαν οι Ενετοί για μια σύντομη περίοδο μέχρι το 1214 μ.Χ
Το Δεσποτάτο της Ηπείρου (1214 – 1267 μ.χ)
Από το 1214 μέχρι και το 1267 η Κέρκυρα ανήκει στο δεσποτάτο της Ηπείρου, τότε κατασκευάστηκε και το Αγγελόκαστρο κοντά στην Παλαιοκαστρίτσα από τον Δεσπότη Δούκα Μιχαήλ Άγγελο Κομνηνό τον Β..
Κατά την ταραγμένη περίοδο από το 1259 μέχρι και το 1267 διάφοροι Λατίνοι ηγεμονίσκοι διεκδικούσαν την Κέρκυρα, πότε σαν προίκα πότε με τα όπλα, ενδεικτικά αναφέρουμε ονόματα , πρώτα ο Μανφρέδος της Σικελίας, ακολουθούμενος από τον Φραγκοκύπριο υπασπιστή του Φίλιππο Τζινάρντο, μετά κάποιοι αδελφοί Γκαρνέριο και τέλος ο Θωμάς Αλαμάνος.
Ανδηγαυϊκή περίοδος (1267 – 1386 μ.χ)
Tο 1267 το νησί καταλήφθηκε απο τον Κάρολο Ανδεγαυό, Γάλλο βασιλιά του τότε επονομαζόμενου βασιλείου της Νάπολης, το νησί τότε χωρίζεται σε τέσσερα διοικητικά διαμερίσματα-περιοχές, τις Γύρου, Όρους, Μέσης και Λευκίμης, ονομασίες που ακούγονται μέχρι και σήμερα.
Η Ανδηγαυϊκή περίοδος ήταν η εποχή που ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων, κυρίως από την Ισπανία, εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και δημιούργησε την Εβραϊκή κοινότητα του νησιού.
Ο Κάρολος Ανδεγαυός αποπειράθηκε να αντικαταστήσει την χριστιανική ορθόδοξη πίστη με την καθολική καταδιώκοντας τους Ορθόδοξους και μετατρέποντας τις εκκλησίες σε καθολικές.
Η απόπειρα αυτή συσπείρωσε τους ντόπιους γύρω από την εκκλησία τους και δημιούργησε μίσος και αντιπάθεια προς τους Λατίνους κατακτητές, έτσι η προσπάθεια των Ανδηγαυών απέτυχε και ατόνησε όταν αργότερα οι Ενετοί επανήλθαν στο νησί. Ενετοκρατία
Το Συμβούλιο της Κέρκυρας και ειδικά η υπερισχύουσα πλειοψηφία των φιλοενετικών ευγενών που είχε δημιουργηθεί, μη περιμένοντας αποτελεσματική προστασία από το Βυζάντιο που κατέρεε, και υπό την μόνιμη απειλή των Τούρκων, ζήτησε το 1386 μ.χ.την προστασία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου.
Οι Βενετοί θεώρησαν την Κέρκυρα σαν θέση κλειδί για τα θαλάσσια συμφέροντα τους στην περιοχή, αλλά και ένα εύφορο έδαφος για τις αγροτικές καλλιέργειες που δεν ευδοκιμούσαν στα εδάφη τους και ειδικά αυτή της ελιάς, και έτσι αφού αγόρασαν το νησί από το βασίλειο της Νάπολης αντί 30.000 χρυσών δουκάτων, αποβιβάζουν στην Κέρκυρα δυνάμεις με επικεφαλής τον Καπιτάνο του Κόλπου Ιωάννη Μιάνι.
Στην πολυτάραχη εκείνη εποχή όπου δεν υπήρχε καν εθνική συνείδηση συνέβαιναν περίεργα γεγονότα, έτσι ενώ οι Ενετοί κατέλαβαν χωρίς αντίσταση το Παλαιό φρούριο και στερέωσαν την κυριαρχία τους στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού, στα βόρεια τα φρούρια Αγγελόκαστρο και Κασσιόπης συνέχιζαν να ελέγχονται από τους Ανδηγαυούς που δεν είχαν συμφωνήσει στην πώληση του νησιού και που τους βοηθούσαν όλως περιέργως και οι γύρω ντόπιοι.
Οι Ενετοί έστειλαν εκστρατευτικό σώμα να καταλάβει τα δύο φρούρια, και ενώ το Αγγελόκαστρο παραδόθηκε σχεδόν αμέσως οι Κερκυραίοι και οι Ανδηγαυοί της Κασσιόπης αντιστάθηκαν λυσσωδώς, εκνεύρισαν τους Ενετούς σε τέτοιο βαθμό ώστε μετά την κατάληψή του το κατέστρεψαν ολοκληρωτικά και γι αυτό το λόγο δεν υπάρχουν σήμερα παρά απομεινάρια απο εκείνο το οχυρό.
Έτσι ξεκίνησε η δεύτερη μακρά περίοδος της Ενετοκρατίας που κράτησε περισσότερο από 400 χρόνια, για την ακρίβεια 411 χρόνια, 11 μήνες και 11 ημέρες.
Να σημειωθεί εδώ ότι ο Κερκυραϊκός ελαιώνας δημιουργήθηκε τότε και είναι από τα σπουδαιότερα θετικά στοιχεία που άφησαν οι Ενετοί στο νησί.
Μεσαιωνική Κέρκυρα
Στο διπλανό πίνακα ζωγραφικής βλέπουμε ένα τυπικό στιγμιότυπο της Μεσαιωνικής Κέρκυρας, πρόκειται μάλλον για τη σημερινή οδό Νικηφόρου Θεοτόκη, το τοπίο μέχρι και σήμερα ελάχιστα έχει αλλάξει !
Σε αυτή την περίοδο δημιουργήθηκαν οι τάξεις των ευγενών των γραμμένων στο περίφημο libro d’oro, των αστών (civili) και των φτωχών (popolari), αναπτύχθηκε η γεωργία αλλά και η πνευματική και καλλιτεχνική ζωή, βελτιώθηκαν οι οχυρώσεις με την κατασκευή της τάφρου (κόντρα φόσσα) του παλαιού φρουρίου, χτίστηκε το νέο φρούριο και δημιουργήθηκε για οχυρωματικούς και αμυντικούς τότε λόγους η απέραντη πλατεία της Σπιανάδας.
Ηταν η περίοδος που άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην κουλτούρα των Κερκυραίων σε όλους τους τομείς, στην τέχνη, στη μουσική παράδοση, στον πολιτισμό, στην τραγουδιστή προφορά στη γλώσσα, στην μαγειρική αλλά και στην αρχιτεκτονική της Πόλης και των χωριών.
Το πολίτευμα κατά την Ενετοκρατία
Το πολίτευμα στην Κέρκυρα όπως και σε όλα τα Επτάνησα επί Ενετικής κατοχής ήταν το αριστοκρατικό δηλαδή φεουδαρχικό, όλη η πολιτική εξουσία ήταν στα χέρια των ευγενών, οι μοναδικοί Ενετοί ήταν ο Γενικός Προνοητής Θαλάσσης που είχε την ανώτατη πολιτική εξουσία και ο Βάϊλος που είχε τη δικαστική εξουσία πλαισιωμένος από δύο συμβούλους, όλοι οι υπόλοιποι ήταν ντόπιοι ευγενείς που έπρεπε να είναι γραμμένοι στο Αρχοντολόγιο (libro d’oro), τη χρυσή βίβλο των ευγενών.
Στο libro d’oro συμπεριελήφθηκαν στην αρχή όλοι οι πριν την Ενετική κατοχή ευγενείς παλαιοβυζαντινής προέλευσης, πήραν επίσης τον τίτλο του Κόμη (Κόντε) και γράφτηκαν όσοι ήταν μεγάλοι γαιοκτήμονες, βυζαντινοί στρατιώτες και αργότερα όσοι αστοί ήταν αρκετά ισχυροί οικονομικά ώστε να μπορούν να προσφέρουν στο δημόσιο ταμείο.
Αν ρίξουμε μια ματιά στα ονόματα της χρυσής βίβλου θα διαπιστώσουμε με έκπληξη ότι τα περισσότερα επίθετα που ακούγονται σήμερα στην πόλη της Κέρκυρας ήταν γραμμένα εκεί, σε αντίθεση με τα χωριά όπου οι ευγενείς ήταν ελάχιστοι.
Το μεταναστευτικό ρεύμα από την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα
Οι Ενετοί παρά τα στρατιωτικά τους μέτρα ενώ τα κατάφεραν καλά με την άμυνα της πόλης της Κέρκυρας δεν κατάφεραν να προστατέψουν την Κερκυραϊκή ύπαιθρο που γνώρισε πολλές καταστροφές και πλήρωνε συχνά βαρύ φόρο αίματος σε κάθε επιδρομή βαρβάρων και πειρατών και ειδικά στις 2 πρώτες επιδρομές των Τούρκων, μία το 1537 και μια το 1571.
Ηταν το 1537 μ.χ όταν οι Τούρκοι του Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα αφού απέτυχαν να καταλάβουν την πόλη, κατέστρεψαν την ύπαιθρο και φεύγοντας πήραν μαζί τους 20.000 άτομα που τα πούλησαν σαν σκλάβους στην Κωνσταντινούπολη και την Αίγυπτο, έτσι ξεχερσώθηκε και ερήμωσε η ύπαιθρος, οι Ενετοί για να αποτρέψουν την καταστροφή έδωσαν γη και προνόμια σε όσους ήθελαν τότε να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Κέρκυρα, δημιουργήθηκε έτσι ένα μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα κυρίως από την Ήπειρο, την Πελοπόννησο και την Κρήτη, αλλά και από την Μάλτα, πολλοί σημερινοί Κερκυραίοι έχουν την καταγωγή τους από αυτό το νησί της Μεσογείου, γενικά ολόκληρες συνοικίες της πόλης αλλά και μερικά χωριά κατοικούνται από τους απογόνους εκείνων που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα εκείνη την εποχή.
Θα πρέπει εδώ να λάβουμε υπ’ όψη μας και τις κοσμοϊστορικές συγκυρίες της εποχής εκείνης, το 1537 ερημώνει σχεδόν η Κέρκυρα και μόλις λίγα χρόνια αργότερα, το 1571 οι Τούρκοι αποσπούν από το κράτος της Βενετίας την Πελοπόννησο, την Κρήτη και την Κύπρο, έτσι δημιουργήθηκε αναγκαστικά μεγάλο κύμα προσφύγων από αυτές τις περιοχές που αναζητούσε έτσι κι αλλιώς νέα πατρίδα, γι αυτό και τα Επτάνησα έμοιαζαν και ήταν ο ιδανικότερος προορισμός.
Οι Ενετοί επίσης έδωσαν ώθηση στο μεταναστευτικό αυτό ρεύμα για δύο κυρίως επιπλέον λόγους, ο πρώτος για να ξαναζωντανέψει η νεκρωμένη μετά τις Τουρκικές επιδρομές ύπαιθρος των Επτανήσων, και ο δεύτερος για να αποσπάσουν από τους Τούρκους χρήσιμο ανθρώπινο δυναμικό με μεγάλες δυνατότητες σε πολλούς τομείς.
Μια μεγάλη ομάδα τότε ήρθε από το Ναύπλιο και τη Μονεμβασιά, οι μισοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Λευκίμης χτίζοντας το χωριό Αναπλάδες, ενώ οι υπόλοιποι σκόρπισαν στα βορειοανατολικά παράλια, από το Πυργί μέχρι και την Κασσιόπη, αρχηγός τους ήταν ο οπλαρχηγός Μπαρμπάτης, γι αυτό και η τοποθεσία Μπαρμπάτι δίπλα από το νησάκι, το προάστειο της στρατιάς βόρεια της πόλης λεγόταν παλιά και Αναπλιτοχώρι.
Άλλη ομάδα από την Πελοπόννησο έχτισε το χωριό Μωραϊτικα, γέμισε την Κορακιάνα που είχε ερημώσει τελείως και σκόρπισε και σε άλλα χωριά του νησιού, στις Μπενίτσες αλλά και σε όλο το νησί υπάρχουν αρκετοί με το επώνυμο Μωραϊτης και αρκετοί που το επώνυμό τους τελειώνει στο χαρακτηριστικό πελοποννησιακό ..όπουλος.
Η πολυπληθέστερη όμως ομάδα ήταν αυτή από την Κρήτη, πολλοί εγκαταστάθηκαν στη Γαρίτσα, προάστειο της πόλης και αρκετοί, οι πιο ευκατάστατοι μέσα στην πόλη, στα βόρεια έχτισαν το χωριό Άγιος Μάρκος ακριβώς πάνω από τον Ίψο και στα νότια τα χωριά Στρογγυλή, Μεσογγή, Αργυράδες και Κρητικά.
Όλοι αυτοί οι πληθυσμοί έφεραν μαζί και πολλά στοιχεία από την παράδοση και την κουλτούρα τους, οι Κρήτες συνέβαλαν και στην διαμόρφωση του Κερκυραϊκού γλωσσικού ιδιώματος που έτσι κι αλλιώς ήταν συνεχώς εξελλισόμενο, το χαρακτηριστικό άρθρο “τσι” αντί του “της” ακούγεται στην Κρήτη και τα Επτάνησα, τελικά βέβαια η ντόπια Κερκυραϊκή κουλτούρα αποδείχτηκε πολύ δυνατή και μέσα σε λίγα χρόνια αφομοίωσε αυτούς τους πληθυσμούς κανοντάς τους κανονικούς Κερκυραίους που υιοθέτησαν πλήρως τις συνήθειες, τα έθιμα και την Κερκυραϊκή προφορά.
Αρκετά αργότερα και γύρω στα 1800 κατέφυγε στην Κέρκυρα και μια άλλη μεγάλη ομάδα προσφύγων από το Σούλι μετά την καταστροφή του από τον Αλή Πασά, οι περισσότεροι απ αυτούς εγκαταστάθηκαν στις Μπενίτσες και οι απογονοί τους σήμερα αποτελούν το 70% του ντόπιου πληθυσμού.
Οι Ενετικές οχυρώσεις
Κέρκυρα ιστορία – Οχυρώσεις της Κέρκυρας
Οι Ενετοί στην αρχή προσπάθησαν κι αυτοί να προσηλυτήσουν το νησί στον Καθολικισμό, χωρίς βέβαια να τα καταφέρουν, ενώ αργότερα και για πολιτικούς λόγους, αφού είχαν έρθει σε ρήξη με το Βατικανό και ειδικά μετά την απώλεια της Κύπρου το 1571, εγκατέλειψαν κάθε τέτοια προσπάθεια, δικαιολόγησαν δε αυτή τη στάση ανεξιθρησκείας με τη γνωστή ρήση “Siamo prima Veneziani e poi Cristiani”, δηλαδή: πρώτα είμαστε Βενετσιάνοι και μετά χριστιανοί.
Μάλιστα για να γίνουν αρεστοί και στα δύο δόγματα διοργάνωσαν και καθιέρωσαν πολλές κοινές θρησκευτικές εκδηλώσεις μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να γίνονται μέχρι σήμερα.
Οι Ενετοί κατά τους πρώτους αιώνες απέτυχαν να προστατέψουν αποτελεσματικά από τις Τουρκικές επιδρομές την Κερκυραϊκή ύπαιθρο και το μπόργκο (μπόργκο = προάστεια) της πόλης που ήταν έξω από το παλιό φρούριο στο οποίο βρίσκονταν και το διοικητικό κέντρο, έτσι οι Τούρκοι αδυνατώντας να καταλάβουν το φρούριο εγκατέλειπαν το νησί αφού προηγουμένως έκαιγαν και λεηλατούσαν την ύπαιθρο που με αυτό τον τρόπο πλήρωνε πάντα βαρύ φόρο αίματος.
Αυτό ξεσήκωσε μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια και πολλές φορές και πολλές λαϊκές εξεγέρσεις με αιματηρά επεισόδια.
Τα γεγονότα αυτά συν το ότι μετά τις απώλειες της Κρήτης και της Κύπρου η Κέρκυρα αποτελούσε το σπουδαιότερο έδαφος του θαλάσσιου κράτους της Βενετίας μετά από αυτή την ίδια τη Βενετία, ανάγκασε τους Ενετούς να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν πολλά και διαδοχικά πρωτοποριακά για την εποχή οχυρωματικά έργα και σε μεγάλη έκταση, ώστε να προστατέψουν την Κέρκυρα με κάθε τρόπο.
Από το 1576 μέχρι και το 1588 κατασκευάστηκε το νέο φρούριο στον λόφο του Αγίου Μάρκου στα βορειοδυτικά της πόλης, την ίδια εποχή μεγάλωσε και ο χώρος μπροστά από το παλαιό φρούριο για να γίνει η απέραντη σήμερα πλατεία Σπιανάδα, μεγάλωσε η τάφρος (Κόντρα φόσσα) μπροστά από το παλαιό φρούριο, τόσο που το χώρισε τελείως από τη στεριά, ενώθηκαν τα δύο φρούρια με τείχος που προστάτευε από τα δυτικά όλη την πόλη, με ισχυρότατα αμυντικά συστήματα όπως τους προμαχώνες του Ραϊμόνδου, του Αγίου Αθανασίου και τον προμαχώνα Σαραντάρη και κατασκευάστηκαν τέσσερις κύριες πύλες για τους κατοίκους και άλλες δύο για στρατιωτικούς σκοπούς.
Οι τέσσερις κύριες πόρτες της πόλης ήταν η περίφημη Porta Reala, μοναδικής ομορφιάς που βρισκόνταν στην αρχή της οδού Ευγενίου Βουλγάρεως και γκρεμίστηκε χωρίς λόγο το 1895 ξεσηκώνοντας ακόμη και διεθνή κατακραυγή, η Porta Raymonda, η πύλη της Σπηλιάς και η πύλη του Αγίου Νικολάου.
Αυτά τα αμυντικά σχέδια έγιναν από τους μηχανικούς Michele Sanmicheli από τη Βερόνα και τον Ferante Vitelli, ενώ αργότερα και κατά τον 17ο αιώνα προστέθηκε και άλλο τείχος εξωτερικά από αυτό που υπήρχε, σχεδιασμένο από τον μηχανικό F. Verneda.
Μετά την τελευταία Τουρκική επιδρομή του 1716 οχυρώθηκαν και το νησί Βίδο, οι λόφοι Αβράμη και Αγίου Σωτήρα και κατασκευάστηκε οχυρό για το προάστιο τότε Σαν Ρόκο (σήμερα Σαρόκο).
Οι οχυρώσεις αυτές έκαναν την Κέρκυρα ολόκληρη ένα απόρθητο οχυρό, μία από τις ελάχιστες πόλεις που περικλείονται εξ ολοκλήρου από τείχη, γι αυτό το λόγο τότε πήρε και το όνομα Καστρόπολη και είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα που βρίσκεται ολόκληρη μέσα σε τείχη.
Η μεγάλη τουρκική πολιορκία του 1716
Ακολούθησε και τρίτη μεγάλη τουρκική πολιορκία το 1716 που έμεινε στην ιστορία σαν η πολιορκία της Κέρκυρας.
Την ευθύνη της άμυνας της Κέρκυρας είχε τότε ο Πρώσος στρατάρχης Johann Mattias Von Schulenburg, Σουλεμβούργος όπως τον αποκαλούσαν οι ντόπιοι.
Η πολιορκία της Κέρκυρας έγινε στα πλαίσια του Έβδομου Ενετοτουρκικού πολέμου, με την κατάληψη της στρατηγικής σημασίας νησιού θα άνοιγε ο δρόμος για την κατάληψη της Βενετίας και μετά της υπόλοιπης Ευρώπης.
Οι Τουρκικές δυνάμεις σύμφωνα με εκτιμήσεις ανέρχονταν σε 25000 με 30.000 άνδρες μαζί με βοηθητικούς και ατάκτους και σε 71 πλοία με περίπου 2200 πυροβόλα, αν προσθέσουμε και τα πληρώματα των πλοίων που αποτελούνταν από πεζικό που ονομάζονταν (λεβέντες) έφταναν τους 45-50.000.
Αντίθετα οι στρατιωτικές δυνάμεις της Βενετίας ήταν μόνο 3.097 άνδρες από τους οποίους μόνο οι 2.245 μάχιμοι, Το Νέο φρούριο της Κέρκυρας το οποίο ήταν και το κύριο πεδίο των μαχών, διέθετε 144 πυροβόλα και 4 όλμους.
Ο Σούλεμπουργκ κατάφερε να αντιμετωπίσει με επιτυχία το χάος που επικρατούσε μέσα στον ντόπιο πληθυσμό που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εγκαταλείψει το νησί ή να καταφύγει στα βουνά.
Διέταξε αμέσως τη στρατολόγηση όλων όσων ήταν ικανοί να πολεμήσουν και έτσι εξασφάλισε αρκετές εφεδρίες αλλά και αναπτέρωσε το ηθικό των πολιορκημένων.
Μεσαιωνική Κέρκυρα, οι οχυρώσεις
Η πολιορκία ξεκίνησε ουσιαστικά στις 8 Ιουλίου όταν οι πρώτοι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στον Ίψο και τα Γουβιά και έληξε μετά από σκληρές και πολύνεκρες μάχες το Σάββατο 22 Αυγούστου.
Στις 20 του μηνός μεγάλη κακοκαιρία σκόρπισε τα Τούρκικα πλοία και έπνιξε πολλούς Τούρκους στρατιώτες, δεν ήταν όμως η αιτία της υποχώρησης τους αφού οι σκληρές μάχες συνεχίστηκαν για ακόμα δύο μέρες.
Η κακοκαιρία μπορεί να έπληξε τον Τουρκικό στόλο αλλά έπληξε το ίδιο και τους αμυνόμενους μουσκεύοντας τα πυρομαχικά τους και αναγκάζοντας τους στο τέλος να αμύνονται με ακόντια.
Η κακοκαιρία αυτή και η σωτηρία της πόλης αποδόθηκε τότε από τον απλό λαό σε θαυματουργή επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνα, η Βενετική γερουσία με ψήφισμά της στις 19 Μαρτίου του 1717 καθιέρωσε, σε ανάμνηση της σωτηρίας του νησιού, ετήσια λιτανεία του Ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα που συνεχίζει να γίνεται μέχρι σήμερα κάθε χρόνο στις 11 Αυγούστου.
Σχετικά με τη σωτηρία της Κέρκυρας ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει, όμως η ιστορική πραγματικότητα και η αλήθεια είναι ότι δύο ήταν οι αιτίες που έκριναν τη μάχη, πρώτα η σθεναρή αντίσταση των αμυνόμενων μέχρι και την τελευταία στιγμή και δεύτερον η ήττα και καταστροφή του Οθωμανικού στρατού στο Peterwardein από τον Ευγένιο της Σαβοΐας που ανάγκασε τους Τούρκους να υποχωρήσουν.
Επίσης έφταναν συνέχεια ενισχύσεις συμμαχικών στόλων, τις τελευταίες μέρες μέχρι και Πορτογαλικά πλοία που δεν πρόλαβαν να λάβουν μέρος στις μάχες.
Με το να αποδίδουν μερικοί τη θετική έκβαση αποκλειστικά στη θεία παρέμβαση αλλοιώνουν την Ιστορική πραγματικότητα και υποτιμούν τον ηρωϊσμό των ντόπιων υπερασπιστών της Κέρκυρας.
Τελικός απολογισμός για τους υπερασπιστές της Κέρκυρας ήταν περίπου 800 νεκροί και 700 τραυματίες ενώ για τους Τούρκους οι απώλειες ήταν μεγάλες και έφτασαν τους 6.500 άνδρες, μεταξύ των νεκρών ήταν και ο Μουχτάρ, παππούς του Αλή πασά.
Στις μάχες αυτές πολέμησαν μαζί Κερκυραίοι, Ενετοί, Γερμανοί, Ιταλοί και οι Εβραίοι της πόλης, βοήθησαν Μαλτέζοι με 4 πλοία, Ιταλοί με 4 Παπικές γαλέρες, 2 γαλέρες από τη Γένοβα, 3 από την Τοσκάνη , 5 Ισπανικές γαλέρες και προς το τέλος της πολιορκίας έφτασαν για βοήθεια και Πορτογάλοι.
Ειδικά οι Εβραίοι της πόλης έδειξαν μεγάλη γενναιότητα πολεμώντας εξοπλισμένοι με έξοδα της Ισραηλιτικής κοινότητας και με επικεφαλής τον ίδιο το γιό του Ραβίνου.
Γενικός προνοητής τότε στην Κέρκυρα ήταν ο Αντρέας Πιζάνης που είχε τη διοίκηση του ελαφρού στόλου και υπασπιστής του Σούλεμπουργκ ο Κερκυραίος αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Στρατηγός.
Johann Mattias Von Schulenburg – η προτομή του
Θλιβερή λεπτομέρεια, σε εκείνη την πολιορκία μαζί με τους Τούρκους είχαν έρθει και Έλληνες από την κατεχόμενη Ελλάδα που προσδοκούσαν σε κατάληψη της Κέρκυρας από τους Τούρκους και είχαν σαν απώτερο στόχο το πλιάτσικο, όπως ακριβώς το είχαν κάνει προηγουμένως κατά την κατάληψη της Λευκάδας.
Ο Στρατάρχης Schulenburg τιμήθηκε για την αποφασιστικότητα και γενναιότητα του με ισόβια σύνταξη από την Γερουσία της Βενετίας και με ανδριάντα που σώζεται μέχρι σήμερα στην είσοδο του Παλαιού Φρουρίου, επίσης τιμήθηκαν και όλοι όσοι έδειξαν γενναιότητα κατά τη διάρκεια των μαχών.
Η αποτυχία των Τούρκων στην Κέρκυρα ήταν ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας, ένα ορόσημο που επηρέασε την ιστορική εξέλιξη όλης της Ευρώπης και ειδικά της Ελλάδας.
Η πορεία των Τούρκων σίγουρα δε θα σταματούσε εδώ και η Οθωμανική αυτοκρατορία ίσως δεν κατέρρεε, με προφανείς τις επιπτώσεις για το τότε εκκολαπτόμενο Ελληνικό έθνος και για την Ευρώπη.
Δυστυχώς όμως δεν αντιμετωπίστηκε από τους ιστορικούς ανάλογα με τη σπουδαιότητα του, πολλοί λίγοι ξέρουν ότι τότε χάρη στη γενναιότητα των Κερκυραίων αλλά και πολλών Ευρωπαίων ανακόπηκε οριστικά η Τουρκική επέλαση προς τα δυτικά, παραβλέπουν το γεγονός ότι χωρίς αυτή τη νίκη ίσως να μην υπήρχε σήμερα Ελληνικό κράτος!
Οι Ευρωπαίοι αντίθετα τίμησαν την πολιορκία της Κέρκυρας με διάφορους τρόπους, το πολεμικό ορατόριο “Ιουδήθ θριαμβεύουσα” (JUDITHA TRIUMPHANS) του Αντόνιο Βιβάλντι, που πέρασε πολλά χρόνια της ζωής του στο νησί, γράφτηκε ειδικά γι αυτή την περίπτωση και παιζόνταν σε όλα τα μεγάλα θέατρα για πολλά χρόνια.
Αυτή ήταν και η τελευταία από τις πολλές προσπάθειες των Τούρκων να επεκταθούν στην Ευρώπη.
Η περίοδος της Ενετοκρατίας άφησε πολλά θετικά στοιχεία στην κουλτούρα και τον πολιτισμό αλλά σημαδεύτηκε και από πολλά αρνητικά γεγονότα, κατά καιρούς υπήρξαν πολλές λαϊκές εξεγέρσεις, στα χωριά κυρίως λόγω της αυταρχικής διακυβέρνησης των Ενετών και των αυθαιρεσιών και ασυδοσίας της άρχουσας τάξης των ντόπιων ευγενών, οι σχέσεις λαού και ευγενών ήταν σχέσεις δούλων προς τον αφέντη, πολλές εξεγέρσεις καταπνίγηκαν στο αίμα, ήταν από τα μελανώτερα στοιχεία της Ενετικής κυριαρχίας στο νησί.
Η Κέρκυρα πάντως ήταν τόσο σημαντική για τη Βενετία που παρέμεινε αναπόσπαστο έδαφος του κράτους της μέχρι και την κατάρρευση του κράτους αυτού. Ιόνιον κράτος - νέοι χρόνοι
Η Επτάνησος ή Ιόνιος πολιτεία με πρωτεύουσα την Κέρκυρα
Κέρκυρα – σημαία Ιονίου πολιτείας
Την Ενετική περίοδο ακολούθησε η Γαλλική κατοχή το 1797, αυτό σήμανε και την κατάργηση της φεουδαρχίας με το συμβολικό κάψιμο από τους κατοίκους της χρυσής βίβλου των ευγενών, του λεγόμενου Libro d’Oro.
Το κάψιμο της βίβλου εκείνη την εποχή έγινε σε όλα σχεδόν τα Ιόνια νησιά.
Η αρχική ευφορία από τον ερχομό των Γάλλων υποτιθέμενων ελευθερωτών γρήγορα μετατράπηκε σε έντονη δυσφορία λόγω της υπεροπτικής και αλαζονικής προς τους κατοίκους συμπεριφοράς, αλλά και της δυσβάσταχτης και άδικης φορολογίας που επέβαλε η Γαλλική διοίκηση.
Ακολούθησε περίοδος αστάθειας, οι κάτοικοι είχαν διχαστεί, οι Ευγενείς εκμεταλλευόμενοι τη λαϊκή δυσαρέσκεια προς τους Γάλλους προωθούσαν σχέδιο κατάληψης της Κέρκυρας από τους Ρώσσους, τελικά κατάφεραν το 1799 η ιδιόμορφη συμμαχία Ρώσσων και Τούρκων να καταλάβει την Κέρκυρα.
Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις, οι Τούρκοι είχαν το πάνω χέρι σε αυτές ενώ οι ντόπιοι ευγενείς σαν μόνο στόχο είχαν τη διατήρηση των προνομίων τους, οι Ρώσοι συμφωνούσαν με τους τελευταίους.
Εδώ το φιρμάνι του Σουλτάνου Σελήμ σχετικά με την ίδρυση του Ιονίου κράτους.
Το αποτέλεσμα ήταν στις 21 μαρτίου του 1800, η δημιουργία ενός κρατικού μορφώματος με την επωνυμία “ΙΟΝΙΟΝ ΚΡΑΤΟΣ” που περιελάμβανε όλα τα επτάνησα, διατηρούσε τα προνόμια των ευγενών και πλήρωνε φόρο υποτέλειας στο Σουλτάνο, κάτι που αποσιωπάται από την επίσημη εκδοχή της ιστορίας αφού χαλάει έτσι την ωραία εικόνα μιας Κέρκυρας που δε γνώρισε ποτέ Οθωμανικό ζυγό.
Οι Τούρκοι δε που επιβιβάστηκαν τότε στο νησί άρχισαν λεηλασίες και εκτελέσεις, μέχρι που επενέβησαν οι Ρώσσοι για να τους σταματήσουν.
Ο μόνος που δεν είχε κανένα λόγο και δυνατότητα να αποφασίσει για το μέλλον του ήταν ο Επτανησιακός λαός, όπως πάντα.
Ακολούθησε η άμμεση επαναφορά των προνομίων των ευγενών από τον αριστοκρατικής καταγωγής Ρώσσο ναύαρχο Ουσακώφ..
Η Ιόνιος Πολιτεία διατηρήθηκε μέχρι το 1807 όταν επανήλθαν οι αυτοκρατορικοί αυτή τη φορά Γάλλοι του Ναπολέοντα, τότε ιδρύθηκε η Ιόνιος Ακαδημία, η βιβλιοθήκη και βελτιώθηκε πολύ η τοπική οικονομία, ήταν η εποχή που χτίστηκαν τα δύο μεγάλα κτίρια με τις τοξωτές αψίδες δυτικά της Σπιανάδας που τότε ήταν Γαλλικοί στρατώνες και σήμερα αποτελούν το περίφημο πολυσύχναστο Λιστόν.
Μετά την πτώση του Ναπολέοντα ακολούθησε το 1814 η περίοδος της Βρετανικής κατοχής που κράτησε ακριβώς 50 χρόνια, η Επτάνησος πολιτεία ανακυρήσσεται και πάλι ανεξάρτητο κράτος με το νέο όνομα “Ηνωμένες πολιτείες των Ιονίων νήσων”, στην ουσία όμως ένα προτεκτοράτο υπό την κυριαρχία των Βρετανών, τότε επανιδρύεται η Ιόνιος ακαδημία και για πρώτη φορά ανακηρύσεται η Ελληνική γλώσσα σαν η επίσημη γλώσσα του κράτους.
Επί Αγγλοκρατίας αναπτύχθηκε πολύ η τοπική οικονομία, κατασκευάστηκαν τα ανάκτορα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου όπως και το πολύ πυκνό οδικό δίκτυο του νησιού, επίσης στο νησί δημιουργήθηκαν και εργοστάσια ηλεκτρικής ενέργειας, που με την ένωση μεταφέρθηκαν στον Πειραιά, αλλά και πολλά και σημαντικά άλλα έργα υποδομών όπως το υδραγωγείο.
Ηταν όμως και από τις πιο αιματοβαμμένες περιόδους που γνώρισαν τα Επτάνησα, οι Εγγλέζοι ήταν οι γνωστοί αποικιοκράτες κατακτητές που έπνιγαν στο αίμα κάθε απόπειρα εξέγερσης αλλά και διαφορετικής φωνής, οι εκτελέσεις των ντόπιων γίνονταν για ψύλλου πήδημα, για να επιβιώσει κάποιος σε τέτοια κατάσταση έπρεπε να ήταν ρουφιάνος και προσκυνημένος, ειδικά στην Κεφαλονιά έγιναν θηριωδίες.
Νεότεροι χρόνοι
Στις 21 μαϊου του 1864 η Κέρκυρα και μαζί όλα τα Επτάνησα μετά τη συμφωνία του Λονδίνου και με το ψήφισμα της Ιονίου Βουλής ενώνονται οριστικά με την Ελλάδα.
Ήταν από τα πιο σημαντικά σημεία καμπής στην ιστορία της Κέρκυρας, η μακραίωνη αυτόνομη πορεία της Κέρκυρας μέσα από κατακτήσεις, εξαρτήσεις, καταστροφές και χιλιόχρονους αγώνες τελείωσε.
Από τότε η ιστορική πορεία της Κέρκυρας είναι κοινή με αυτήν της Ελλάδας, εκεί τελείωσε και η ακτινοβολία της σαν πρωτεύουσας των Ιονίων νήσων, το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος δεν μπορούσε να αντέξει δυο πόλους πνευματικού και οικονομικού πλούτου, στη μάχη της με την Αθήνα η Κέρκυρα έχασε, έχασε το πανεπιστήμιο της, την αίγλη της, την πνευματική της πρωτοπορία και μέσα σε 40 χρόνια μετατράπηκε σε μια συνηθισμένη Ελληνική επαρχιακή πόλη, οι αναμνήσεις του παρελθόντος όμως έμειναν και είναι αυτές που κάνουν την Κέρκυρα ξεχωριστή, ένα Ελληνικό νησί που δεν μοιάζει με τα άλλα. Επιστροφή στην Ιστορία της Κέρκυρας
Αεροφωτογραφίες της περιοχής στις οποίες φαίνονται τα βουνά του Σταυρού και των Αγίων Δέκα που περιβάλλουν τις Μπενίτσες, διακρίνονται επίσης ο κόλπος της Κουτσομαρούλας στην περιοχή Χοντράκια, ο μώλος μπροστα από το στάδιο, το παλιό χωριό πάνω από το λιμάνι, διάφορες ξενοδοχειακές μονάδες και με λεπτομέρειες το καταφύγιο τουριστικών σκαφών, η γνωστή Μαρίνα στις Μπενίτσες
Όλες οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί από τον φίλο μας Νίκο Μεζίτη
Σε αυτή τη σελίδα υπάρχουν 18 φωτογραφίες που μπορεί να χρησιμοποιηθούν και σαν wallpapers.
Τραβήχτηκαν ένα πρωϊνό του Αυγούστου του 2011 στην παραλία της Λαόπετρας την ώρα που έβγαινε ο ήλιος.
Είναι όλες σε ανάλυση 1920Χ1080.
Ο Ήλιος πίσω από τη ΛαόπετραΗ Λαόπετρα βλέπει τον ήλιοΗ Λαόπετρα βλέπει τον ήλιοΗ Λαόπετρα και ένα ψαράδικο στο βάθοςΑνάμεσα από τις δύο πέτρεςΈνα ψαράδικοΛίγο πριν βγει ο ήλιοςΑνατολήΟ Ηλιος κρύβεται στην πέτραΙστιοπλοϊκό ανάμεσα στις πέτρεςΜωβ ουρανόςΓια ψάρεμαΉλιος στην κορυφή της πέτραςΠρωϊνά χρώματαΠρωΐ στη ΛαόπετραΗ Πέτρα κάτω από τον Άγιο ΣτέφανοΛίγο μετά την ανατολήΜπενίτσες φωτογραφίες
Εδώ είναι δεκάδες φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος από τα τοπία των Μπενιτσών και την καθημερινή ζωή στις Μπενίτσες.
Είναι μια συλλογή περίπου 150 πρόσφατων εικόνων χωρισμένες σε δύο ομάδες, φωτογραφίες από την καθημερινότητα τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι, υπάρχουν φωτογραφίες με ψαράδες, τουρίστες που κολυμπούν, εικόνες από το λιμάνι και άλλες.
Εδώ είναι η δεύτερη ομάδα φωτογραφιών σε μεγάλο μέγεθος από τα τοπία των Μπενιτσών και την καθημερινή ζωή στις Μπενίτσες.
Είναι μια συλλογή περίπου 150 πρόσφατων εικόνων χωρισμένες σε δύο ομάδες, φωτογραφίες από την καθημερινότητα τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι, υπάρχουν φωτογραφίες με ψαράδες, τουρίστες που κολυμπούν, εικόνες από το λιμάνι και άλλες.
Εδώ υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος από τα ξενοδοχεία, τα ενοικιαζόμενα και όλα τα καταστήματα.
Κατά σειρά βλέπουμε, το μπαρ Sunshine εσωτερικά όπως και τον εξωτερικό του χώρο, το κινέζικο εστιατόριο flower garden στο παλιό χωριό, ξενοδοχείο Riviera με την παραλία του, το ξενοδοχείο Recency, πλάνα έξω από την pub Rainbow στο κέντρο του χωριού,
Τουριστικά καταστήματα, φωτογραφίες από τους χώρους του Πασσάς apartments, Oriental χωρούς στο εστιατόριο “Νίκος”, πλάνα από τα εστιατόρια “Λαόπετρα” και “Μύθος” απέναντι από το λιμάνι, από τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου “Λουτρουβιά”, το σουβλατζίδικο στη λότζα και τέλος φωτογραφίες από τους χώρους του ξενοδοχείου “lemirage”.
Περισσότερες φωτογραφίες σε μεγάλο μέγεθος από τα ξενοδοχεία, τα ενοικιαζόμενα και πολλά καταστήματα.
Φωτογραφίες από “Lacey’s pub” στις Μπενίτσες, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα “Kerkyra island”, Πιτσαρία “Κάβουρας” με φοβερή ιταλικού τύπου πίτσα σε φούρνο από ξύλα, το κλαμπ “Καζανόβας”, το εστιατόριο “Kaizer bridge” στη γέφυρα του Κάϊζερ με εξέδρα μέσα στη θάλασσα, τα διαμερίσματα “Γαλήνη”, την πιτσαρία “Φλόγας” που κάνει και παραδόσεις στο σπίτι, τα ξενοδοχεία “Έρως”, “Ποταμάκι” και “Corfu maris” και την ψησταριά “Χρήστος” στις Μπενίτσες.
Εδώ υπάρχουν δεκάδες φανταστικές φωτογραφίες της Κέρκυρας σε μεγάλο μέγεθος από διάφορα μαγευτικά τοπία στην Κέρκυρα, υπάρχουν εικόνες από τις ομορφότερες και μεγαλύτερες παραλίες, αεροφωτογραφίες της Κέρκυρας, φωτογραφίες από το παλαιό φρούριο, τα Βενετσιάνικα ναυπηγεία του μεσαίωνα στα Γουβιά, το Βυζαντινό κάστρο στο Γαρδίκι στα νοτιοδυτικά του νησιού, το Βυζαντινό Αγγελόκαστρο στην Παλαιοκαστρίτσα, τον Γάϊο στους πανέμορφους Παξούς και πολλά άλλα.
Χρησιμοποιούμε εργαλεία όπως τα cookies για να σου προσφέρουμε μία κορυφαία προσωποποιημένη εμπειρία, για να σε βοηθήσουμε να βρεις ευκολότερα αυτό που ψάχνεις, καθώς και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Κάνοντας κλικ στο "Αποδοχή", αποδέχεστε τη χρήση ΟΛΩΝ των cookies.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά, τα cookie που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι απαραίτητα για τη λειτουργία βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookie τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookie. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookie μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Cookie
Duration
Description
d
3 months
This cookie tracks anonymous information on how visitors use the website.
YSC
session
This cookies is set by Youtube and is used to track the views of embedded videos.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Cookie
Duration
Description
__gads
1 year 24 days
This cookie is set by Google and stored under the name dounleclick.com. This cookie is used to track how many times users see a particular advert which helps in measuring the success of the campaign and calculate the revenue generated by the campaign. These cookies can only be read from the domain that it is set on so it will not track any data while browsing through another sites.
_ga
2 years
This cookie is installed by Google Analytics. The cookie is used to calculate visitor, session, campaign data and keep track of site usage for the site's analytics report. The cookies store information anonymously and assign a randomly generated number to identify unique visitors.
_gid
1 day
This cookie is installed by Google Analytics. The cookie is used to store information of how visitors use a website and helps in creating an analytics report of how the website is doing. The data collected including the number visitors, the source where they have come from, and the pages visted in an anonymous form.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
Cookie
Duration
Description
_pxhd
1 year
This cookie is used by the Zoominfo. This cookie collects information on user behaviour on multiple websites. This information is used inorder to optimize the relevance of advertisements.
CMID
1 year
The cookie is set by CasaleMedia. The cookie is used to collect information about the usage behavior for targeted advertising.
CMPRO
3 months
This cookie is set by Casalemedia and is used for targeted advertisement purposes.
CMPS
3 months
This cookie is set by Casalemedia and is used for targeted advertisement purposes.
CMST
1 day
The cookie is set by CasaleMedia. The cookie is used to collect information about the usage behavior for targeted advertising.
DSID
1 hour
This cookie is setup by doubleclick.net. This cookie is used by Google to make advertising more engaging to users and are stored under doubleclick.net. It contains an encrypted unique ID.
IDE
1 year 24 days
Used by Google DoubleClick and stores information about how the user uses the website and any other advertisement before visiting the website. This is used to present users with ads that are relevant to them according to the user profile.
KADUSERCOOKIE
3 months
The cookie is set by pubmatic.com for identifying the visitors' website or device from which they visit PubMatic's partners' website.
KTPCACOOKIE
1 day
This cookie is set by pubmatic.com for the purpose of checking if third-party cookies are enabled on the user's website.
mc
1 year 1 month
This cookie is associated with Quantserve to track anonymously how a user interact with the website.
test_cookie
15 minutes
This cookie is set by doubleclick.net. The purpose of the cookie is to determine if the user's browser supports cookies.
uuid
3 months
To optimize ad relevance by collecting visitor data from multiple websites such as what pages have been loaded.
VISITOR_INFO1_LIVE
5 months 27 days
This cookie is set by Youtube. Used to track the information of the embedded YouTube videos on a website.
