Η Alpha cars προσφέρει επιλογές για ενοικιάσεις κάθε είδους αυτοκινήτων στην Κέρκυρα.
Το Alpha car rental είναι μια εταιρεία με τεράστια πείρα στις ενοικιάσεις αυτοκινήτων και μοτοσυκλεττών αφου λειτουργεί αδιάλειπτα στην Κέρκυρα από τη δεκαετία του 1970 και έχει τρία γραφεία-υποκαταστήματα.
Προσφέρουμε στους πελάτες μας τις καλύτερες υπηρεσίες στον τομέα της ενοικίασης αυτοκινήτων στην Κέρκυρα εδώ και 30 χρόνια.
Οι Μπενίτσες είναι ίσως ένα από τα πιο γνωστά παραθαλάσσια χωριά σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Βρίσκονται στην ανατολική ακτή και σε απόσταση μόλις 12 χιλιόμετρα νότια από την πόλη της Κέρκυρας, και 9 χιλιόμετρα από το διεθνές αεροδρόμιο Ιωάννης Καποδίστριας.
Από τους πρώτους τουριστικούς προορισμούς στο νησί με φιλόξενους και φιλικούς κατοίκους εξοικειωμένους με όλες τις ξένες πολιτιστικές κουλτούρες, ήταν το πρώτο τουριστικό θέρετρο της Κέρκυρας και το μέρος από όπου ξεκίνησε ο τουρισμός και αργότερα απλώθηκε σε ολόκληρο το νησί.
Είναι ένα παλιό παραδοσιακό χωριό που ασκούσε και εξακολουθεί να ασκεί μια περίεργη έλξη στους επισκέπτες, ίσως λόγω της θέσης του ανάμεσα στα καταπράσινα βουνά και τη θάλασσα, ίσως λόγω της έντονης προτίμησης που έδειχναν σε αυτό διάσημοι επισκέπτες του παρελθόντος, της έντονης νυχτερινής ζωής των περασμένων δεκαετιών, της ιστορίας του εδώ και εκατοντάδες χρόνια αλλά και της αναλλοίωτης φυσιογνωμίας του τοπίου…..
Πρόκειται για ένα καταπληκτικό συνδυασμό βουνού και θάλασσας με εξαιρετικές τουριστικές υποδομές όπως ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια με φαγητό για κάθε γούστο από παραδοσιακή Ελληνική μέχρι Κινέζικη κουζίνα, νυχτερινή ζωή με δεκάδες μπαράκια και nightclubs και κυρίως το Καταφύγιο τουριστικών σκαφών (Μαρίνα), με μεγάλες δυνατότητες ενλιμενισμού πολλών δεκάδων τουριστικών πλοίων και ακόμη περισσότερων μικρών σκαφών αναψυχής.
Η επίσημη ονομασία του χωριού είναι Μπενίτσες και είναι στον πληθυντικό αριθμό, αναφέρεται σε ένα σύνολο οικισμών ή περιοχών.
Αλλά το χωριό είναι πιο οικείο στους ντόπιους στον ενικό ως Μπενίτσα ή και Μπηνίτσα, έτσι υπάρχουν αρκετές παραλλαγές του ονόματος που μπορεί να μπερδέψουν τους επισκέπτες.
Όπως και να το πούμε όμως είναι το ίδιο μέρος.
Το παλιό κομμάτι του χωριού είναι χτισμένο σε μια εκπληκτικής ομορφιάς τοποθεσία στο κέντρο σχεδόν του νησιού σε μια κοιλάδα που ξεκινάει από το βουνό των Αγίων Δέκα όπου και οι πηγές του υδραγωγείου, και περνώντας ανάμεσα από τα βουνά του Σταυρού και του Γαστουρίου, καταλήγει στη θάλασσα.
Το χωριό διατηρεί ανέπαφη τη φυσική ομορφιά του παρά την έντονη εδώ και πολλές δεκαετίες τουριστική ανάπτυξη.
Είναι ένα ειδυλλιακό μέρος με έντονο παρελθόν, παρόν και μεγάλες προοπτικές για το μέλλον που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί όποιος σκοπεύει να έρθει στην Κέρκυρα.
Διαθέτει καθαρές, βραβευμένες με μπλε σημαία παραλίες από βότσαλα και άμμο με κρυστάλλινα νερά, που προσφέρουν ξαπλώστρες, ανέσεις και πολλά θαλάσσια σπορ και είναι πολύ μεγαλύτερες και βελτιωμένες σε σχέση με τις υποτυπώδεις παραλίες της δεκαετίας του 90.
Τουριστικός προορισμός με μεγάλη ανάπτυξη κατά το παρελθόν, και ειδικά τις δεκαετίες του 70 και 80, οι Μπενίτσες σήμερα μπορεί να υπερηφανεύονται για το υπέροχο καταφύγιο τουριστικών σκαφών, τη γνωστή Μαρίνα, ένα έργο που εκτός των άλλων περιλαμβάνει ένα μεγάλο χώρο στάθμευσης και πολλές άλλες υποδομές.
Οι 1000 περίπου κάτοικοι της Μπενίτσας φιλοδοξούν να τη μετατρέψουν στο πιο σημαντικό, πιο ζωντανό και δραστήριο σε όλους τους τομείς κομμάτι του νησιού μετά την πόλη της Κέρκυρας και παρά τις διάφορες δυσκολίες αυτό θα γίνει σιγά σιγά.
Το παλιό παραδοσιακό κομμάτι που βρίσκεται ανάμεσα από τα γύρω βουνά και παλιά το λέγαμε Πανοχώρι.
Τον οικισμό Βάσκα (δεξαμενή) που βρίσκεται πιο δυτικά και μέσα στην κοιλάδα και γύρω από το υδραγωγείο από το οποίο και πήρε το όνομα.
Τον οικισμό γύρω από το λιμάνι που παλιά ονομαζόταν Σκάλωμα και αποτελεί το σημερινό εμπορικό κέντρο του χωριού με τα περισσότερα καταστήματα.
Το λεγόμενο Νέο χωριό που έχει επεκταθεί και όλο επεκτείνεται προς τα νότια και κατά μήκος της εθνικής οδού Λευκίμης, είναι η περιοχή με το τοπωνύμιο Χοντράκια και για άλλους Κοντράκια.
Τα Χοντράκια φτάνουν μέχρι και τον οικισμό Τσάκη(η Τσάκι), που είναι και ο τελευταίος προς τα νότια οικισμός των Μπενιτσών.
Ο πληθυσμός του χωριού είναι 1.000 κάτοικοι περίπου που στην πλειοψηφία τους ασχολούνται με τον τουρισμό, κατά το παρελθόν οι παραδοσιακές ασχολίες τους ήταν η αλιεία, η καλλιέργεια των εσπεριδοειδών, η παραγωγή ελαιολάδου και κατά το ακόμη πιο μακρινό παρελθόν η λειτουργία νερόμυλων για παραγωγή αλεύρων στην ορεινή πλευρά του χωριού, ασχολίες μερικές από τις οποίες όπως το ψάρεμα ξαναζωντανεύουν, ιδιαίτερα το χειμώνα.
Οι νερόμυλοι πρέπει να υπήρχαν από πολύ παλιά λόγω και της ύπαρξης των πηγών που δημιουργούσαν ποτάμι το οποίο πριν πολλά χρόνια περνούσε μέσα από το σημερινό δρόμο του παλιού χωριού, η εκτροπή του ποταμιού έγινε στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Στις πηγές αυτές βρίσκεται μέχρι και σήμερα το υδραγωγείο και είναι και ο λόγος πού οι Μπενίτσες έχουν κατοικηθεί από τούς αρχαίους χρόνους ενώ από το ποτάμι προέρχεται και η ονομασία του χωριού.
Αλλά για όλα αυτά υπάρχουν περισσότερα στοιχεία και αναφορές με λεπτομέρειες στη σελίδα την αφιερωμένη στην Ιστορία του τόπου μας.
Όλο το μήκος του κεντρικού δρόμου είναι γεμάτο από κάθε είδους καταστήματα, όπως Σούπερ Μάρκετ, Τουριστικά γραφεία, καταστήματα τουριστικών ειδών, ενοικιάσεις αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, εστιατόρια, καφετέριες, Μπαρ κλπ
Το χωριό είναι κυριολεκτικά ακουμπισμένο στα καταπράσινα από ελαιόδεντρα και κυπαρίσσια βουνά όπου υπάρχουν και αρκετές απομονωμένες εκκλησίες όπως η Αγία Παρασκευή, η Αγία Τριάδα πάνω σε ένα μοναδικής ομορφιάς ύψωμα και άλλες, έτσι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για πεζοπορία και ποδηλασία στα αναρίθμητα μονοπάτια που οδηγούν στο ορεινό χωριό του Σταυρού από όπου η θέα μεγάλου μέρους του νησιού είναι εκπληκτική.
Για τον υποψήφιο επισκέπτη είναι χρήσιμο να τονίσουμε ιδιαίτερα ότι οι Μπενίτσες του 2016 δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με το θορυβώδες τουριστικό κέντρο του 80.
Υπάρχουν τεράστιες βελτιώσεις στις υποδομές, ιδιαίτερα στα καταλύματα όπως ξενοδοχεία, διαμερίσματα και δωμάτια αλλά και στα καταστήματα.
Κάθε ξενοδοχείο η συγκρότημα δωματίων μικρό η μεγάλο εκτός των άλλων διαθέτει και δωρεάν ευρυζωνική πρόσβαση στο ίντερνετ για όλους τους πελάτες του.
Επίσης εδώ υπάρχουν από τα καλύτερα σε ποιότητα και γεύσεις εστιατόρια στο νησί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Μπενίτσες είναι πλέον ένας γαστριμαργικός παράδεισος.
Οι Μπενίτσες επίσης είναι από τους ασφαλέστερους προορισμούς, περιττό να αναφέρουμε ότι οι τουρίστες που επισκέπτονταν τις Μπενίτσες το 80 δεν είναι παρά μια ανάμνηση.
Ας τονίσουμε και το γεγονός ότι τοποθεσία του χωριού στη μέση του νησιού το καθιστά μια ιδανική βάση από την οποία μπορείτε εύκολα να εξερευνήσετε ολόκληρο το νησί.
Οι καλύτερες αμμώδεις παραλίες του νησιού βρίσκονται στη δυτική και νότια ακτή της Κέρκυρας και απέχουν μόνο μερικά λεπτά με το αυτοκίνητο.
Επίσης από την μαρίνα τουριστικών σκαφών εξορμούν καθημερινά μικρά και μεγάλα πλοία για ημερήσιες αποδράσεις-κρουαζιέρες προς κάθε όμορφο σημείο του νησιού αλλά και της απέναντι ηπειρωτικής ακτής και των Παξών, παραδεισένια μέρη όπως τα Σύβοτα στην ήπειρο απέχουν μόνο μία με 2 ώρες.
Το χωριό πλέον έχει ενισχύσει το παραδοσιακό του χρώμα, την ασφάλεια και τις υποδομές του και απευθύνεται σε οικογένειες με παιδιά, σε ζευγάρια και γενικά σε επισκέπτες που τους αρέσει η ηρεμία.
Οι παραλίες έχουν βελτιωθεί σημαντικά, έχουν μεγαλώσει σε πλάτος αλλά και σε μέγεθος, δεν είναι οι στενές με πέτρες παραλίες του 80 αλλά μεγάλες, άνετες και με υποστηρικτικές υποδομές.
Διαθέτουν ναυαγοσώστη και ξαπλώστρες με ομπρέλες παντού, με θαλάσσια σπορ και πάνω από όλα με τα πιο καθαρά και κρυστάλλινα νερά της Ανατολικής ακτής της Κέρκυρας.
Έχουν βραβευτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση με γαλάζια σημαία, έτσι οι Μπενίτσες γίνονται ένα ιδανικό μέρος για κολύμπι, ιστιοπλοΐα και θαλάσσια sports.
Οι Μπενίτσες επίσης διαθέτουν Γιατρό, Φαρμακείο, Ιατρείο, Τουριστικά γραφεία, Πλυντήριο ρούχων, Θαλάσσια σπορ.
Από τη δεκαετία του 80 κατασκευάστηκε και λειτουργεί δίκτυο βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, από τα πρώτα που έγιναν στην Κέρκυρα.
Οι Μπενίτσες είναι ένας σπουδαίος τουριστικός προορισμός για ξεκούραστες και αξέχαστες διακοπές…
Η θάλασσα στις Μπενίτσες είναι εξαιρετικά καθαρή, η περιοχή είναι γεμάτη με τό θαλάσσιο φυτό Ποσειδωνία το οποίο μπορεί να μην αρέσει στους κολυμβητές λόγω του σκούρου χρώματος που δίνει στο βυθό, αλλά καθαρίζει τη θάλασσα φιλτράροντας τοξικές ουσίες, βαρέα μέταλλα και το διοξείδιο του άνθρακα παρέχοντας οξυγόνο.
Παρέχει επίσης πολύτιμο καταφύγιο και τροφή στις γέννες των ψαριών και γενικά είναι υπεύθυνο τόσο για τα πολλά και κυρίως νόστιμα ψάρια, όσο και για την μεγάλη καθαρότητα της θάλασσας.
Τα λιβάδια της Ποσειδωνίας είναι πράσινα, όταν όμως τα φύλα της γεράσουν γίνονται σκούρα καφέ, αποκόπτονται από το φυτό και καταλήγουν με τα ρεύματα στην παραλία, γι αυτό οι παραλίες πρέπει να καθαρίζονται κάθε χρόνο πριν σαπίσουν τα νεκρά φύλα της Ποσειδωνίας.
Δεν είναι φύκι όπως λανθασμένα νομίζουν αρκετοί, αλλά πολύτιμο θαλάσσιο φυτό που αναπτύσσεται, ανθίζει και πολλαπλασιάζεται όπως ακριβώς τα φυτά της ξηράς, ανήκει στα αγγειόσπερμα μονοκοτυλήδονα ανθοφόρα φυτά που δεν έχουν καμιά σχέση με τα φύκια, εχθροί του είναι οι μηχανότρατες, η ασύδοτη αλιεία που χρησιμοποιεί εργαλεία που σαρώνουν και καταστρέφουν το βυθό και πάνω απ’όλα η άγνοια που ζει και βασιλεύει στον τόπο μας.
Η Ποσειδωνία είναι ένδειξη καθαρής θάλασσας και ισορροπημένου περιβάλλοντος αφού υπάρχει και ευδοκιμεί μόνο στις καθαρότερες περιοχές της Μεσογείου αλλά και της νοτιοδυτικής Αυστραλίας.
Δραστηριότητες και αξιοθέατα
Υπάρχουν πολλά αξιοθέατα που μπορείτε να δείτε και να θαυμάσετε στην ευρύτερη περιοχή των Μπενιτσών.
Μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε την Αχίλλειο τρία χιλιόμετρα βόρεια του κέντρου του χωριού, μην χάσετε το περίφημο Μουσείο Θαλάσσης που τώρα στεγάζεται στο λόμπι του ξενοδοχείου Ποταμάκι.
Θαυμάστε το μεγάλο αιωρούμενο βράχο με την λεπτή βάση που ονομάζεται Λαόπετρα, μέσα στη θάλασσα στη βόρεια είσοδο του χωριού, Φυσικά δεν ξεχνάμε και τα ερείπια των θερμών Ρωμαϊκών λουτρών στο κέντρο των Μπενιτσών.
Μπορείτε να περπατήσετε μέσα στο τεράστιο καταφύγιο τουριστικών σκαφών, τη γνωστή μαρίνα ή αν είστε περιπατητές να χρησιμοποιήσετε τα αμέτρητα μικρά ορεινά μονοπάτια που μέσα από την πλούσια βλάστηση και ανάμεσα σε παλιές εγκαταλελειμμένες εκκλησίες και άλλα παλιά κτίρια σας οδηγούν στα ορεινά χωριά του Σταυρού και των Αγίων Δέκα.
Απολαύστε τελικά την εξαιρετική ομορφιά του παλιού παραδοσιακού χωριού με τους φιλικούς κατοίκους.
Πλήρης Τουριστικός Οδηγός για τις Μπενίτσες
Δείτε στις σελίδες μας εκτενείς αναφορές για τα Αξιοθέατα της περιοχής, για τα ερείπια της Ρωμαϊκής βίλας με τα θερμά λουτρά, το μουσείο θαλάσσης, τη νέα μαρίνα τουριστικών σκαφών, όπως και το γειτονικό Αχίλλειο στο Γαστούρι.
Δε λείπουν ακόμη πληροφορίες για τη νυχτερινή ζωή και όλα σχεδόν τα ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και studios, για πολλά εστιατόρια, καφετέριες και κάθε είδους καταστήματα που υπάρχουν στις Μπενίτσες και την ευρύτερη περιοχή.
Η Μυρτιώτισσα βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Πέλεκας και Βάτος στη δυτική ακτή του νησιού, ακριβώς δίπλα στην κοσμοπολίτικη παραλία της Γλυφάδας και μερικά μέτρα από την ομώνυμη μονή πάνω στο βράχο. Ο χώρος φαίνεται απομονωμένος και ασφαλής, αυτό ήταν και ένας από τους λόγους που έγινε από τη δεκαετία του ’60 η μόνη παραλία στο νησί της Κέρκυρας όπου ο γυμνισμός είναι επίσημα ανεκτός.
Το Πέραμα βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Κέρκυρας, περίπου επτά χιλιόμετρα νότια της πόλης της Κέρκυρας, ακριβώς απέναντι από το Ποντικονήσι και συνδέεται με το Κανόνι με μια πεζογέφυρα.
Με καταπληκτική θέα στην κεντρική Κέρκυρα από την κορυφή του λόφου, λέγεται ότι ήταν το αγαπημένο σημείο του Κάϊζερ Wilhelm του 2ου, ήταν το παρατηρητήριο του, ερχόνταν εδώ από μονοπάτι που οδηγούσε μέχρι το παλάτι του Αχίλλειο στο Γαστούρι….
Το κοσμοπολίτικο Κανόνι είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα της Κέρκυρας, καλύπτει όλη τη χερσόνησο νότια της πόλης της Κέρκυρας, στην αρχαιότητα εδώ υπήρχε η αρχαία πόλη της Κέρκυρας που ιδρύθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα με τον αρχαίο ναό της Αρτέμιδος, τα μνημεία και την Ακρόπολη στην σημερινή θέση της Ανάληψης.
Η Γλυφάδα είναι μία από τις πιο όμορφες Κερκυραϊκές παραλίες, μια μεγάλη αμμώδης έκταση στην δυτική Κέρκυρα με ένα λόφο γεμάτο από ελιές και κυπαρίσσια προς το νότια, κοιτάζοντας πέρα από τη θάλασσα προς την Ιταλία. Στην παραλία υπάρχει ένα μεγάλο ξενοδοχείο , καθώς και πολλές βίλες και διαμερίσματα στις πλαγιές του λόφου.
Αυτό το δραματικά εντυπωσιακό τοπίο του κόλπου ανάμεσα σε δύο απόκρημνες πλαγιές στη δυτική ακτή της Κέρκυρας είναι οι Έρμονες.
Αρκετοί από αυτούς που ερμηνεύουν την Οδύσσεια ισχυρίζονται ότι αυτό είναι το μέρος όπου ο Οδυσσέας έφτασε ταλαιπωρημένος ναυαγός στο νησί των Φαιάκων και βρήκε την όμορφη πριγκίπισσα Ναυσικά και τις δούλες της που έπλεναν τα ρούχα τους.
Η Κέρκυρα κατοικήθηκε από τους παλαιολιθικούς χρόνους, τότε δεν ήταν ακόμη νησί, γεωλογικές έρευνες έχουν δείξει ότι από το 17.000 π.χ μέχρι το 4.000 π.χ η στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 120 μέτρα, δηλαδή κατά μέσον όρο ένα μέτρο ανά αιώνα, ειδικά προς το τέλος της εποχής των παγετώνων δηλαδή γύρω στα 10.000-8000π.χ. ανέβηκε κατά 40 περίπου μέτρα και έτσι η Κέρκυρα χωρίστηκε απο την απέναντι στεριά.
Υπάρχουν ίχνη οικισμών νεολιθικής εποχής στο σημερινό Σιδάρι αλλά και της παλαιολιθικής εποχής κοντά στο σημερινό χωριό Αγιος Ματθαίος.
Οι πρώτοι κάτοικοι από τον 12ο αιώνα π.χ ήταν οι γνωστοί Φαίακες, με πρώτο γενάρχη τον Φαίακα και γιό του τον Ναυσίθωο που ήταν ο πατέρας του Ομηρικού βασιλιά Αλκίνοου, γνωστός απο την Οδύσσεια ο βασιλιάς Αλκίνοος και η κόρη του Ναυσικά που βοήθησαν τον Οδυσσέα να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Εδώ μπερδεύονται μυθολογία και ιστορία, αν και δεν γνωρίζουμε την ακριβή προέλευση και καταγωγή των Φαιάκων μπορούμε να υποθέσουμε ότι είχαν κάποια σχέση με Μυκηναϊκά φύλλα, αφού οι αρχαιολογικές έρευνες έχουν βρει στη δυτική πλευρά του νησιού ίχνη Μυκηναϊκής εγκατάστασης.
Επιπλέον σύμφωνα με τον Όμηρο η Κέρκυρα ταυτίζεται με την μυθολογική Σχερία που ήταν, πάντα σύμφωνα με τον Όμηρο, Μυκηναϊκή αποικία.
Από τη μυθολογία επίσης προέρχεται και η απήδαυλος ναυς που αποτελεί μέχρι και σήμερα το σύμβολο της Κέρκυρας και αναφέρεται στη ναυτική δεξιοτεχνία.
Η Κέρκυρα έφερε και άλλες ονομασίες όπως Μάκρη, Κασσωπαία, Άργος, Δρεπάνη ή Άρπη, Κεραυνία, Φαιακία.
Αργότερα άρχισαν να έρχονται και μετανάστες απο την Ιλλυρία, Σικελία, Κρήτη, Μυκήνες και τα νησιά του Αιγαίου.
Οι Αρχαίοι χρόνοι – οι πρώτοι Δωριείς στην Κέρκυρα
Κέρκυρα ιστορία – Έλληνες Δωριείς
Η γραπτή ιστορία της Κέρκυρας ξεκινάει με την πρώτη Ελληνική αποίκηση που γίνεται γύρω στο 775 π.χ. από τους Ερετριείς της Εύβοιας ενώ αμέσως μετά γύρω στα 750 π.χ ακολούθησαν επίσης Δωριείς απο την Κόρινθο που με αρχηγό τον Χερσικράτη δημιούργησαν μια ισχυρή αποικία με ισχυρό στόλο, επεκτάθηκαν στα απέναντι παράλια και δημιούργησαν αποικίες όπως την Επίδαμνο, το σημερινό Δυρράχιο.
Η Αρχαία πόλη της Κέρκυρας ήταν τότε στην περιοχή ανάμεσα στο σημερινό Κανόνι και την περιοχή της Γαρίτσας, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως τα ερείπια της που σήμερα ονομάζονται Παλαιόπολη.
Στη σημερινή λιμνοθάλασσα Χαλικιόπουλου, εκεί που είναι τώρα το αεροδρόμιο, ήταν η βάση του ισχυρότερου μετά τον Αθηναϊκό στόλου της Αρχαίας Ελλάδας, με πάνω απο 300 τριήρεις και άλλα πλοία.
Η συνεχώς αναπτυσσόμενη αποικία γρήγορα απέκτησε δύναμη και αμφισβήτησε ανοιχτά την μητρόπολη της την Κόρινθο, οι δυσαρεστημένοι Κορίνθιοι στέλνουν το στόλο τους για να καταλάβουν την Κέρκυρα και να επανακτήσουν τον έλεγχο της στρατηγικής αυτής περιοχής και ειδικά της Κερκυραϊκής αποικίας της Επιδάμνου.
Έτσι η πρώτη ναυτική σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων έγινε το 680 π.Χ χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα για τους Κορινθίους.
Μετα τη ναυμαχία αυτή τόσο οι Κερκυραίοι όσο και οι Κορίνθιοι έστειλαν πρέσβεις στην Αθήνα προσπαθώντας να πετύχουν τη συμμαχία της, οι Αθηναίοι προτίμησαν τη μεγάλη ναυτική δύναμη της Κέρκυρας και επέλεξαν να συνάψουν αμυντική συμμαχία με τους Κερκυραίους στέλνοντας στο νησί 10 τριήρεις και αργότερα άλλες 30, η συμμαχία αυτή κράτησε και καθ’ όλη τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου.
Οι Κορίνθιοι επανέρχονται το 435π.χ με ισχυρό στόλο 150 πλοίων εναντίον των Κερκυραίων, η ναυμαχία έγινε στο στενό της Κέρκυρας ανοιχτά της Λευκίμης και κοντά στα Σύβοτα της Ηπειρωτικής ακτής, η δεξιά πτέρυγα των Κερκυραίων άρχισε να κάμπτεται και έτσι αναγκάστηκαν να επέμβουν αρχικά οι 10 Αθηναϊκές τριήρεις και λίγο αργότερα άλλες 20, όταν τις είδαν οι Κορίνθιοι προτίμησαν να υποχωρήσουν και αυτό θεωρήθηκε σαν ήττα.
Τα Κερκυραϊκά, όπως τα αναφέρει ο Θουκυδίδης, ήταν από τις αφορμές του τριακονταετούς Πελοποννησιακού πολέμου που τελικά εξασθένησε και διέλυσε την Ελλάδα, η αιτία βέβαια ήταν άλλη, ήταν ο συνεχώς αυξανόμενος φόβος της Σπάρτης προς την επεκτατική ιμπεριαλιστική πολιτική της Αθήνας που είχε κάνει τον πόλεμο αναπόφευκτο. Ρωμαϊκή περίοδος
Η Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα ήταν ανέκαθεν ο διακαής πόθος όλων των κατοίκων των Ιονίων νήσων, ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική επανάσταση που βοήθησε σημαντικά στην αφύπνηση των λαών και στη δημιουργία Ελληνικής εθνικής συνείδησης
Ακολούθησαν εσωτερικές διαμάχες μεταξύ Δημοκρατικών και Ολιγαρχικών με αποτέλεσμα την εξασθένηση της δυναμής τους, έτσι βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και καταλαμβάνουν το νησί Ιλλυριοί πειρατές, οι Κερκυραίοι ζήτησαν τη βοήθεια της Ρώμης και σε πολύ σύντομο διάστημα οι Ρωμαίοι αποβιβάζονται στο νησί το 229 π.χ.
Τυπικά η Κέρκυρα είχε αυτονομία και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το λιμάνι της σαν ναυτική τους βάση, την εποχή εκείνη διαμορφώνεται από τους Ολιγαρχικούς η άρχουσα τάξη και όλο το νησί πέφτει σε παρακμή.
Τον πρώτο αιώνα μ.χ διαδίδεται και ο χριστιανισμός απο τους μαθητές του Αποστόλου Παύλου Ιάσονα και Σωσίπατρο.
Το 337μ.χ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε τρία τμήματα, τη βόρεια (Ισπανία, Γαλλία, Αγγλία), την ανατολική (Κωνσταντινούπολη με όλες τις ανατολικές περιοχές της Ασίας) και τη δυτική, που περιελάμβανε την Ελλάδα, την Ιταλία και τις αφρικανικές περιοχές της αυτοκρατορίας.
Η Κέρκυρα τότε ανήκε στην δυτική αυτοκρατορία.
Με την άνοδο του αυτοκράτορα Θεοδόσιου το 339 μ.χ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε ανατολική και δυτική και η Κέρκυρα πάει στην ανατολική, μια κατάσταση που διήρκεσε περίπου τρεις αιώνες.
Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανικής καταγωγής, καθιέρωσε για πρώτη φορά τον χριστιανισμό σαν την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, κατέστρεψε το ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, κατέστρεψε το Σεράπειο που περιείχε το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, κατεδάφισε πολλούς αρχαιοελληνικούς ναούς, απαγόρευσε τις θυσίες στους Ολυμπιακούς αγώνες οι οποίοι αργότερα ατόνησαν και καταργήθηκαν από τους διαδόχους του, και γενικά στο όνομα της νέας θρησκείας πολέμησε κάθε τι που θύμιζε την αρχαία θρησκεία και τους λεγόμενους Εθνικούς.
Όλη αυτή την περίοδο η Κέρκυρα είναι εκτεθειμένη σε συχνές επιδρομές βαρβάρων και πειρατών.
Σε μία από αυτές το 562μ.χ Βησιγότθοι επιδρομείς (τότε οι βάρβαροι κατοικούσαν στην Ευρώπη) καταστρέφουν ολοσχερώς την παλαιόπολη, αυτό ήταν και το τέλος της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας, οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοι την εγκατέλειψαν κυνηγημένοι και κατέφυγαν πιο βόρεια στην φυσική προεξοχή γης όπου αργότερα οχυρώθηκε για να γίνει το παλαιό φρούριο, από εκεί πολύ αργότερα η πόλη επεκτάθηκε στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα.
Από δω και πέρα αρχίζει η Βυζαντινή περίοδος και ο Μεσαίωνας όπου η Κέρκυρα ανήκει πότε στο Δεσποτάτο της Ηπείρου, πότε σε διάφορους ηγεμονίσκους και γνωρίζει πολλές καταστροφές. Μεσαίωνας στην Κέρκυρα
Η Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα ήταν ανέκαθεν ο διακαής πόθος όλων των κατοίκων των Ιονίων νήσων, ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική επανάσταση που βοήθησε σημαντικά στην αφύπνηση των λαών και στη δημιουργία Ελληνικής εθνικής συνείδησης
Με την άνοδο του αυτοκράτορα Θεοδόσιου το 339 μ.χ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίζεται σε ανατολική και δυτική και η Κέρκυρα πάει στην ανατολική, μια κατάσταση που διήρκεσε περίπου τρεις αιώνες.
Ο Θεοδόσιος ήταν Ισπανικής καταγωγής, καθιέρωσε για πρώτη φορά τον χριστιανισμό σαν την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας, κατέστρεψε το ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, κατέστρεψε το Σεράπειο που περιείχε το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, κατεδάφισε πολλούς αρχαιοελληνικούς ναούς, απαγόρευσε τις θυσίες στους Ολυμπιακούς αγώνες οι οποίοι αργότερα ατόνησαν και καταργήθηκαν από τους διαδόχους του, και γενικά στο όνομα της νέας θρησκείας πολέμησε κάθε τι που θύμιζε την αρχαία θρησκεία και τους λεγόμενους Εθνικούς.
Όλη αυτή την περίοδο η Κέρκυρα είναι εκτεθειμένη σε συχνές επιδρομές βαρβάρων και πειρατών.
Σε μία από αυτές το 562μ.χ Βησιγότθοι επιδρομείς (τότε οι βάρβαροι κατοικούσαν στην Ευρώπη) καταστρέφουν ολοσχερώς την παλαιόπολη, αυτό ήταν και το τέλος της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας, οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοι την εγκατέλειψαν κυνηγημένοι και κατέφυγαν πιο βόρεια στην φυσική προεξοχή γης όπου αργότερα οχυρώθηκε για να γίνει το παλαιό φρούριο, από εκεί πολύ αργότερα η πόλη επεκτάθηκε στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα.
Αυτή ήταν και η αρχή του Μεσαίωνα για την Κέρκυρα.
Η περίοδος από το 562 μ.χ μέχρι και το 1267 μ.χ, όταν η Κέρκυρα κατελήφθη από τους Ανδεγαυούς, είναι γνωστή σαν Βυζαντινή περίοδος.
Από το 562 μ.χ και τους επόμενους 2-3 αιώνες η Κέρκυρα ήταν ένα αγνώριστο νησί, με πολύ λίγους κατοίκους που προσπαθούσαν να επιβιώσουν σε ένα σχεδόν αφιλόξενο περιβάλλον.
Σαν το δυτικότερο άκρο της αυτοκρατορίας η Κέρκυρα ήταν πολύ ευάλωτη στις συνεχείς επιδρομές πειρατών και στις εκάστοτε ορέξεις των γειτόνων, η πολυπολιτισμική Βυζαντινή αυτοκρατορία προσπαθούσε να την προστατεύει με κάθε τρόπο μεταφέροντας εδώ διάφορους μισθοφόρους συνοριοφύλακες από διάφορες φυλές και λαούς, υπήρχαν Ελληνοσύριοι, Βούλγαροι, Βυζαντινοί στρατιώτες (stradioti) σκορπισμένοι σε φυλάκια που ξεκινούσαν από τα βορειοανατολικά του νησιού και έφταναν μέχρι τα νοτιοδυτικά, οι συνοριοφύλακες αυτοί σιγά σιγά ενοποιήθηκαν με το λιγοστό ντόπιο στοιχείο, υπήρξε εποχή που οι κάτοικοι δεν ξεπερνούσαν τις 15 – 20.000 ψυχές.
Ήταν η εποχή όπου χτίστηκαν τα περισσότερα φρούρια διασκορπισμένα σε ολόκληρο το νησί, όπως η επανασχεδίαση και ενίσχυση του Παλαιού φρουρίου της πόλης, το Αγγελόκαστρο στη βορειοδυτική Κέρκυρα, το φρούριο της Κασσιόπης, το φρούριο στην περιοχή Γαρδίκι στα νοτιοδυτικά και άλλα μικρότερα.
Πολύ αργότερα κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας και μετά την πτώση της Πελοποννήσου, Κρήτης και Κύπρου στα χέρια των Τούρκων, ένα τεράστιο μεταναστευτικό ρεύμα από αυτά τα νησιά συνετέλεσε στην πλήρη επανελληνοποίηση του πληθυσμού, η σχέση της Κέρκυρας με την Κρήτη είναι πολύ στενή, λίγοι γνωρίζουν ότι η πλειοψηφία των Κερκυραίων σήμερα κατάγονται από την Κρήτη, το χαρακτηριστικό άρθρο τσι ακούγεται μόνο στα Επτάννησα και την Κρήτη…
Οι πληθυσμοί αυτοί με τις αρχαιοελληνικές λέξεις που διατηρούσαν και έφεραν μαζί τους συνετέλεσαν στη διαμόρφωση και εξέλιξη του Κερκυραϊκού γλωσσικού ιδιώματος με το οποίο θα ασχοληθούμε σε άλλη σελίδα.
Το 1204 μ.Χ. η Κέρκυρα καταλήφθηκε από τους Νορμανδούς της 4ης σταυροφορίας και στη συνέχεια ακολούθησαν οι Ενετοί για μια σύντομη περίοδο μέχρι το 1214 μ.Χ
Το Δεσποτάτο της Ηπείρου (1214 – 1267 μ.χ)
Από το 1214 μέχρι και το 1267 η Κέρκυρα ανήκει στο δεσποτάτο της Ηπείρου, τότε κατασκευάστηκε και το Αγγελόκαστρο κοντά στην Παλαιοκαστρίτσα από τον Δεσπότη Δούκα Μιχαήλ Άγγελο Κομνηνό τον Β..
Κατά την ταραγμένη περίοδο από το 1259 μέχρι και το 1267 διάφοροι Λατίνοι ηγεμονίσκοι διεκδικούσαν την Κέρκυρα, πότε σαν προίκα πότε με τα όπλα, ενδεικτικά αναφέρουμε ονόματα , πρώτα ο Μανφρέδος της Σικελίας, ακολουθούμενος από τον Φραγκοκύπριο υπασπιστή του Φίλιππο Τζινάρντο, μετά κάποιοι αδελφοί Γκαρνέριο και τέλος ο Θωμάς Αλαμάνος.
Ανδηγαυϊκή περίοδος (1267 – 1386 μ.χ)
Tο 1267 το νησί καταλήφθηκε απο τον Κάρολο Ανδεγαυό, Γάλλο βασιλιά του τότε επονομαζόμενου βασιλείου της Νάπολης, το νησί τότε χωρίζεται σε τέσσερα διοικητικά διαμερίσματα-περιοχές, τις Γύρου, Όρους, Μέσης και Λευκίμης, ονομασίες που ακούγονται μέχρι και σήμερα.
Η Ανδηγαυϊκή περίοδος ήταν η εποχή που ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων, κυρίως από την Ισπανία, εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και δημιούργησε την Εβραϊκή κοινότητα του νησιού.
Ο Κάρολος Ανδεγαυός αποπειράθηκε να αντικαταστήσει την χριστιανική ορθόδοξη πίστη με την καθολική καταδιώκοντας τους Ορθόδοξους και μετατρέποντας τις εκκλησίες σε καθολικές.
Η απόπειρα αυτή συσπείρωσε τους ντόπιους γύρω από την εκκλησία τους και δημιούργησε μίσος και αντιπάθεια προς τους Λατίνους κατακτητές, έτσι η προσπάθεια των Ανδηγαυών απέτυχε και ατόνησε όταν αργότερα οι Ενετοί επανήλθαν στο νησί. Ενετοκρατία
Η Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα ήταν ανέκαθεν ο διακαής πόθος όλων των κατοίκων των Ιονίων νήσων, ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική επανάσταση που βοήθησε σημαντικά στην αφύπνηση των λαών και στη δημιουργία Ελληνικής εθνικής συνείδησης
Το Συμβούλιο της Κέρκυρας και ειδικά η υπερισχύουσα πλειοψηφία των φιλοενετικών ευγενών που είχε δημιουργηθεί, μη περιμένοντας αποτελεσματική προστασία από το Βυζάντιο που κατέρεε, και υπό την μόνιμη απειλή των Τούρκων, ζήτησε το 1386 μ.χ.την προστασία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας του Αγίου Μάρκου.
Οι Βενετοί θεώρησαν την Κέρκυρα σαν θέση κλειδί για τα θαλάσσια συμφέροντα τους στην περιοχή, αλλά και ένα εύφορο έδαφος για τις αγροτικές καλλιέργειες που δεν ευδοκιμούσαν στα εδάφη τους και ειδικά αυτή της ελιάς, και έτσι αφού αγόρασαν το νησί από το βασίλειο της Νάπολης αντί 30.000 χρυσών δουκάτων, αποβιβάζουν στην Κέρκυρα δυνάμεις με επικεφαλής τον Καπιτάνο του Κόλπου Ιωάννη Μιάνι.
Στην πολυτάραχη εκείνη εποχή όπου δεν υπήρχε καν εθνική συνείδηση συνέβαιναν περίεργα γεγονότα, έτσι ενώ οι Ενετοί κατέλαβαν χωρίς αντίσταση το Παλαιό φρούριο και στερέωσαν την κυριαρχία τους στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού, στα βόρεια τα φρούρια Αγγελόκαστρο και Κασσιόπης συνέχιζαν να ελέγχονται από τους Ανδηγαυούς που δεν είχαν συμφωνήσει στην πώληση του νησιού και που τους βοηθούσαν όλως περιέργως και οι γύρω ντόπιοι.
Οι Ενετοί έστειλαν εκστρατευτικό σώμα να καταλάβει τα δύο φρούρια, και ενώ το Αγγελόκαστρο παραδόθηκε σχεδόν αμέσως οι Κερκυραίοι και οι Ανδηγαυοί της Κασσιόπης αντιστάθηκαν λυσσωδώς, εκνεύρισαν τους Ενετούς σε τέτοιο βαθμό ώστε μετά την κατάληψή του το κατέστρεψαν ολοκληρωτικά και γι αυτό το λόγο δεν υπάρχουν σήμερα παρά απομεινάρια απο εκείνο το οχυρό.
Έτσι ξεκίνησε η δεύτερη μακρά περίοδος της Ενετοκρατίας που κράτησε περισσότερο από 400 χρόνια, για την ακρίβεια 411 χρόνια, 11 μήνες και 11 ημέρες.
Να σημειωθεί εδώ ότι ο Κερκυραϊκός ελαιώνας δημιουργήθηκε τότε και είναι από τα σπουδαιότερα θετικά στοιχεία που άφησαν οι Ενετοί στο νησί.
Μεσαιωνική Κέρκυρα
Στο διπλανό πίνακα ζωγραφικής βλέπουμε ένα τυπικό στιγμιότυπο της Μεσαιωνικής Κέρκυρας, πρόκειται μάλλον για τη σημερινή οδό Νικηφόρου Θεοτόκη, το τοπίο μέχρι και σήμερα ελάχιστα έχει αλλάξει !
Σε αυτή την περίοδο δημιουργήθηκαν οι τάξεις των ευγενών των γραμμένων στο περίφημο libro d’oro, των αστών (civili) και των φτωχών (popolari), αναπτύχθηκε η γεωργία αλλά και η πνευματική και καλλιτεχνική ζωή, βελτιώθηκαν οι οχυρώσεις με την κατασκευή της τάφρου (κόντρα φόσσα) του παλαιού φρουρίου, χτίστηκε το νέο φρούριο και δημιουργήθηκε για οχυρωματικούς και αμυντικούς τότε λόγους η απέραντη πλατεία της Σπιανάδας.
Ηταν η περίοδος που άφησε ανεξίτηλα σημάδια στην κουλτούρα των Κερκυραίων σε όλους τους τομείς, στην τέχνη, στη μουσική παράδοση, στον πολιτισμό, στην τραγουδιστή προφορά στη γλώσσα, στην μαγειρική αλλά και στην αρχιτεκτονική της Πόλης και των χωριών.
Το πολίτευμα κατά την Ενετοκρατία
Το πολίτευμα στην Κέρκυρα όπως και σε όλα τα Επτάνησα επί Ενετικής κατοχής ήταν το αριστοκρατικό δηλαδή φεουδαρχικό, όλη η πολιτική εξουσία ήταν στα χέρια των ευγενών, οι μοναδικοί Ενετοί ήταν ο Γενικός Προνοητής Θαλάσσης που είχε την ανώτατη πολιτική εξουσία και ο Βάϊλος που είχε τη δικαστική εξουσία πλαισιωμένος από δύο συμβούλους, όλοι οι υπόλοιποι ήταν ντόπιοι ευγενείς που έπρεπε να είναι γραμμένοι στο Αρχοντολόγιο (libro d’oro), τη χρυσή βίβλο των ευγενών.
Στο libro d’oro συμπεριελήφθηκαν στην αρχή όλοι οι πριν την Ενετική κατοχή ευγενείς παλαιοβυζαντινής προέλευσης, πήραν επίσης τον τίτλο του Κόμη (Κόντε) και γράφτηκαν όσοι ήταν μεγάλοι γαιοκτήμονες, βυζαντινοί στρατιώτες και αργότερα όσοι αστοί ήταν αρκετά ισχυροί οικονομικά ώστε να μπορούν να προσφέρουν στο δημόσιο ταμείο.
Αν ρίξουμε μια ματιά στα ονόματα της χρυσής βίβλου θα διαπιστώσουμε με έκπληξη ότι τα περισσότερα επίθετα που ακούγονται σήμερα στην πόλη της Κέρκυρας ήταν γραμμένα εκεί, σε αντίθεση με τα χωριά όπου οι ευγενείς ήταν ελάχιστοι.
Το μεταναστευτικό ρεύμα από την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα
Οι Ενετοί παρά τα στρατιωτικά τους μέτρα ενώ τα κατάφεραν καλά με την άμυνα της πόλης της Κέρκυρας δεν κατάφεραν να προστατέψουν την Κερκυραϊκή ύπαιθρο που γνώρισε πολλές καταστροφές και πλήρωνε συχνά βαρύ φόρο αίματος σε κάθε επιδρομή βαρβάρων και πειρατών και ειδικά στις 2 πρώτες επιδρομές των Τούρκων, μία το 1537 και μια το 1571.
Ηταν το 1537 μ.χ όταν οι Τούρκοι του Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα αφού απέτυχαν να καταλάβουν την πόλη, κατέστρεψαν την ύπαιθρο και φεύγοντας πήραν μαζί τους 20.000 άτομα που τα πούλησαν σαν σκλάβους στην Κωνσταντινούπολη και την Αίγυπτο, έτσι ξεχερσώθηκε και ερήμωσε η ύπαιθρος, οι Ενετοί για να αποτρέψουν την καταστροφή έδωσαν γη και προνόμια σε όσους ήθελαν τότε να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Κέρκυρα, δημιουργήθηκε έτσι ένα μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα κυρίως από την Ήπειρο, την Πελοπόννησο και την Κρήτη, αλλά και από την Μάλτα, πολλοί σημερινοί Κερκυραίοι έχουν την καταγωγή τους από αυτό το νησί της Μεσογείου, γενικά ολόκληρες συνοικίες της πόλης αλλά και μερικά χωριά κατοικούνται από τους απογόνους εκείνων που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Κέρκυρα εκείνη την εποχή.
Θα πρέπει εδώ να λάβουμε υπ’ όψη μας και τις κοσμοϊστορικές συγκυρίες της εποχής εκείνης, το 1537 ερημώνει σχεδόν η Κέρκυρα και μόλις λίγα χρόνια αργότερα, το 1571 οι Τούρκοι αποσπούν από το κράτος της Βενετίας την Πελοπόννησο, την Κρήτη και την Κύπρο, έτσι δημιουργήθηκε αναγκαστικά μεγάλο κύμα προσφύγων από αυτές τις περιοχές που αναζητούσε έτσι κι αλλιώς νέα πατρίδα, γι αυτό και τα Επτάνησα έμοιαζαν και ήταν ο ιδανικότερος προορισμός.
Οι Ενετοί επίσης έδωσαν ώθηση στο μεταναστευτικό αυτό ρεύμα για δύο κυρίως επιπλέον λόγους, ο πρώτος για να ξαναζωντανέψει η νεκρωμένη μετά τις Τουρκικές επιδρομές ύπαιθρος των Επτανήσων, και ο δεύτερος για να αποσπάσουν από τους Τούρκους χρήσιμο ανθρώπινο δυναμικό με μεγάλες δυνατότητες σε πολλούς τομείς.
Μια μεγάλη ομάδα τότε ήρθε από το Ναύπλιο και τη Μονεμβασιά, οι μισοί από αυτούς εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Λευκίμης χτίζοντας το χωριό Αναπλάδες, ενώ οι υπόλοιποι σκόρπισαν στα βορειοανατολικά παράλια, από το Πυργί μέχρι και την Κασσιόπη, αρχηγός τους ήταν ο οπλαρχηγός Μπαρμπάτης, γι αυτό και η τοποθεσία Μπαρμπάτι δίπλα από το νησάκι, το προάστειο της στρατιάς βόρεια της πόλης λεγόταν παλιά και Αναπλιτοχώρι.
Άλλη ομάδα από την Πελοπόννησο έχτισε το χωριό Μωραϊτικα, γέμισε την Κορακιάνα που είχε ερημώσει τελείως και σκόρπισε και σε άλλα χωριά του νησιού, στις Μπενίτσες αλλά και σε όλο το νησί υπάρχουν αρκετοί με το επώνυμο Μωραϊτης και αρκετοί που το επώνυμό τους τελειώνει στο χαρακτηριστικό πελοποννησιακό ..όπουλος.
Η πολυπληθέστερη όμως ομάδα ήταν αυτή από την Κρήτη, πολλοί εγκαταστάθηκαν στη Γαρίτσα, προάστειο της πόλης και αρκετοί, οι πιο ευκατάστατοι μέσα στην πόλη, στα βόρεια έχτισαν το χωριό Άγιος Μάρκος ακριβώς πάνω από τον Ίψο και στα νότια τα χωριά Στρογγυλή, Μεσογγή, Αργυράδες και Κρητικά.
Όλοι αυτοί οι πληθυσμοί έφεραν μαζί και πολλά στοιχεία από την παράδοση και την κουλτούρα τους, οι Κρήτες συνέβαλαν και στην διαμόρφωση του Κερκυραϊκού γλωσσικού ιδιώματος που έτσι κι αλλιώς ήταν συνεχώς εξελλισόμενο, το χαρακτηριστικό άρθρο “τσι” αντί του “της” ακούγεται στην Κρήτη και τα Επτάνησα, τελικά βέβαια η ντόπια Κερκυραϊκή κουλτούρα αποδείχτηκε πολύ δυνατή και μέσα σε λίγα χρόνια αφομοίωσε αυτούς τους πληθυσμούς κανοντάς τους κανονικούς Κερκυραίους που υιοθέτησαν πλήρως τις συνήθειες, τα έθιμα και την Κερκυραϊκή προφορά.
Αρκετά αργότερα και γύρω στα 1800 κατέφυγε στην Κέρκυρα και μια άλλη μεγάλη ομάδα προσφύγων από το Σούλι μετά την καταστροφή του από τον Αλή Πασά, οι περισσότεροι απ αυτούς εγκαταστάθηκαν στις Μπενίτσες και οι απογονοί τους σήμερα αποτελούν το 70% του ντόπιου πληθυσμού.
Οι Ενετικές οχυρώσεις
Κέρκυρα ιστορία – Οχυρώσεις της Κέρκυρας
Οι Ενετοί στην αρχή προσπάθησαν κι αυτοί να προσηλυτήσουν το νησί στον Καθολικισμό, χωρίς βέβαια να τα καταφέρουν, ενώ αργότερα και για πολιτικούς λόγους, αφού είχαν έρθει σε ρήξη με το Βατικανό και ειδικά μετά την απώλεια της Κύπρου το 1571, εγκατέλειψαν κάθε τέτοια προσπάθεια, δικαιολόγησαν δε αυτή τη στάση ανεξιθρησκείας με τη γνωστή ρήση “Siamo prima Veneziani e poi Cristiani”, δηλαδή: πρώτα είμαστε Βενετσιάνοι και μετά χριστιανοί.
Μάλιστα για να γίνουν αρεστοί και στα δύο δόγματα διοργάνωσαν και καθιέρωσαν πολλές κοινές θρησκευτικές εκδηλώσεις μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να γίνονται μέχρι σήμερα.
Οι Ενετοί κατά τους πρώτους αιώνες απέτυχαν να προστατέψουν αποτελεσματικά από τις Τουρκικές επιδρομές την Κερκυραϊκή ύπαιθρο και το μπόργκο (μπόργκο = προάστεια) της πόλης που ήταν έξω από το παλιό φρούριο στο οποίο βρίσκονταν και το διοικητικό κέντρο, έτσι οι Τούρκοι αδυνατώντας να καταλάβουν το φρούριο εγκατέλειπαν το νησί αφού προηγουμένως έκαιγαν και λεηλατούσαν την ύπαιθρο που με αυτό τον τρόπο πλήρωνε πάντα βαρύ φόρο αίματος.
Αυτό ξεσήκωσε μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια και πολλές φορές και πολλές λαϊκές εξεγέρσεις με αιματηρά επεισόδια.
Τα γεγονότα αυτά συν το ότι μετά τις απώλειες της Κρήτης και της Κύπρου η Κέρκυρα αποτελούσε το σπουδαιότερο έδαφος του θαλάσσιου κράτους της Βενετίας μετά από αυτή την ίδια τη Βενετία, ανάγκασε τους Ενετούς να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν πολλά και διαδοχικά πρωτοποριακά για την εποχή οχυρωματικά έργα και σε μεγάλη έκταση, ώστε να προστατέψουν την Κέρκυρα με κάθε τρόπο.
Από το 1576 μέχρι και το 1588 κατασκευάστηκε το νέο φρούριο στον λόφο του Αγίου Μάρκου στα βορειοδυτικά της πόλης, την ίδια εποχή μεγάλωσε και ο χώρος μπροστά από το παλαιό φρούριο για να γίνει η απέραντη σήμερα πλατεία Σπιανάδα, μεγάλωσε η τάφρος (Κόντρα φόσσα) μπροστά από το παλαιό φρούριο, τόσο που το χώρισε τελείως από τη στεριά, ενώθηκαν τα δύο φρούρια με τείχος που προστάτευε από τα δυτικά όλη την πόλη, με ισχυρότατα αμυντικά συστήματα όπως τους προμαχώνες του Ραϊμόνδου, του Αγίου Αθανασίου και τον προμαχώνα Σαραντάρη και κατασκευάστηκαν τέσσερις κύριες πύλες για τους κατοίκους και άλλες δύο για στρατιωτικούς σκοπούς.
Οι τέσσερις κύριες πόρτες της πόλης ήταν η περίφημη Porta Reala, μοναδικής ομορφιάς που βρισκόνταν στην αρχή της οδού Ευγενίου Βουλγάρεως και γκρεμίστηκε χωρίς λόγο το 1895 ξεσηκώνοντας ακόμη και διεθνή κατακραυγή, η Porta Raymonda, η πύλη της Σπηλιάς και η πύλη του Αγίου Νικολάου.
Αυτά τα αμυντικά σχέδια έγιναν από τους μηχανικούς Michele Sanmicheli από τη Βερόνα και τον Ferante Vitelli, ενώ αργότερα και κατά τον 17ο αιώνα προστέθηκε και άλλο τείχος εξωτερικά από αυτό που υπήρχε, σχεδιασμένο από τον μηχανικό F. Verneda.
Μετά την τελευταία Τουρκική επιδρομή του 1716 οχυρώθηκαν και το νησί Βίδο, οι λόφοι Αβράμη και Αγίου Σωτήρα και κατασκευάστηκε οχυρό για το προάστιο τότε Σαν Ρόκο (σήμερα Σαρόκο).
Οι οχυρώσεις αυτές έκαναν την Κέρκυρα ολόκληρη ένα απόρθητο οχυρό, μία από τις ελάχιστες πόλεις που περικλείονται εξ ολοκλήρου από τείχη, γι αυτό το λόγο τότε πήρε και το όνομα Καστρόπολη και είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα που βρίσκεται ολόκληρη μέσα σε τείχη.
Η μεγάλη τουρκική πολιορκία του 1716
Ακολούθησε και τρίτη μεγάλη τουρκική πολιορκία το 1716 που έμεινε στην ιστορία σαν η πολιορκία της Κέρκυρας.
Την ευθύνη της άμυνας της Κέρκυρας είχε τότε ο Πρώσος στρατάρχης Johann Mattias Von Schulenburg, Σουλεμβούργος όπως τον αποκαλούσαν οι ντόπιοι.
Η πολιορκία της Κέρκυρας έγινε στα πλαίσια του Έβδομου Ενετοτουρκικού πολέμου, με την κατάληψη της στρατηγικής σημασίας νησιού θα άνοιγε ο δρόμος για την κατάληψη της Βενετίας και μετά της υπόλοιπης Ευρώπης.
Οι Τουρκικές δυνάμεις σύμφωνα με εκτιμήσεις ανέρχονταν σε 25000 με 30.000 άνδρες μαζί με βοηθητικούς και ατάκτους και σε 71 πλοία με περίπου 2200 πυροβόλα, αν προσθέσουμε και τα πληρώματα των πλοίων που αποτελούνταν από πεζικό που ονομάζονταν (λεβέντες) έφταναν τους 45-50.000.
Αντίθετα οι στρατιωτικές δυνάμεις της Βενετίας ήταν μόνο 3.097 άνδρες από τους οποίους μόνο οι 2.245 μάχιμοι, Το Νέο φρούριο της Κέρκυρας το οποίο ήταν και το κύριο πεδίο των μαχών, διέθετε 144 πυροβόλα και 4 όλμους.
Ο Σούλεμπουργκ κατάφερε να αντιμετωπίσει με επιτυχία το χάος που επικρατούσε μέσα στον ντόπιο πληθυσμό που προσπαθούσε με κάθε τρόπο να εγκαταλείψει το νησί ή να καταφύγει στα βουνά.
Διέταξε αμέσως τη στρατολόγηση όλων όσων ήταν ικανοί να πολεμήσουν και έτσι εξασφάλισε αρκετές εφεδρίες αλλά και αναπτέρωσε το ηθικό των πολιορκημένων.
Μεσαιωνική Κέρκυρα, οι οχυρώσεις
Η πολιορκία ξεκίνησε ουσιαστικά στις 8 Ιουλίου όταν οι πρώτοι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στον Ίψο και τα Γουβιά και έληξε μετά από σκληρές και πολύνεκρες μάχες το Σάββατο 22 Αυγούστου.
Στις 20 του μηνός μεγάλη κακοκαιρία σκόρπισε τα Τούρκικα πλοία και έπνιξε πολλούς Τούρκους στρατιώτες, δεν ήταν όμως η αιτία της υποχώρησης τους αφού οι σκληρές μάχες συνεχίστηκαν για ακόμα δύο μέρες.
Η κακοκαιρία μπορεί να έπληξε τον Τουρκικό στόλο αλλά έπληξε το ίδιο και τους αμυνόμενους μουσκεύοντας τα πυρομαχικά τους και αναγκάζοντας τους στο τέλος να αμύνονται με ακόντια.
Η κακοκαιρία αυτή και η σωτηρία της πόλης αποδόθηκε τότε από τον απλό λαό σε θαυματουργή επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνα, η Βενετική γερουσία με ψήφισμά της στις 19 Μαρτίου του 1717 καθιέρωσε, σε ανάμνηση της σωτηρίας του νησιού, ετήσια λιτανεία του Ιερού σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα που συνεχίζει να γίνεται μέχρι σήμερα κάθε χρόνο στις 11 Αυγούστου.
Σχετικά με τη σωτηρία της Κέρκυρας ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει, όμως η ιστορική πραγματικότητα και η αλήθεια είναι ότι δύο ήταν οι αιτίες που έκριναν τη μάχη, πρώτα η σθεναρή αντίσταση των αμυνόμενων μέχρι και την τελευταία στιγμή και δεύτερον η ήττα και καταστροφή του Οθωμανικού στρατού στο Peterwardein από τον Ευγένιο της Σαβοΐας που ανάγκασε τους Τούρκους να υποχωρήσουν.
Επίσης έφταναν συνέχεια ενισχύσεις συμμαχικών στόλων, τις τελευταίες μέρες μέχρι και Πορτογαλικά πλοία που δεν πρόλαβαν να λάβουν μέρος στις μάχες.
Με το να αποδίδουν μερικοί τη θετική έκβαση αποκλειστικά στη θεία παρέμβαση αλλοιώνουν την Ιστορική πραγματικότητα και υποτιμούν τον ηρωϊσμό των ντόπιων υπερασπιστών της Κέρκυρας.
Τελικός απολογισμός για τους υπερασπιστές της Κέρκυρας ήταν περίπου 800 νεκροί και 700 τραυματίες ενώ για τους Τούρκους οι απώλειες ήταν μεγάλες και έφτασαν τους 6.500 άνδρες, μεταξύ των νεκρών ήταν και ο Μουχτάρ, παππούς του Αλή πασά.
Στις μάχες αυτές πολέμησαν μαζί Κερκυραίοι, Ενετοί, Γερμανοί, Ιταλοί και οι Εβραίοι της πόλης, βοήθησαν Μαλτέζοι με 4 πλοία, Ιταλοί με 4 Παπικές γαλέρες, 2 γαλέρες από τη Γένοβα, 3 από την Τοσκάνη , 5 Ισπανικές γαλέρες και προς το τέλος της πολιορκίας έφτασαν για βοήθεια και Πορτογάλοι.
Ειδικά οι Εβραίοι της πόλης έδειξαν μεγάλη γενναιότητα πολεμώντας εξοπλισμένοι με έξοδα της Ισραηλιτικής κοινότητας και με επικεφαλής τον ίδιο το γιό του Ραβίνου.
Γενικός προνοητής τότε στην Κέρκυρα ήταν ο Αντρέας Πιζάνης που είχε τη διοίκηση του ελαφρού στόλου και υπασπιστής του Σούλεμπουργκ ο Κερκυραίος αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Στρατηγός.
Johann Mattias Von Schulenburg – η προτομή του
Θλιβερή λεπτομέρεια, σε εκείνη την πολιορκία μαζί με τους Τούρκους είχαν έρθει και Έλληνες από την κατεχόμενη Ελλάδα που προσδοκούσαν σε κατάληψη της Κέρκυρας από τους Τούρκους και είχαν σαν απώτερο στόχο το πλιάτσικο, όπως ακριβώς το είχαν κάνει προηγουμένως κατά την κατάληψη της Λευκάδας.
Ο Στρατάρχης Schulenburg τιμήθηκε για την αποφασιστικότητα και γενναιότητα του με ισόβια σύνταξη από την Γερουσία της Βενετίας και με ανδριάντα που σώζεται μέχρι σήμερα στην είσοδο του Παλαιού Φρουρίου, επίσης τιμήθηκαν και όλοι όσοι έδειξαν γενναιότητα κατά τη διάρκεια των μαχών.
Η αποτυχία των Τούρκων στην Κέρκυρα ήταν ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας, ένα ορόσημο που επηρέασε την ιστορική εξέλιξη όλης της Ευρώπης και ειδικά της Ελλάδας.
Η πορεία των Τούρκων σίγουρα δε θα σταματούσε εδώ και η Οθωμανική αυτοκρατορία ίσως δεν κατέρρεε, με προφανείς τις επιπτώσεις για το τότε εκκολαπτόμενο Ελληνικό έθνος και για την Ευρώπη.
Δυστυχώς όμως δεν αντιμετωπίστηκε από τους ιστορικούς ανάλογα με τη σπουδαιότητα του, πολλοί λίγοι ξέρουν ότι τότε χάρη στη γενναιότητα των Κερκυραίων αλλά και πολλών Ευρωπαίων ανακόπηκε οριστικά η Τουρκική επέλαση προς τα δυτικά, παραβλέπουν το γεγονός ότι χωρίς αυτή τη νίκη ίσως να μην υπήρχε σήμερα Ελληνικό κράτος!
Οι Ευρωπαίοι αντίθετα τίμησαν την πολιορκία της Κέρκυρας με διάφορους τρόπους, το πολεμικό ορατόριο “Ιουδήθ θριαμβεύουσα” (JUDITHA TRIUMPHANS) του Αντόνιο Βιβάλντι, που πέρασε πολλά χρόνια της ζωής του στο νησί, γράφτηκε ειδικά γι αυτή την περίπτωση και παιζόνταν σε όλα τα μεγάλα θέατρα για πολλά χρόνια.
Αυτή ήταν και η τελευταία από τις πολλές προσπάθειες των Τούρκων να επεκταθούν στην Ευρώπη.
Η περίοδος της Ενετοκρατίας άφησε πολλά θετικά στοιχεία στην κουλτούρα και τον πολιτισμό αλλά σημαδεύτηκε και από πολλά αρνητικά γεγονότα, κατά καιρούς υπήρξαν πολλές λαϊκές εξεγέρσεις, στα χωριά κυρίως λόγω της αυταρχικής διακυβέρνησης των Ενετών και των αυθαιρεσιών και ασυδοσίας της άρχουσας τάξης των ντόπιων ευγενών, οι σχέσεις λαού και ευγενών ήταν σχέσεις δούλων προς τον αφέντη, πολλές εξεγέρσεις καταπνίγηκαν στο αίμα, ήταν από τα μελανώτερα στοιχεία της Ενετικής κυριαρχίας στο νησί.
Η Κέρκυρα πάντως ήταν τόσο σημαντική για τη Βενετία που παρέμεινε αναπόσπαστο έδαφος του κράτους της μέχρι και την κατάρρευση του κράτους αυτού. Ιόνιον κράτος - νέοι χρόνοι
Η Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα ήταν ανέκαθεν ο διακαής πόθος όλων των κατοίκων των Ιονίων νήσων, ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική επανάσταση που βοήθησε σημαντικά στην αφύπνηση των λαών και στη δημιουργία Ελληνικής εθνικής συνείδησης
Χρησιμοποιούμε εργαλεία όπως τα cookies για να σου προσφέρουμε μία κορυφαία προσωποποιημένη εμπειρία, για να σε βοηθήσουμε να βρεις ευκολότερα αυτό που ψάχνεις, καθώς και για την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Κάνοντας κλικ στο "Αποδοχή", αποδέχεστε τη χρήση ΟΛΩΝ των cookies.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookie για να βελτιώσει την εμπειρία σας ενώ περιηγείστε στον ιστότοπο. Από αυτά, τα cookie που κατηγοριοποιούνται ως απαραίτητα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας, καθώς είναι απαραίτητα για τη λειτουργία βασικών λειτουργιών του ιστότοπου. Χρησιμοποιούμε επίσης cookie τρίτων που μας βοηθούν να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε πώς χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο. Αυτά τα cookies θα αποθηκευτούν στο πρόγραμμα περιήγησής σας μόνο με τη συγκατάθεσή σας. Έχετε επίσης την επιλογή να εξαιρεθείτε από αυτά τα cookie. Ωστόσο, η εξαίρεση από ορισμένα από αυτά τα cookie μπορεί να επηρεάσει την εμπειρία περιήγησής σας.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Functional cookies help to perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collect feedbacks, and other third-party features.
Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.
Cookie
Duration
Description
d
3 months
This cookie tracks anonymous information on how visitors use the website.
YSC
session
This cookies is set by Youtube and is used to track the views of embedded videos.
Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.
Cookie
Duration
Description
__gads
1 year 24 days
This cookie is set by Google and stored under the name dounleclick.com. This cookie is used to track how many times users see a particular advert which helps in measuring the success of the campaign and calculate the revenue generated by the campaign. These cookies can only be read from the domain that it is set on so it will not track any data while browsing through another sites.
_ga
2 years
This cookie is installed by Google Analytics. The cookie is used to calculate visitor, session, campaign data and keep track of site usage for the site's analytics report. The cookies store information anonymously and assign a randomly generated number to identify unique visitors.
_gid
1 day
This cookie is installed by Google Analytics. The cookie is used to store information of how visitors use a website and helps in creating an analytics report of how the website is doing. The data collected including the number visitors, the source where they have come from, and the pages visted in an anonymous form.
Advertisement cookies are used to provide visitors with relevant ads and marketing campaigns. These cookies track visitors across websites and collect information to provide customized ads.
Cookie
Duration
Description
_pxhd
1 year
This cookie is used by the Zoominfo. This cookie collects information on user behaviour on multiple websites. This information is used inorder to optimize the relevance of advertisements.
CMID
1 year
The cookie is set by CasaleMedia. The cookie is used to collect information about the usage behavior for targeted advertising.
CMPRO
3 months
This cookie is set by Casalemedia and is used for targeted advertisement purposes.
CMPS
3 months
This cookie is set by Casalemedia and is used for targeted advertisement purposes.
CMST
1 day
The cookie is set by CasaleMedia. The cookie is used to collect information about the usage behavior for targeted advertising.
DSID
1 hour
This cookie is setup by doubleclick.net. This cookie is used by Google to make advertising more engaging to users and are stored under doubleclick.net. It contains an encrypted unique ID.
IDE
1 year 24 days
Used by Google DoubleClick and stores information about how the user uses the website and any other advertisement before visiting the website. This is used to present users with ads that are relevant to them according to the user profile.
KADUSERCOOKIE
3 months
The cookie is set by pubmatic.com for identifying the visitors' website or device from which they visit PubMatic's partners' website.
KTPCACOOKIE
1 day
This cookie is set by pubmatic.com for the purpose of checking if third-party cookies are enabled on the user's website.
mc
1 year 1 month
This cookie is associated with Quantserve to track anonymously how a user interact with the website.
test_cookie
15 minutes
This cookie is set by doubleclick.net. The purpose of the cookie is to determine if the user's browser supports cookies.
uuid
3 months
To optimize ad relevance by collecting visitor data from multiple websites such as what pages have been loaded.
VISITOR_INFO1_LIVE
5 months 27 days
This cookie is set by Youtube. Used to track the information of the embedded YouTube videos on a website.
