Στην εποχή των ηρώων και των θεών, όταν ο Όλυμπος παρακολουθούσε τους θνητούς με περιέργεια και σκανταλιές, ένα μόνο χρυσό μήλο θα άλλαζε τη μοίρα του κόσμου.
Όλα ξεκίνησαν από τον γάμο του Πηλέα, ενός θνητού βασιλιά, και της Θέτιδας, μιας θεάς της θάλασσας.
Όλες οι θεότητες ήταν προσκεκλημένες — εκτός από μία: την Έριδα, τη θεά της διχόνοιας. Εξοργισμένη από την προσβολή, πέταξε ένα χρυσό μήλο στη μέση της γιορτής, με χαραγμένες τις λέξεις: «Στην ομορφότερη».
Αμέσως, τρεις θεές προχώρησαν διεκδικώντας το έπαθλο.
Η Ήρα, βασίλισσα των θεών, καυχιόταν για τη δύναμη και την κυριαρχία της.
Η Αθηνά, θεά της σοφίας και του πολέμου, υποσχέθηκε στρατηγική ικανότητα και νίκη σε εκείνη που την επέλεγε.
Και η Αφροδίτη, θεά του έρωτα και της επιθυμίας, ψιθύρισε την υπόσχεση της πιο όμορφης και επιθυμητής γυναίκας στον κόσμο.
Οι ίδιοι οι θεοί δεν μπορούσαν να διευθετήσουν τη διαμάχη, οπότε η απόφαση έπεσε σε έναν θνητό: τον Πάρη, τον νεαρό πρίγκιπα της Τροίας, φημισμένο για τη δικαιοσύνη και την κρίση του.
Ο Πάρης βρέθηκε αντιμέτωπος με μια σχεδόν αδύνατη επιλογή. Κάθε θεά παρουσίαζε την υπόθεσή της με μεγαλοπρέπεια.
Η Ήρα τον δελέασε με τη δύναμη να κυβερνήσει όλες τις χώρες και τα βασίλεια.
Η Αθηνά του πρόσφερε τη δόξα της νίκης στον πόλεμο, την απεριόριστη σοφία και τη φήμη ανάμεσα στους ήρωες.
Εν τω μεταξύ, η Αφροδίτη προσέλκυσε την καρδιά του αντί για τη φιλοδοξία, υποσχόμενη την Ελένη της Σπάρτης, της οποίας η ομορφιά ήταν θρυλική ακόμη και ανάμεσα στους θνητούς.
Καθοδηγούμενος από την επιθυμία και όχι από το καθήκον ή τη σοφία, ο Πάρης απένειμε το χρυσό μήλο στην Αφροδίτη.
Αυτή η απλή πράξη ευνοιοκρατίας, που γεννήθηκε από την ανθρώπινη λαχτάρα και τον θεϊκό πειρασμό, έθεσε σε κίνηση μια αλυσίδα γεγονότων που θα βύθιζαν τον κόσμο σε πόλεμο.
Γιατί η Ελένη, που είχε υποσχεθεί στον Πάρη η Αφροδίτη, ήταν ήδη παντρεμένη με τον Μενέλαο, βασιλιά της Σπάρτης.
Η απαγωγή της — ή, σε ορισμένες αφηγήσεις, η φυγή της — πυροδότησε τον Τρωικό Πόλεμο, προσελκύοντας ήρωες και στρατούς από όλη την Ελλάδα για να πολιορκήσουν την Τροία.
Η επιλογή του Πάρη μας υπενθυμίζει ότι ακόμη και μικρές πράξεις, που καθοδηγούνται από ματαιοδοξία, αγάπη ή επιθυμία, μπορούν να έχουν συνέπειες πέρα από κάθε φαντασία.
Η Κρίση του Πάρη δεν είναι απλώς μια ιστορία για την ομορφιά ή τον πειρασμό — είναι μια ιστορία για το πεπρωμένο, την υπερηφάνεια και την ευαίσθητη ισορροπία μεταξύ της θνητής επιλογής και της θεϊκής επιρροής.
Διδάσκει ότι στον κόσμο των θεών και των ανθρώπων, ακόμη και η πιο δίκαιη απόφαση μπορεί να φέρει το βαρύτερο βάρος.
Έτσι, ο νεαρός πρίγκιπας που έκρινε την ομορφιά έναντι της σοφίας έγινε κεντρική φιγούρα σε μια από τις πιο θρυλικές συγκρούσεις της μυθολογίας, αποδεικνύοντας ότι η αγάπη, η επιθυμία και η ανθρώπινη επιλογή είναι δυνάμεις τόσο ισχυρές όσο οποιοδήποτε σπαθί ή στρατός.
Σχολιάστε