Τελευταία ανανέωση 9 Φεβρουαρίου, 2022 ώρα 01:56 πμ
Οι Μπενίτσες του 50
Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε το πως ήταν η Μπενίτσα του 50, πως φαινόνταν οι δυό της χαρακτηριστικοί κολπίσκοι, το λιμάνι δηλαδή και η Κουτσομαρούλα από το ύψωμα του Αγίου Στέφανου αλλά και σκηνές από την τότε παραλία, τις βάρκες με τα πυροφάνια και γενικά πως συνυπήρχε η πρώϊμη τουριστική ανάπτυξη της εποχής μαζί με τίς άλλες οικονομικές δραστηριότητες, αφού από τη μία βλέπουμε ξενοδοχεία και θαλάσσια σπορ και από την άλλη τους υπόλοιπους κατοίκους να συνεχίζουν να επιδίδονται στο επαγγελματικό ψάρεμα.
Το ψάρεμα με τα γρι γρι
Στις Μπενίτσες του 50 υπήρχαν αρκετά ψαράδικα καΐκια ή γρι γρι όπως τα ξέρουμε. Τα κυριότερα όμως ήταν δύο, ο Άγιος Δημήτριος ή αλλιώς “το κόκκινο” λόγω του κόκκινου χρωματός του και το άλλο ήταν η Αγία Τριάδα δηλαδή το “γκρί” ή όπως είχε επικρατήσει να λέγεται το “Μπινιτσιώτικο”.
Αυτά έφευγαν κάθε σούρουπο από το λιμάνι, ρυμουλκώντας το καθένα δεμένο πίσω τους το μεγάλο βοηθητικό πλοιάριο που λεγόνταν “πισινό” ακολουθούμενο από τις βάρκες με τα πυροφάνια.
Το ψάρεμα γινόνταν ως εξής, οι βάρκες με τα πυροφάνια σκορπίζονταν σε επίκαιρα σημεία και με τα φώτα τους συγκέντρωναν τα ψάρια, όταν ο αριθμός των ψαριών κρίνονταν ικανοποιητικός τότε οι βάρκες ειδοποιούσαν το γρι γρι που έρχονταν και έζωνε με δίχτυα την περιοχή.
Ακολουθούσε η συλλογή των ψαριών, υπήρχαν νύχτες που τα δίχτυα έπεφταν και σηκώνονταν αρκετές φορές και ανάλογα με τα ψάρια που υπήρχαν.
Σε αυτά τα δύο γρι γρι συνήθιζαν να δουλεύουν οι περισσότεροι κάτοικοι που ασχολούνταν με την αλιεία αλλά και αρκετοί ψαράδες από γειτονικά χωριά, υπήρχαν φυσικά και πολλά άλλα καΐκια που τα δούλευαν οι ιδιοκτήτες τους.
Το γρι γρι Αγία Τριάδα είχε ένα χαρακτηριστικό κοντόχοντρο σχήμα και είχε αγοραστεί από τους κατοίκους με πόρους από το μεταπολεμικό σχέδιο Marshall.
Τα γρι γρι αυτά σταμάτησαν οριστικά τη λειτουργία τους λίγο πριν το 1980, τότε που πλέον το σύνολο των κατοίκων είχε απορροφηθεί από τον τουρισμό.
Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπουμε σκηνές από τις αναχωρήσεις των πλοίων αλλά και το πως γινόταν το τράβηγμα της τράτας από τη στεριά.
Από τη στιγμή που οι σκηνές αυτές ψηφιοποιήθηκαν θα μείνουν αθάνατες και για τις μελλοντικές γενιές.
Διασημότητες του 50 στις Μπενίτσες
Την ίδια εποχή είχαν αρχίσει να επισκέπτονται τις Μπενίτσες διάσημοι ηθοποιοί αλλά και διάφοροι εύποροι κατά κανόνα ξένοι επισκέπτες, η Κέρκυρα άλλωστε ήταν ο πρώτος πόλος έλξης της διεθνούς αριστοκρατίας όπως και των celebrities πολύ πριν από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην Ελλάδα.
Και ποιός δεν έχει περάσει από εδώ, διαβάστε σχετικά στη σελίδα για την τουριστική ανάπτυξη
Δεν υπάρχουν όμως αρκετές φωτογραφίες με όλους αφού τότε δεν ήταν εύκολο για τον καθένα να έχει φωτογραφική μηχανή.
Είναι πολύ πιο πιθανό τέτοιες φωτογραφίες να βρίσκονται στο εξωτερικό σε συλλογές συγγενικών τους προσώπων, εμείς θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε.
Η εύπορη οικογένεια Μάνεση όμως διέθετε φωτογραφική μηχανή και έτσι χάρη σε αυτήν έχουμε σήμερα στα χέρια μας μερικές μόνο εικόνες από διασημότητες της εποχής του 50, σταθερούς και τακτικούς επισκέπτες του τόπου μας όπως θυμούνται οι παλιότεροι.
Βλέπουμε παρακάτω μερικές φωτό κυρίως της Vivien Leigh, που ήταν τακτική επισκέπτρια αλλά δεν αγόρασε εδώ το σπίτι που ήθελε αφού την πρόλαβε ο θανατός της το 1967, και του Άγγλου σκηνογράφου και παραγωγού Roger Furse και της συζύγου του, φωτογραφίες που τραβήχτηκαν το 1960.
Μελισσοκομία
Ανάμεσα στις τότε οικονομικές δραστηριότητες δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει και η μελισσοκομία.
Αρκετοί κάτοικοι διέθεταν κυψέλες σκορπισμένες σε διάφορα σημεία των Μπενιτσών.
Στο αγρόκτημα του Αγίου Στεφάνου, εκτός των άλλων γεωργικών δραστηριοτήτων, υπήρχε και μία καλά οργανωμένη μελισσοκομική μονάδα με αρκετές κυψέλες.
Κατά καιρούς οι κάτοικοι μαζεύονταν για να μάθουν καινούργιες μεθόδους και νέα μυστικά γύρω από τις Μέλισσες, γινόνταν δηλαδή κατά κάποιο τρόπο κάποια είδη σεμιναρίων γύρω από τη μελισσοκομία.
Στις παρακάτω φωτογραφίες ο Στέφανος Μάνεσης εξηγεί στους κατοίκους νέες μεθόδους και βοηθάει στο να μάθουν τη δουλειά και οι νεότεροι.
Το Ποντικονήσι σε άλλες εποχές
Το Ποντικονήσι του 50, ένα νησάκι στη είσοδο της λιμνοθάλασσας του Χαλικιόπουλου, εκεί που στην αρχαιότητα ήταν το λιμάνι.
Μας δείχνει σε αυτές τις παλιές φωτογραφίες γιατί δίκαια έχει γίνει το σήμα κατατεθέν της Κέρκυρας, σε ένα παρθένο μαγευτικό καταπράσινο τοπίο χωρίς ξενοδοχεία και κτίρια στις γύρω περιοχές.
