Ελληνική Θεογονία: Το Έπος του Ησίοδου

Μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
TwitterFacebookPinterest

Τελευταία ανανέωση 27 Ιουλίου, 2024 ώρα 04:34 μμ

Η Θεογονία στην Ελληνική Μυθολογία

Εμείς, οι Έλληνες, έχουμε τη Θεογονία μας.

Κάποιοι την αναφέρουν ως Κοσμογονία γιατί ασχολείται επίσης με τη δημιουργία του Κόσμου (Η Ελληνική λέξη για το Σύμπαν), που είναι μέρος της Ελληνικής μυθολογίας.

Κάθε αρχαία θρησκεία έχει ένα είδος Θεογονίας. Η Ελληνική Θεογονία καταγράφηκε σε ένα προκλασσικό επικό ποίημα, αποτελούμενο από περισσότερους από χίλιους στίχους, γραμμένο από τον Ησίοδο.

Ήταν αρκετά πλούσιο σε ιστορίες, με πολέμους μεταξύ Θεών και Τιτάνων, οι περισσότεροι διασκεδαστικοί και λίγο αφελείς.

Η Ελληνική λέξη Θεογονία προέρχεται από τις λέξεις Θεός και Γόνος, υπάρχει επίσης η λέξη Γένος που σημαίνει Φυλή, η φυλή των Θεών. Η Γένεση είναι απλά η γέννηση και ταιριάζει καλύτερα με τη γέννηση του Σύμπαντος.

Αυτά τα παραμύθια περνούσαν από γενιά σε γενιά και άλλαζαν σιγά σιγά από στόμα σε στόμα. Ασχολούνταν με τη γέννηση του Σύμπαντος (Κόσμος, επομένως μπορεί να ονομαστεί και Κοσμογονία), αλλά κυρίως με τη γέννηση των Τιτάνων και των Θεών.

Ο Ησίοδος ήταν ένας επικός ποιητής όπως ο Όμηρος. Μάζεψε όλα αυτά τα παραμύθια και έγραψε τη Θεογονία γύρω στο 700 π.Χ. ως επικό ποίημα. Αυτό συνέβη πολύ μετά τα δύο επικά ποιήματα του Ομήρου, δηλαδή την Ιλιάδα και την Οδύσσεια που γράφτηκαν γύρω στο 762 π.Χ., και πολύ μετά τον Τρωϊκό πόλεμο.

Ο Ησίοδος προσπάθησε να συγκεντρώσει όλους τους μύθους που κυκλοφορούσαν στον Ελληνικό χώρο σχετικά με τη δημιουργία του κόσμου και τη γέννηση των Θεών. Προσπάθησε επίσης να αποκρυπτογραφήσει το γενεαλογικό δέντρο των Θεών μέσα από αυτούς τους μύθους.

Λοιπόν, Θεογονία, Κοσμογονία ή Γένεση; Πείτε το όπως θέλετε, ο Ησίοδος πάντως το ονόμασε Θεογονία.

Τάξη μέσα από το χάος

Στην αρχή λοιπόν, όπως λέει ο Ησίοδος, υπήρχε μόνο ένα στοιχείο, το Χάος, μια οντότητα χωρίς αρχή ή τέλος που εμφανίστηκε αμέσως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, τόσο μεγάλη που κάλυπτε τα πάντα στο Σύμπαν. Όλοι φανταζόμαστε τι είναι το χάος, μια κατάσταση χωρίς φυσικούς νόμους.

Ξέρανε οι αρχαίοι Έλληνες για το big bang? Μπα, δικό μου είναι αυτό, μήπως είναι σίγουροι και οι σύγχρονοι;

Ταυτόχρονα εμφανίστηκαν άλλες 2 θεότητες, ο Χρόνος που είναι η αρχή του χρόνου και του χώρου και η Ανάγκη, που μάλλον εξέφραζε την ανάγκη για Δημιουργία. Λογικό.

Και μετά ήρθαν… οι Έλληνες, για να βγάλουν τάξη από το Χάος, και να δώσουν νόημα και ονόματα σε όλα τα φανταστικά τους δημιουργήματα, γιατί οι θεοί και οι θρησκείες είναι όλα δημιουργήματα του ανθρώπινου μυαλού και τίποτα παραπάνω.

Οι Έλληνες δημιούργησαν τους Θεούς, τους Τιτάνες, τους μύθους και γενικά τα πάντα στον Κόσμο όπως τον ξέρουμε, δηλαδή όχι ακριβώς όπως τον ξέρουμε αλλά όπως τον ξέρανε.

Θα προσπαθήσουμε εδώ να δώσουμε μια κατανοητή απλή εικόνα της Θεογονίας ώστε να την καταλάβουν οι περισσότεροι.

Ομολογώ ότι πριν μελετήσω λίγο το θέμα δεν είχα ιδέα ούτε εγώ για το τι πίστευαν οι Αρχαίοι όσον αφορά τη γέννηση του κόσμου και κατ’ επέκταση των θεών κλπ, ανίδεος κυριολεκτικά. Σε αντίθεση με τα έπη του Ομήρου που όπως και να το κάνουμε έχουμε όλοι κάποια ιδέα, ειδικά για τα κέρατα του Μενελάου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά, όπως απεικονίζεται στη Θεογονία.

Το γενεαλογικό δέντρο των Τιτάνων και των Θεών

Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, υπήρχαν τρεις γενιές Θεών.

Οι Αρχέγονοι Θεοί, οι Τιτάνες και οι Θεοί του Ολύμπου.

Θεογονία - Το γενεαλογικό δέντρο των Θεών
Θεογονία – Το γενεαλογικό δέντρο των Θεών

Οι Αρχέγονοι Θεοί

Από το Χάος στην αρχή εμφανίστηκαν επτά Θεότητες, και ευτυχώς γιατί υπήρχε φόβος να εμφανιστούν πολλές περισσότερες!

Η Γαία (μητέρα γη) που ήταν η πιο σημαντική από τους αρχέγονους Θεούς, ο Έρωτας, ο Τάρταρος που ήταν ο πρώτος Θεός του κάτω κόσμου, ο Έρεβος ο Θεός του σκότους και η Νύχτα η Θεά της νύχτας.

Στις 5 αυτές αρχέγονες θεότητες προσθέστε και τις δύο άλλες που περιγράψαμε παραπάνω, το Χρόνο και την Ανάγκη, για να συμπληρωθούν οι 7 θεότητες που λέγαμε.

Αυτές λοιπόν ήταν οι 7 πρώτες θεότητες που εμφανίστηκαν στον κόσμο σύμφωνα με τους ανθρώπους της πρώϊμης εποχής του χαλκού!

Από τη Γαία, με παρθενογένεση, προήλθαν άλλοι τρεις Θεοί, ο Ουρανός, ο Πόντος θεός της θάλασσας και τα Όρη (Βουνά).

Η Νύχτα χτυπημένη από τον Έρωτα ζευγάρωσε με τον Έρεβο γεννώντας τον Αιθέρα και την Ημέρα.

Η Γαία (θα τη λέμε Γη από δω και μπρος), χωρίς γονιμοποίση ξανά, γέννησε τον Ουρανό.

‘Ολοι ξέρουμε ότι ο Ουρανός περιβάλλει τη Γη από παντού, όπως ο εραστής την αγαπημένη του, έτσι όπως ήταν φυσικό, η Γαία και ο Ουρανός έγιναν ζευγάρι και από αυτούς προήλθαν οι Κύκλωπες που ήταν τέρατα με ένα μεγάλο μάτι. Επίσης οι τρεις Εκατόγχειρες, τέρατα με εκατό χέρια το καθένα, και το πιο σημαντικό οι δώδεκα Τιτάνες.

Εδώ οι πουριτανοί θα πουν, μα πήγε με το γιο της; αγνοώντας φυσικά ότι μιλάμε για μυθολογία, σε μια εποχή όπου δεν υπήρχαν τα ηλίθια στερεότυπα και οι υποκριτικές ηθικές που επέβαλε ο Χριστιανισμός, και κυρίως ότι όλα αυτά είχαν τότε μόνο συμβολική αξία.

Και στο κάτω κάτω ωρέ λεβέντες, αρχή του κόσμου ήτανε, άνθρωποι δεν υπήρχαν, που να βρεθεί άλλος άντρας για την έρμη τη Γη!.

Συνεχίζουμε μετά την παρένθεση, από τον Τάρταρο τον θεό του κάτω κόσμου προήλθαν μόνο τέρατα, όπως ο Κέρβερος, ο τρικέφαλος σκύλος που φυλάει τις πύλες του κάτω κόσμου(Άδη) ή της κόλασης, ο Δράκος από τον οποίο ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες έκλεψαν το Χρυσόμαλλο Δέρας και η Σφίγγα που είχε ανθρώπινο πρόσωπο, σώμα λιονταριού και φτερά πουλιού. Δεν ξέρουμε τίνος πουλιού, πιθανόν αετού, αλλά δε θα κολλήσουμε στα φτερά τώρα γιατί έχουμε δρόμο μπροστά μας.

Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι για τους αρχαίους δεν υπήρχε κόλαση με τη Χριστιανική έννοια της λέξης, δηλαδή με φωτιές, καζάνια και τιμωρίες. Ο κάτω κόσμος ήταν απλά ένα σκοτεινό και σιωπηλό μέρος όπου οι ψυχές απλώς κατέληγαν και υπήρχαν χωρίς να μπορούν να επηρεάσουν τον ζωντανό κόσμο. Δεν υπήρχε τιμωρία. Καμία σχέση με την κόλαση φόβητρο της Χριστιανικής απάτης.

Μερικά από τα άλλα διάσημα τέρατα της Ελληνικής μυθολογίας κατάγονταν από τον Πόντο, (όχι, δεν ήταν Πόντιοι!), τον αρχικό Θεό της θάλασσας.
Σε αυτά περιλαμβάνονται οι Άρπυιες, οι Σειρήνες και οι Γοργόνες. Η πιο διάσημη Γοργόνα ήταν φυσικά η Μέδουσα, που είχε φίδια αντί για μαλλιά. Όποιος την κοίταζε στα μάτια γινόταν πέτρα. Τη σκότωσε όπως ακούστηκε αργότερα ο Περσέας.

Στους απόγονους του Πόντου συγκαταλέγονται και οι Γραίες. Ήταν τρεις γριές μάγισσες που μοιράζονταν ένα μάτι και ένα δόντι και μπορούσαν να δουν το μέλλον. Κάποιο γεγονός τις ανάγκασε να έχουν μόνο ένα δόντι και ένα μάτι, αλλά αυτός είναι ένας άλλος μύθος που θα δούμε άλλη ώρα.

Τέλος από τον Πόντο κατάγεται και ο Νηρέας, ένας άλλος σημαντικός θεός, γνωστός μερικές φορές ως ο παλιός άρχοντας της θάλασσας. Είναι ο πατέρας των Νηρηίδων, μιας μεγάλης ομάδας θαλάσσιων νυμφών.

Δηλαδή οι Γραίες και ο Νηρέας είχαν Ποντιακή καταγωγή!!!

Μια άλλη μεγάλη ομάδα θεοτήτων που εμπίπτουν στην αρχέγονη κατηγορία είναι και αυτές που προέρχονται από τον Έρεβο και τη Νύχτα. Μεταξύ αυτών ήταν ο Χάροντας, δηλαδή ο βαρκάρης που έπαιρνε τις ψυχές στον κάτω κόσμο, καθώς και αρκετές άλλες φιγούρες.

Αλλά από τη Νύχτα αποκλειστικά και χωρίς γονιμοποίηση, προέρχεται επίσης μια άλλη μεγάλη ομάδα αρχέγονων θεοτήτων, που ήταν η προσωποποίηση ανθρώπινων φόβων και εννοιών, αυτές ήταν ο Μώρος, ο Θάνατος, τα Όνειρα, η Νέμεσις, ο Μώμος, οι Φιλίες, το Γήρας, η Έριδα, η Απάτη, ο Ζόφος, οι Μοίρες και ο Ύπνος.

Παιδιά του Ύπνου ήταν ο Φόρκυς, ο Φοβήτορας, ο Ίκελος και ο Φάντασος. Υπάρχει και εταιρεία στρωμάτων με το όνομα Ίκελος, ψάχτε στο ιντερνετ!

Οι Τιτάνες και η γέννηση των Θεών

Η δεύτερη γενιά των Θεών είναι οι Τιτάνες, παιδιά της Γαίας και του Ουρανού και είναι 12, ζωή νάχουνε.

Έχουμε λοιπόν τον Ωκεανό, τον Θεό του ωκεανού, και την Τέθυδα, τη θεά των ποταμών. Ο Ωκεανός παίρνει τη θέση του Πόντου σε αυτή τη δεύτερη γενιά των θεών, και μαζί με την αδερφή του Τέθυδα είναι οι γονείς των Ωκεανίδων, μιας μεγάλης ομάδας θεοτήτων της θάλασσας, πολλές από τις οποίες ήταν μητέρες άλλων σημαντικών Θεών, στους οποίους θα έρθουμε αργότερα.

Στη συνέχεια, έχουμε τον Υπερίωνα, τον Θεό του φωτός και τη Θεία, θεά του αιθέρα. Από αυτούς προέρχεται ο Ήλιος, ο αρχικός Θεός του Ήλιου και η Σελήνη, η αρχική θεά του φεγγαριού.

Ο Κοίος με τη Φοίβη γεννά τα Αστέρια, τη Λητώ και δύο από τους σημαντικότερους Ολύμπιους Θεούς, την Άρτεμη και τον Απόλλωνα. Έχω μία θεία που τη λένε Άρτεμη, κατευθείαν απόγονος της θεάς!

Μερικοί από τους δώδεκα Τιτάνες γίνονται ζευγάρια, αλλά κάποιοι άλλοι όχι, ένας είναι ο Κροίος που παντρεύτηκε μια κόρη του Πόντου, και από αυτούς προήλθε ο Πάλλας ο αρχικός Θεός του Πολέμου.

Ο Πάλλας παντρεύτηκε τη Σφίγγα και μαζί έγιναν οι γονείς 4 παιδιών, του Κράτους που για τους αρχαίους Έλληνες σημαίνει Δύναμη, τη Νίκη θεά της νίκης, τη Ζήλεια θεά της ζήλιας και τη Βία, θεά της βίας, ή δύναμης.

Το πιο σημαντικό ζευγάρι ανάμεσα στους Τιτάνες, είναι το ζευγάρι του Κρόνου, του Θεού της συγκομιδής, και της Ρέας, θεάς της γονιμότητας. Είναι σημαντικό γιατί αυτοί ήταν οι γονείς κάποιων από τους Ολύμπιους θεούς, συμπεριλαμβανομένου και του Δία.

Οι υπόλοιποι τέσσερις Τιτάνες ήταν η Θέμις, η Μνημοσύνη, η Διώνη και ο Ιαπετός.

Η Μνημοσύνη μπορεί να μην παντρεύτηκε, αλλά είχε γκόμενο το Δία!

Ο Ιαπετός είναι ίσως ο πιο σημαντικός από τους 4 τελευταίους, γιατί ήταν ο πατέρας του Άτλαντα, του Θεού που συχνά παρουσιάζεται να κρατά τη γη σαν μία σφαίρα στην πλάτη του, ήταν επίσης ο πατέρας του Προμηθέα και του Επιμηθέα, Θεών της προνοητικότητας και της επινοητικότητας αντίστοιχα.

Ο Προμηθέας είναι ο Θεός που δημιούργησε την ανθρωπότητα και έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους(δηλαδή την τεχνολογία) και ο Επιμηθέας είναι ο Θεός που παντρεύτηκε την πρώτη γυναίκα Πανδώρα.

Ας επιστρέψουμε στον Κρόνο και τη Ρέα γιατί είναι ο βασιλιάς και η βασίλισσα των θεών σε αυτή τη δεύτερη γενιά των Τιτάνων.

Ο Ουρανός και η Γαία ήταν αρχικά οι κύριοι θεοί, αλλά σύμφωνα με έναν Ελληνικό μύθο αντικαταστάθηκαν από τον Κρόνο και τη Ρέα λόγω της ακόλουθης αλληλουχίας γεγονότων.

Για κάποιο λόγο ο Ουρανός δεν συμπάθησε τους γιους του με τη Γαία, τους Εκατόγχειρες, θυμάστε τους άντρες με τα εκατό χέρια; και αποφάσισε να τους φυλακίσει βαθιά μέσα στη Γη, πράγμα που και πόνεσε και εξόργισε τη Γη.

Η Γη, λοιπόν, έφτιαξε ένα γιγάντιο δρεπάνι και προέτρεψε τους Τιτάνες να ευνουχίσουν τον πατέρα τους Ουρανό.

Ο Κρόνος που ήταν ο νεότερος από τους Τιτάνες ήταν ο μόνος αρκετά γενναίος που το έκανε.

Και πέτυχε, και από το αίμα του Ουρανού γεννήθηκαν οι Φουρίες, θεές της εκδίκησης, οι τρεις νύμφες Μελίες, καθώς και αρκετοί Γίγαντες, οι Ερινύες και σύμφωνα με κάποιες εκδοχές και η θεά του έρωτα Αφροδίτη από τον αφρό γύρω από τα γεννητικά όργανα του Ουρανού, που πετάχτηκαν στη θάλασσα κοντά στο νησί της Κύπρου.

Εξαιτίας αυτής της πράξης, ο Κρόνος και η αδερφή και σύντροφος του Ρέα έγιναν ο νέος βασιλιάς και βασίλισσα των Θεών.

Δε μάθαμε τι απόγινε ο Ουρανός, αλλά μάλλον αφού ήταν αθάνατος, κάπου εδώ γύρω θα τριγυρνάει, ακίνδυνος όμως!

Αλλά ανόητα ο Κρόνος αποφάσισε να συνεχίσει την εξορία των Εκατόγχειρων, όπως είχε κάνει κι ο πατέρας του και ως εκ τούτου προφητεύτηκε ότι ένα από τα παιδιά του Κρόνου θα τον νικήσει, ακριβώς όπως είχε νικήσει και αυτός τον πατέρα του.

Ο Κρόνος για τον λόγο αυτόν φοβόταν πολύ τα παιδιά του και γι’ αυτό αποφάσισε να τα καταπιεί μόλις αυτά γεννηθούν.

Το ζευγάρι έκανε έξι παιδιά. Αυτά τα παιδιά θα γίνονταν τελικά η τρίτη και τελευταία γενιά των Θεών, γνωστών ως Ολύμπιοι.

Τα πρώτα πέντε τα κατάπιε όλα ο Κρόνος, αλλά όταν γεννήθηκε το έκτο παιδί με το όνομα Δίας, η Ρέα αποφάσισε να παίξει ένα κόλπο στον Κρόνο, τύλιξε μια πέτρα με σπάργανα και του την έδωσε, και αντί για το μωρό ο Κρόνος κατάπιε την πέτρα νομίζοντας ότι ήταν ο Δίας.

Η Ρέα έτσι μπόρεσε να κρύψει τον Δία σε ένα ασφαλές μέρος μέχρι να μεγαλώσει και να μπορέσει να νικήσει τον πατέρα του.

Η Τιτανομαχία

Ο Δίας μεγαλώνει με τη βοήθεια των Νυμφών που μεγάλωσαν το νεογέννητο ταΐζοντάς το με γάλα κατσίκας. Το όνομα της κατσίκας ήταν Αμάλθεια.

Σύντομα έγινε αρκετά δυνατός για να αμφισβητήσει τον πατέρα του, κατάφερε να ανοίξει το στομάχι του Κρόνου και να απελευθερώσει τα αδέρφια και τις αδερφές του, επίσης απελευθέρωσε τους Εκατόγχειρες και τους έκανε συμμάχους του στον πόλεμο κατά των Τιτάνων.

Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, απλώς έδωσε ένα μαγικό φίλτρο στον Κρόνο και τον ανάγκασε να ξεράσει τα παιδιά του. Φυσικά τα αδέρφια του ζούσαν στο στομάχι του Κρόνου αφού ήταν αθάνατοι ως θεοί. Τώρα πως χωρούσαν εκεί μέσα μαζί και με την πέτρα, μόνο ένας θεός το ξέρει, συγγνώμη…Τιτάνας.

Έτσι ο Δίας σχημάτισε μια ομάδα Θεών, οι μισοί από τους οποίους ήταν αδέρφια του και οι υπόλοιποι παιδιά του, μαζί με μια πιο παλιά θεότητα την Αφροδίτη, που οι κακές γλώσσες λένε ότι ήτανε και αυτή κόρη του.

Στην Τιτανομαχία, μερικοί από τους Τιτάνες ήταν στο πλευρό των Θεών, συμπεριλαμβανομένης της Αφροδίτης που ήταν Τιτάνας, των τριών αδελφών Προμηθέα, Επιμηθέα και Άτλαντα, γιων του Ιαπετού, και της Τιτάνας Μνημοσύνης που έγινε αργότερα μια από τις ερωμένες του Δία.

Οι Θεοί με επικεφαλής τον Δία επικράτησαν και οι ηττημένοι Τιτάνες εξορίστηκαν στα Τάρταρα, ένα σκοτεινό και άθλιο μέρος πολύ μακριά από τη Γη, με φρουρούς τους Εκατόγχειρες που προήχθησαν σε δεσμοφύλακες.

Αυτός ο πόλεμος είναι επίσης γνωστός ως η Σύγκρουση των Τιτάνων, και όπως έλεγε η προφητεία, ο Δίας μπόρεσε να νικήσει τον Κρόνο και να γίνει ο τρίτος και τελευταίος βασιλιάς των Θεών.

Οι 12 Θεοί του Ολύμπου

Τα πρώτα πέντε παιδιά της Ρέας που ελευθερώθηκαν από το στομάχι του πατέρα τους ήταν, ο Ποσειδώνας, η Δήμητρα, η Ήρα, ο Άδης (Πλούτωνας), που έγινε ο νέος θεός του κάτω κόσμου και η Εστία.

Ο Ποσειδώνας παντρεύτηκε μια από τις Νηρηίδες και έγινε ο νέος Θεός της θάλασσας, η Δήμητρα ανέλαβε τον ρόλο του Κρόνου και έγινε η θεά του θερισμού.

Ο Δίας έγινε φυσικά ο βασιλιάς των Θεών αλλά ήταν και ο νέος Θεός του ουρανού και ο Θεός των κεραυνών. Εγκαταστάθηκε μαζί με τα αδέρφια του στην κορυφή του Ολύμπου από όπου κυβέρνησε τον κόσμο.

Παντρεύτηκε την αδερφή του Ήρα που έγινε βασίλισσα των Θεών και ήταν η θεά του γάμου και των γυναικών.

Ο Άδης ή Πλούτωνας έγινε ο νέος Θεός του κάτω κόσμου και η Εστία έγινε η θεά της οικογενειακής εστίας.

Η Αθηνά έγινε η θεά της σοφίας και έδωσε το όνομά της στην πόλη της Αθήνας, ήταν κόρη του Δία με την πρώτη του σύζυγο τη Μέτιδα μία από τις Ωκεανίδες.

Με τη γυναίκα του την Ήρα ο Δίας έκανε τον Ήφαιστο, τον Θεό της φωτιάς, και τον Άρη, τον Θεό του Πολέμου.

Ο Ερμής είναι γιος του Δία και της Μαίας που ήταν κόρη του Άτλαντα. Είναι ο αγγελιοφόρος των Θεών και είναι αυτός με τα φτερά στο κράνος του, υπηρετεί επίσης πολλούς άλλους ρόλους όμως, και εξαιτίας αυτού, θεωρείται και Θεός της Γης και Θεός του Ουρανού.

Ο Διόνυσος ήταν γιος του Δία μετά τη σχέση του με τη Σεμέλη, μια από τις νύμφες του Ωκεανού και είναι ο Θεός του κρασιού και των γιορτών.

Τέλος, έχουμε τον Απόλλωνα, τον νέο θεό του ήλιου, και την Άρτεμη τη θεά του φεγγαριού. Η μητέρα τους ήταν η Λητώ, μια από τις χιλιάδες ερωμένες του Δία, κόρη των Τιτάνων Κοίου και Φοίβης.

Ο Απόλλωνας ήταν επίσης ο θεός της ιατρικής και των τεχνών και η Άρτεμις η θεά του κυνηγιού.

Οπότε, οι Ολύμπιοι θεοί ήταν τα 5 αδέλφια του Δία, συν 7 από τα παιδιά του με την Ήρα και άλλες γυναίκες, συν την Αφροδίτη, που σύμφωνα με έναν άλλο μύθο ήταν η κόρη του και όχι η θεότητα που περιγράψαμε παραπάνω, που βγήκε από τον αφρό της θάλασσας.

Οι κύριοι Τιτάνες ήταν 12, επομένως οι Ολύμπιοι θεοί θα πρέπει να είναι επίσης 12 για να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός.

Αλλά μετρώντας τους Θεούς ο αριθμός τους είναι 14, αλλά μην ανησυχείτε, ο Ησίοδος φρόντισε για αυτήν την… ασυνέπεια.

Η Εστία παραιτήθηκε από τον Ολύμπιο θρόνο της υπέρ του Διονύσου και ο Ήφαιστος τις περισσότερες φορές ζούσε στο νησί του τη Λήμνο όπου είχε το εργαστηριό του…εκεί έκανε και τα μπάνια του…

Από τον Δία και τη σχέση του με την Τιτάνα Μνημοσύνη, γεννήθηκαν οι 9 Μούσες, νύμφες της μουσικής και των τεχνών.

Ο Δίας ήταν ακόμα πατέρας του Έπαφου μετά τη σχέση του με την Ιώ, επίσης πατέρας της Ήβης, της Ένυώς και της Αλήθειας με την Ήρα, και πατέρας του σημαντικότερου ήρωα Ηρακλή από τη σχέση του με την Ωκεανίδα Αλκμήνη.

Και άλλοι Θεοί είχαν παιδιά. Ο Άρης, ο Θεός του πολέμου είχε πολύχρονη σχέση με την Αφροδίτη και γέννησε την Αρμονία, τον Αντερό, τον Χίμερο, τον Δείμο και τον Φόβο, θυμάστε τους δύο μικρούς δορυφόρους του Άρη;

Ο Ερμής με την Αφροδίτη απέκτησαν επίσης πέντε παιδιά, την Τύχη, τη Ρόδη, την Πειθώ, την Ευνομία και τον Ερμαφρόδιτο (άνθρωπος και με τα δύο φύλα).

Η Γιγαντομαχία

Οι Θεοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν και μια άλλη πρόκληση όμως, τους Γίγαντες, παιδιά του Ουρανού.

Γι’ αυτό έγινε άλλος ένας πόλεμος, η Γιγαντομαχία, που κράτησε εξίσου πολύ.

Τελικά, οι Θεοί τους νίκησαν όλους, και εγκαταστάθηκαν στο Παλάτι τους στην κορυφή του Ολύμπου στη Θεσσαλία, από όπου και κυβέρνησαν τον κόσμο.

Η δουλειά των θεών ήταν να κυβερνάνε τον κόσμο, και το χόμπυ του Δία ήτανε να μην αφήνει αγκάστρωτη ούτε θηλυκιά γάτα και να σκορπάει στον κόσμο μούλικα.

Μούλικα μεν, ημίθεους δε, να τα λέμε κι αυτά.

Γι’ αυτό και η θεογονία δε σταματάει εδώ, υπάρχουν χιλιάδες μικρότεροι θεοί, Ήρωες, ημίθεοι και πολλοί απόγονοι του Δία, που απατά την Ήρα συνεχώς, αλλά εμείς θα σταματήσουμε για σήμερα και θα συνεχίσουμε με άλλες ιστορίες όταν θα έχουμε χρόνο και έμπνευση!

Συμπέρασμα

Όπως μπορείτε να δείτε, οι αρχαίοι θεοί των Ελλήνων δεν ήταν παρά οι προσωποποιήσεις των ανθρώπινων παθών, των φόβων και των συναισθημάτων που εξακολουθούν να υπάρχουν και να κυριαρχούν στη ζωή μας μέχρι σήμερα.

Οι περισσότερες θεότητες ήταν προσωποποιήσεις ανθρώπινων φόβων και ανησυχιών, βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα όπως φανερώνουν τα ονόματά τους.

Η αρχαία Ελληνική θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με τις σημερινές θρησκείες, η Ελληνική Μυθολογία ήταν η βίβλος της αρχαίας θρησκείας αλλά εντελώς διαφορετική. Είναι ένας ύμνος στα ανθρώπινα συναισθήματα χωρίς φόβους για κάποιο ψεύτικο εκδικητικό θεό, ήταν περισσότερο φιλοσοφία παρά θρησκεία.

Σήμερα βέβαια κανείς δεν πιστεύει στους θεούς της Αρχαίας Ελλάδας. Αλλά οι ιστορίες τους είναι τόσο συναρπαστικές και διασκεδαστικές που εξακολουθούν να υπάρχουν, και υπάρχουν ακριβώς γιατί είναι οι πιο ευφάνταστες ιστορίες που έφτιαξε ποτέ το ανθρώπινο μυαλό.

Αποτελούν πηγές έμπνευσης μέχρι και σήμερα. Ας φανταστούμε μια επική ταινία όπου ο Δίας δεν άφηνε ποτέ μια γυναίκα ανικανοποίητη, θα ήταν μια φανταστική παραγωγή!

Όπως παρατηρήσατε, σε αυτή τη σελίδα έχουμε μερικές φωτογραφίες πλανητών με τα αυθεντικά Ελληνικά ονόματα των Ελλήνων θεών, απορρίπτοντας εις τα Τάρταρα τα Ρωμαϊκά αντίγραφα, γιατί αυτό είναι οι θεοί των Ρωμαίων, κλεμμένα αντίγραφα και όχι ισοδύναμα όπως ισχυρίζονται οι ανιστόρητοι δυτικοί ιστορικοί.

Επίσης γιατί έτσι λέμε αυτούς τους πλανήτες στην Ελλάδα και γιατί έτσι πρέπει να τους αποκαλούν όλοι.

Όλα για την Ελληνική Μυθολογία

Ελληνική Θεογονία: Το Έπος του Ησίοδου

|

Η Ελληνική Θεογονία είναι ένα προκλασσικό επικό ποίημα αποτελούμενο από περισσότερους από χίλιους στίχους, γραμμένο από τον Ησίοδο.

Οι 12 Θεοί Του Ολύμπου Όπως Δεν Τους Έχετε Ξαναδεί

|

Το όρος Όλυμπος βρίσκεται στη Θεσσαλία, και είναι το υψηλότερο βουνό στην Ελλάδα. Ήταν το σπίτι των 12 μεγαλύτερων Θεών.

Ποιοι Είναι οι Έλληνες: Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα

|

Η Ελληνική μυθολογία, χωρίς αμφιβολία, είναι η πλουσιότερη όλων με τις περισσότερες ιστορίες και μύθους. Δεν υπάρχει φυσικό πράγμα σε αυτόν τον κόσμο χωρίς κάποια θεότητα πίσω του

Είναι η Μυθολογία η Ιστορία των Σκοτεινών Χρόνων;

|

Από τη μυθολογία και ελλείψει άλλων πιο αξιόπιστων πηγών, ίσως μπορούμε να αναζητήσουμε ιστορικές αλήθειες και γεγονότα που βρίσκονται μπλεγμένα μέσα στο μύθο.

Σχολιάστε

TwitterFacebookPinterest
TwitterFacebookPinterest