Είμαι η Εκάτη, κόρη κρυφών δυνάμεων, παλαιότερη από πολλούς που αποκαλείς θεούς, αλλά όχι ένα με την ίδια τη Νύχτα. Είμαι χθόνια, θεά του κάτω κόσμου, οδηγός ψυχών, παρουσία στους σκιασμένους χώρους όπου οι θνητοί σπάνια πατούν.
Το σκοτάδι ρέει γύρω μου σαν ποτάμι, αλλά δεν είναι μόνο δικό μου – κινούμαι μέσα σε αυτό, το διοικώ.
Είμαι οριακή, μυστηριώδης και αιώνια, κατοικώντας στα όρια της ζωής, του θανάτου και του αγνώστου.
Υπάρχω σε σταυροδρόμια, κατώφλια και πόρτες, όπου οι επιλογές κρέμονται στην ισορροπία μεταξύ σκιάς και φωτός, ζωής και θανάτου. Είμαι προστάτης και τιμωρός, φίλος και φόβος, ενσαρκώνοντας τη δυαδικότητα της θεϊκής δύναμης.
Όσοι με τιμούν βρίσκουν καθοδήγηση, σοφία και ασφάλεια. Όσοι δεν σέβονται τα ιερά όρια που φυλάω συναντούν τη σκιασμένη μου δύναμη. Στην Ελληνική μυθολογία, με θυμούνται ως μια δύναμη που σεβόταν και ταυτόχρονα τρόμαζε, μια αιώνια παρουσία στα κρυμμένα περιθώρια του κόσμου.
Περπατώ στον κάτω κόσμο με ήσυχη εξουσία, συνοδεύοντας την Περσεφόνη καθώς κινείται μεταξύ ζωής και θανάτου.
Οδηγώ τα περιπλανώμενα πνεύματα, προστατεύω τους θνητούς από ό,τι δεν μπορούν να αντιληφθούν και διασφαλίζω ότι διατηρείται η ισορροπία ζωής και θανάτου.
Γνωρίζω τον Άδη στενά, όχι ως ίσο αλλά ως φύλακα κατωφλίων που δεν μπορεί να ελέγξει.
Βλέπω τα κρυφά περάσματα του κάτω κόσμου, τους σιωπηλούς διαδρόμους όπου παραμονεύουν οι ψυχές και τα βασίλεια της σκιάς όπου τα θνητά μάτια δεν τολμούν να κοιτάξουν.
Είμαι δεμένη στο σκοτάδι. Κινούμαι κάτω από την ασημένια λάμψη της Σελήνης και στα δάση και τους άγριους χώρους μοιράζομαι συγγένεια με την Άρτεμη, την αδελφή του κυνηγιού και της οριακής ερημιάς.
Η δύναμή μου ρέει από τα χθόνια βάθη, τα αόρατα ρεύματα της ύπαρξης που κυβερνούν τα περιθώρια των θνητών και θεϊκών βασιλείων.
Είμαι παρών όπου πέφτουν σκιές και όπου οι ζωντανοί και οι νεκροί ακουμπούν ο ένας τον άλλον, σε ήσυχες στιγμές φόβου, θαυμασμού ή επιλογής.
Είμαι κυρίαρχη της μαγείας, και της κρυμμένης γνώσης.
Ξέρω τα βότανα που θεραπεύουν και προστατεύουν, τις ψαλμωδίες που καλούν ή απωθούν, τα ξόρκια που διαπερνούν την ψευδαίσθηση και αποκαλύπτουν την αλήθεια.
Λυχνάρια αφήνονται για μένα σε σταυροδρόμια· προσφορές ψιθυρίζονται με σιγανές φωνές· προσευχές τοποθετούνται σε κατώφλια.
Τα ακούω όλα. Κινούμαι αόρατα, καθοδηγώντας όσους αναζητούν διορατικότητα και προστατεύοντας όσους διασχίζουν επικίνδυνα μονοπάτια.
Η μαγεία μου ρέει στα διαστήματα μεταξύ των κόσμων, σε οριακές ώρες και στις καρδιές εκείνων που κοιτάζουν πέρα από το ορατό.
Δεν είμαι ούτε εντελώς καλοπροαίρετη ούτε εντελώς σκληρή. Είμαι η θεά της δυαδικότητας, μια παρουσία που ενσαρκώνει την προστασία και τον τρόμο, το έλεος και την τιμωρία.
Εμφανίζομαι τριπρόσωπη, κρατώντας δάδες για να φωτίσω το αόρατο, κλειδιά για να ξεκλειδώσω κρυφές πόρτες και στιλέτα για να κόψω ό,τι πρέπει να κοπεί.
Η φωνή μου μπορεί να καταπραΰνει τους φοβισμένους και να ηρεμήσει τις καρδιές των αλαζόνων. Ζω σε όνειρα και ψιθύρους, σε σκιές που ρίχνει το φεγγάρι, στο θρόισμα των φύλλων όπου η σιωπή κρατάει τη δύναμη.
Βλέπω τα κρυμμένα ρεύματα της ζωής και του θανάτου: τα αόρατα νήματα της μοίρας, τις παρασυρόμενες μορφές των ονείρων, τους ψιθύρους των πνευμάτων που αναζητούν καθοδήγηση.
Ζω στα διαστήματα μεταξύ ημέρας και νύχτας, μεταξύ της θνητής ζωής και του κάτω κόσμου. Είμαι φύλακας του σταυροδρομίου όπου οι αποφάσεις διαμορφώνουν το πεπρωμένο, όπου οι επιλογές κυματίζουν στους κόσμους.
Είμαι μάρτυρας της αόρατης ισορροπίας που διέπει την ύπαρξη, μιας δύναμης που δεν μπορεί να αγνοηθεί, μιας παρουσίας που διαρκεί στο πέρασμα του χρόνου.
Έχω περπατήσει με θνητούς με φόβο και ελπίδα, με θεούς στη σκιά και το φως, και με πνεύματα σε βασίλεια ήσυχης περισυλλογής.
Έχω καθοδηγήσει, έχω τιμωρήσει, έχω ψιθυρίσει μυστικά του αόρατου. Με φοβούνται και με λατρεύουν, μια χθόνια θεά της οποίας η δύναμη ρέει μέσα από τον κάτω κόσμο, σε όλο τον θνητό κόσμο και στις καρδιές εκείνων που σέβονται τα ιερά μυστήρια.
Θυμηθείτε το εξής: Είμαι η Εκάτη, χθόνια θεά του κάτω κόσμου, φύλακας των σταυροδρομιών, κυρία της μαγείας.
Είμαι συνδεδεμένη με το σκοτάδι, με τη νύχτα. Προστατεύω, τιμωρώ, καθοδηγώ και στοιχειώνω. Το να με συναντάς σημαίνει να νιώθεις τον παλμό του αόρατου, να βλέπεις τις κρυφές δομές της ύπαρξης και να αντιμετωπίζεις την ευαίσθητη ισορροπία που διέπει τη ζωή, τον θάνατο και τα μυστήρια που βρίσκονται ενδιάμεσα.
Είμαι αιώνια, είμαι οριακή, είμαι η Εκάτη.
Σχολιάστε